Oorlog binnen de oorlog: De strijd om land en genetisch gemanipuleerde landbouw

Bron:  Mitchel Cohen 
covertactionmagazine 31 mei 2022 ~~~

Binnenkort zullen we bedekt zijn met tarwe.
Zei je: tarwe? 
Tarwe, tarwe.

 – uit Woody Allen’s “Love and Death” [1]

Tien maanden voordat Russische troepen Oekraïne binnenstroomden, ondertekende president Volodymyr Zelensky van dat land een wet die de particuliere verkoop van landbouwgrond toestaat, waardoor een moratorium dat sinds 2001 van kracht was, werd teruggedraaid.

Een eerdere regering in Oekraïne had het moratorium ingesteld om verdere privatisering van de gemeenschappelijke en kleine boerderijen, die door oligarchen werden opgekocht en in steeds minder handen werden geconcentreerd, een halt toe te roepen. Zoals gedocumenteerd in een reeks kritische rapporten gedurende tien jaar door het Oakland Institute in Californië, was het moratorium op grondverkoop in Oekraïne gericht op het voorkomen van de verwerving en consolidatie van landbouwgrond in de handen van de binnenlandse oligarchklasse en buitenlandse bedrijven.

De vermarkting van landbouwgrond maakt deel uit van een reeks beleidshervormingen die het Internationaal Monetair Fonds als voorwaarde heeft gesteld aan Oekraïne om $ 8 miljard aan leningen van het IMF te ontvangen.[2]

Zelfs te midden van de (covid-19) pandemie was er “brede oppositie van het Oekraïense publiek tegen het terugdraaien van dat verbod, met meer dan 64 procent van de mensen die tegen de oprichting van een grondmarkt zijn, volgens een peiling van april 2021.”[3]

Bovendien vereisten de leningsvoorwaarden van het IMF dat Oekraïne ook zijn verbod op genetisch gemanipuleerde gewassen moest terugdraaien en particuliere bedrijven zoals Monsanto in staat moest stellen zijn GGO-zaden te planten en de velden te besproeien met Monsanto’s Roundup. Op die manier hoopt Monsanto de boycot door een aantal landen in Europa van zijn genetisch gemanipuleerde maïs en soja te doorbreken.

Het is de stelling van dit essay dat de landbouwconcurrentie over landgebruik tussen de VS en Rusland – twee gigantische kapitalistische landen met de machtigste nucleaire arsenalen ter wereld – een over het hoofd geziene maar belangrijke drijfveer is achter de oorlog in Oekraïne.

---

De Amerikaanse regering heeft de afgelopen tien jaar met Rusland geworsteld over wie de energiepijpleidingen door Oekraïne naar Europa controleert en in welke valuta de kosten voor dat zogenaamde “natuurlijke” gas en olie moeten worden betaald. Tegelijkertijd hebben de verstoring van de tarweoogst in Oekraïne door de oorlog en de historische droogtes die de “tarwegordel” van de VS treffen, de kosten van brood over de hele wereld door het dak gedreven. Functionarissen van de Verenigde Naties doen vreselijke voorspellingen over de wereldvoorraad van granen.

Volgens de Voedsel- en Landbouworganisatie van de VN maakten de wereldvoedselprijzen in maart 2022 een aanzienlijke sprong om hun hoogste niveaus ooit te bereiken, met een stijging van 12,6% alleen al in die maand, toen de oorlog in het Zwarte Zeegebied de markten schokte die afhankelijk waren van basisgranen en plantaardige oliën.[4] De wereldwijde tarweprijzen stegen met 19,7%, plantaardige olie met 23,2% en granen met 20,4%. In Tunesië en in andere landen zijn bakolie, griesmeel en rijst vrijwel verdwenen uit supermarkten en meeltekorten hebben geleid tot een run op bakkerijen.[5]

In het Midden-Oosten worden miljoenen mensen die al meer dan een derde van hun inkomen aan voedsel besteden, het hardst getroffen door de impact van de oorlog op de wereldwijde voedselvoorziening. Toch zijn VN-agentschappen begonnen met het omleiden van zakken graan die waren bestemd voor andere oorlogsgebieden naar de Oekraïne, waardoor de bevolking van Jemen en vluchtelingen uit veel gebieden in wanhoop achterblijven.[6]

In vreedzame tijden oogst Oekraïne 80 miljoen ton (MMT) graan – een categorie die tarwe, maïs, gerst, rijst en gierst omvat. Samen leveren Rusland en Oekraïne meer dan 25% van de tarwe in de wereld. Rusland heeft onlangs de VS en Canada ingehaald om het leidende tarwe-exporterende land ter wereld te worden; Oekraïne is w.b. tarweexport de zesde van de wereld.

Maar dit jaar zal de oogst van Oekraïne waarschijnlijk minder dan de helft van de norm bereiken. “Een enkele MMT tarwe … is genoeg om elke persoon in Europa ongeveer twee dagen te voeden, of de hele bevolking van Afrika voor ongeveer anderhalve dag…. Een land als het Verenigd Koninkrijk zou het alleen maar goed kunnen maken door iedereen drie jaar lang te laten stoppen met eten. Dat is het ding met tonnen graan: een miljoen hier en een miljoen daar en al snel heb je een echt probleem op je bord.”[7]

Mensen in Frankrijk of Italië hadden nooit verwacht dat er Oekraïense tarwe naar hen zou worden verscheept; maar ze concurreren nu met Egyptenaren en Marokkanen, die nu plotseling op zoek zijn naar nieuwe bronnen van brood.[8]

De granen worden niet alleen gebruikt voor brood en meel, maar ook voor alcohol, brandstof en voor het voeren van dieren.[9] Aangezien meer dan de helft van het tonnage dat vorig jaar in Oekraïne werd geteeld nooit bedoeld was om te worden gebruikt voor directe menselijke consumptie, zullen tekorten ook andere delen van de economie beïnvloeden.[10]

De Communistische Partij van Griekenland wijst erop dat “het militaire conflict in Oekraïne het resultaat is van de verscherping van de concurrentie tussen de twee strijdende kampen, voornamelijk gericht op invloedssferen, marktaandelen, grondstoffen, energieplannen en transportroutes; concurrentie die niet langer kan worden opgelost met diplomatiek-politieke middelen en fragiele compromissen.”[11]

Hoeveel van de voorspelde ineenstorting van het voedselsysteem is het gevolg van de verstoring van de graanoogst door de oorlog, en – een vraag die weinigen in de Reguliere Media van de VS stellen – hoeveel torenhoge voedselprijzen worden veroorzaakt door gewone oude kapitalistische rivaliteit tussen twee van de belangrijkste graanexporterende landen van de wereld?

Concurrerende systemen voor de teelt van gewassen

De Amerikaanse landbouw vertrouwt op twee belangrijke inputs: migrerende landbouwarbeid en de monocultuur (jaar na jaar hetzelfde gewas) van genetisch gemanipuleerde maïs, soja en andere gewassen die zijn ontworpen om Monsanto’s kankerverwekkende herbicide Roundup te verdragen – en daarmee dus vervuild te zijn. Het regelgevingsproces van de overheid is gebroken, als het al goed heeft gewerkt: bedrijven zoals Monsanto, Bayer, Dow, DuPont, Syngenta, Novartis, BASF en de andere fabrikanten van pesticiden en farmaceutische producten mogen de waarheid over de gevaren van hun producten verdoezelen.

Ze worden hierin gefaciliteerd door de medeplichtigheid van federale (en wereldwijde) regelgevende instanties, waardoor ze opzettelijk het voorzorgsbeginsel kunnen dwarsbomen. Wanneer de introductie van een nieuw product of een nieuw procedé waarvan de uiteindelijke gevolgen worden betwist of onbekend zijn, moet dat product of procedé worden afgewezen. We moeten de ontwikkeling ondersteunen van internationale bewegingen die zich verzetten tegen de onderdanigheid van overheidsinstanties aan de gigantische bedrijven.[12]

Zes jaar geleden probeerde de Russische president Vladimir Poetin economische voordelen rond de voedselteelt te grijpen door zich te verzetten tegen genetisch gemanipuleerde landbouw en Monsanto’s Roundup, ’s werelds meest gebruikte herbicide; hij initieerde een programma om pesticiden en genetisch gemanipuleerde gewassen van de Russische velden te elimineren. Het doel was om de VS en Canada te overtreffen als ’s werelds nummer één en twee graanexporteurs door biologisch te gaan, wat vooral in Europa belangrijk was vanwege diens strengere wetten met betrekking tot de import en aanplant van GGO’s.

Monsanto was van plan om zijn eerste fabriek in Rusland te openen,[13] maar in juni 2016 heeft de Russische Doema een wetsvoorstel van de regering aangenomen dat de teelt en veredeling van genetisch gemodificeerde planten en dieren verbiedt, behalve voor gebruik voor wetenschappelijke onderzoeksdoeleinden.[14] Een paar weken later ondertekende Poetin de federale wet nr. 358 die de teelt van genetisch gemanipuleerde gewassen verbiedt. De wet maakte het ook illegaal om genetisch gemanipuleerde dieren te fokken op het grondgebied van de Russische Federatie.[15]

Poetin had gezegd dat hij een toekomst voor ogen had waarin Rusland “’s werelds grootste leverancier van ecologisch schoon en hoogwaardig biologisch voedsel” zou worden.[16] Hij riep het land op om volledig zelfvoorzienend te worden in de voedselproductie: “We zijn niet alleen in staat om onszelf te voeden, rekening houdend met ons land, waterbronnen; Rusland is in staat om de grootste wereldleverancier te worden van gezond, ecologisch schoon en hoogwaardig voedsel dat de westerse producenten al lang niet meer hebben, vooral gezien het feit dat de vraag naar dergelijke producten op de wereldmarkt gestaag groeit.[17]

De wetten van 2016 waren ontworpen om poetins eerdere voorstellen uit te voeren “om de Russische markt en consumenten te beschermen tegen GGO-producten, omdat het gebruik ervan onvoorziene gevolgen kan hebben.”[18]

Zoals gemeld in Farmers Weekly in juni 2015, kondigde de Russische vicepremier Arkady Dvorkovich aan dat Rusland geen GM-technologie zou gebruiken om de productiviteit in de landbouw te verhogen. “Rusland heeft een andere weg gekozen. We zullen deze technologieën niet gebruiken,” zei Dvorkovich.

Als gevolg van deze beslissing zullen Russische producten “enkele van de schoonste ter wereld zijn in termen van technologiegebruik”, vervolgde Dvorkovich. Een wetsvoorstel voor een volledig verbod op de teelt van genetisch gemodificeerde gewassen vindt momenteel zijn weg door de Doema.[19]

Farmers Weekly vervolgt: “De Russische landbouwminister Nikolai Fyodorov gelooft ook dat Rusland een GGO-vrij land moet blijven. Op een bijeenkomst van afgevaardigden die plattelandsgebieden vertegenwoordigen, georganiseerd door Verenigd Rusland, zei hij dat de regering ‘hun burgers niet zal vergiftigen’.[20] Verenigd Rusland is de grootste politieke partij van Rusland, met 2/3 van de zetels in de doema’s.

Dit was een heel ander antwoord dan de regering van Oekraïne. Ondanks grote protesten tegen GGO’s en de buitenlandse landroof van bedrijven, en ondanks het feit dat de Oekraïense wet het eigendom van landbouwgrond in de particuliere sector had verboden, onderhandelde de Oekraïense regering over een lening van meerdere miljarden dollars van het Internationaal Monetair Fonds die opheffing van de verboden voor GGO-productie bedong, waarmee het “miljoenen ongerepte hectaren transformeerde in [een] vergiftigde woestenij. Eco-genocide voor winst. Monsanto’s vuile handen zijn enorm betrokken.”[21]

Het landbouwsucces van Oekraïne is cruciaal voor zijn economie en het vermogen om zijn afhankelijkheid van Rusland te verminderen, legde de New York TImes in mei 2014 uit. The Times vervolgde:

“Westerse belangen dringen aan op verandering… Als onderdeel van (een IMF-leningsovereenkomst) moet de regering van het land bedrijfshervormingen doorvoeren die de agribusiness en andere bedrijfssectoren vrij laten opereren.

In een recent artikel voor The Real Agenda News gaat Luis R. Miranda nog een stap verder: “Grote multinationals willen het potentieel van Oekraïne benutten. Vooral Europa’s rijkste landbouwgrond.”

Als vergelding voor westerse sancties vanwege de Oekraïne-crisis in augustus 2015, breidde Rusland zijn lijst van landen uit die het zou onderwerpen aan een verbod op de invoer van voedsel.[23] Ver van de sancties die de Russische economie schaden, zoals Monsanto en andere pesticidenproducerende bedrijven verwachtten (en hoopten), slaagde Rusland in het decennium in zijn plan om ’s werelds nummer één exporteur van tarwe en andere granen te worden. Poetin beweerde dat het succes van Rusland in dat opzicht deels te danken was aan de voorkeur van een groot deel van de wereld voor niet-GGO-voedsel.[24]

De Verenigde Staten, aan de andere kant, gebruiken genetisch gemanipuleerde gewassen (en nu bomen), en de pesticiden en kunstmest die ze nodig hebben, als wapens, het opbreken van de inheemse gemeenschappen in Mexico, bijvoorbeeld, het verstoren van de economieën van andere landen en hen dwingen tot afhankelijkheid.[25] Zelfs de Amerikaanse voedselhulp aan de slachtoffers van de tsunami’s in de Stille Zuidzee en aan de slachtoffers van de aardbeving in Pakistan en Haïti was genetisch gemanipuleerd en verzadigd met pesticiden. Een resultaat van de Amerikaanse “politieactie” in Somalië in 1992 was het opleggen van duizenden hectaren genetisch gemodificeerde cassave, waardoor lokale gemeenschappen werden ontworteld.[26]

In de afgelopen 30 jaar is de overname van de binnenlandse landbouw door GGO-gewassen onderdeel geweest van de Amerikaanse oorlogsinspanningen. Na de Amerikaanse “shock-and-awe” bombardementen op Irak in 2003, vaardigde L. Paul Bremer – de door de VS benoemde beheerder van de Coalition Provisional Authority in Irak – Order 81 uit. Officieel getiteld “Amendementen op patent, industrieel ontwerp, niet-openbaar gemaakte informatie, geïntegreerde schakelingen en plantenrassenwetgeving”, verbood het edict boeren om zaden van genetisch gemanipuleerde gewassen te bewaren en maakte het illegaal voor hen om die zaden opnieuw te planten, waardoor ze dienden als handhaver van Monsanto’s patenten.

Bremer’s edict maakte deel uit van het “structurele aanpassingsprogramma” (SAP) van het IMF – het onderwerp van grote protesten in Oekraïne 11 jaar later in 2014. In de SAP’s van het IMF werd de aankoop en het planten van Monsanto’s genetisch gemanipuleerde zaden verplicht gesteld als onderdeel van de voorwaarde, voordat het einde van militaire vijandelijkheden mogelijk werd, waardoor de Iraakse landbouw werd opengesteld voor de teelt van GGO-gewassen.[27]

Voormalig minister van Buitenlandse Zaken Henry Kissinger, de auteur van een groot deel van het Amerikaanse buitenlandse beleid, portretteerde de Amerikaanse hulp op deze manier: “Voedselhulp geven aan een land alleen omdat ze honger lijden, is een vrij zwakke reden.”[28] Voor Kissinger moet het achterhouden van voedsel en de selectieve distributie ervan worden gebruikt als een wapen bij het bereiken van de doelstellingen van het Amerikaanse buitenlandse beleid.

En dus dumpen de Verenigde Staten systematisch goedkope genetisch gemanipuleerde producten verzadigd met pesticiden op buitenlandse markten, ondermijnen ze lokale producenten en dwingen ze om de gepatenteerde zaden te kopen van het bedrijf dat ze produceert, samen met de pesticiden die nodig zijn om de onkruidachtige concurrenten van de planten te doden.[29] Ontworteld van hun land, worden lokale producenten afhankelijk van de Verenigde Staten en hun bedrijven, en velen proberen over de grens naar de Verenigde Staten te vluchten.

In zijn boek uit 2001, A Cook’s Tour, presenteerde chef-kok Anthony Bourdain een zeer onverwachte kijk op Kissinger, die het lezen waard is:

“Als je eenmaal in Cambodja bent geweest, zul je altijd Henry Kissinger met je blote handen dood willen slaan. Je zult nooit meer in staat zijn om een krant open te slaan en te lezen over dat verraderlijke, uitzinnige, moorddadige uitschot dat gaat zitten voor een leuk praatje met Charlie Rose of een black-tie-affaire bijwoont voor een nieuw glossy tijdschrift zonder naar lucht te happen. Wees getuige van wat Henry deed in Cambodja – de vruchten van zijn genie voor staatsmanschap – en je zult nooit begrijpen waarom hij niet in de beklaagdenbank in Den Haag naast Milošević zit. “[30]

Een opmerking over Milošević en Kissinger: Hoe briljant een citaat als dit van Anthony Bourdain ook is, om Milošević te vergelijken met massamoordenaar Henry Kissinger is een vergissing. Milošević werd postuum vrijgesproken van alle misdaden door het Internationaal Straftribunaal voor het voormalige Joegoslavië, maar dat helaas pas na zijn dood in 2016 – in tegenstelling tot jarenlange Amerikaanse en met name Duitse veroordelingen – oordeelde dat er geen bewijs was dat Milošević “had deelgenomen aan de realisatie van het gemeenschappelijke criminele doel” en dat hij “en andere Servische leiders openlijk bosnisch-Servische leiders bekritiseerden voor het plegen van misdaden tegen de menselijkheid en etnische zuivering en de oorlog voor hun eigen doeleinden” tijdens de Bosnische Oorlog.[31]

Met de komst en proliferatie van genetisch gemodificeerde gewassen in de jaren 1980 – een technologie die nauw verbonden is met de wijdverspreide toepassing van pesticiden en in het bijzonder Monsanto’s Roundup – breidden de tentakels van globalisering zich naar buiten uit in controle over de voedselvoorziening van de wereld. Die particuliere commerciële patenten werden (en worden nog steeds) afgedwongen door de Amerikaanse militaire macht.

En dus maakte Leticia Gonçalves, tien jaar lang het hoofd van Monsanto’s activiteiten in Europa en het Midden-Oosten, zich geen zorgen over de nieuwe Russische anti-GGO- en pesticidenwetten. “We geloven nog steeds dat Oekraïne en Rusland beide langetermijnkansen zijn voor ons bedrijf en we willen ervoor zorgen dat we in staat zijn om onze bedrijfsgroei te versnellen, ondanks de geopolitieke en macro-economische uitdagingen op korte termijn,” zei ze.[32]

Dergelijke strategische visies op langere termijn maken meestal geen deel uit van het Amerikaanse denken; ze kunnen gemakkelijker worden geassocieerd met china’s command-economy strategen, die vooruit plannen voor 20, 50 en zelfs 100 jaar. En toch zien we hier een verschuiving binnen de kapitalistische planning. Tegenwoordig houdt Gonçalves toezicht op de oude granen, zaden en eetbare bonen van de toonaangevende GGO-exporteur Archer Daniels Midland en is hij lid van de Executive Council van ADM.

Monsanto is de duivel en de duivel moet gedood worden. Maar het is niet de enige

In de VS hebben machtige figuren zoals Hillary Clinton, Bill Gates, voormalig president Barack Obama en de huidige president Joe Biden de eisen van de anti-GGO-coalities afgewezen.

Bewegingen zoals “Millions Against Monsanto”, netwerken zoals de “Organic Consumers Association”, dynamische “artivisten” zoals Rev. Billy en zijn “Church of Stop Shopping Choir” (wiens uitvoeringen van “Monsanto Is the Devil” het New Yorkse publiek wekenlang opzweepten) en de beweging voor door de gemeenschap gesteunde landbouw die klaar waren metde de leugens van farmaceutische / agribusiness-bedrijven verenigden familieboeren en anti-bedrijfsactivisten.

Ze legden de ‘ revolving door’ (draaideur) van de overheidsinstanties bloot – een regeling waarbij de gigantische landbouw- en farmaceutische bedrijven hun huurlingen plaatsen in Amerikaanse regelgevende instanties zoals de Food and Drug Administration. Monsanto’s lakeien in de regering schrijven hun eigen wetten en blokkeren zelfs lauwe eisen voor etikettering van GGO-producten, in opdracht van Monsanto.[33]

Miljardair Bill Gates – een belangrijke investeerder in Monsanto en voorstander van genetische manipulatie (evenals experimentele vaccins in de zogenaamde “Derde Wereld”) – greep de kansen die hij voor ogen had (en creëerde) met betrekking tot een toekomst van enorme voedseltekorten in de wereldwijde graanproductie, die we vandaag zien; Gates begon met het opkopen van hectare na hectare landbouwgrond om genetisch gemodificeerde gewassen te verbouwen.

Voormalig minister van Buitenlandse Zaken Hillary Clinton gebruikte belastinggeld om over de hele wereld te gaan om Monsanto’s controversiële genetisch gemodificeerde zaden te promoten; ze sprak de prietpraat van de industrie uit alsof ze evangelie waren.[34] Het Clinton State Department greep in op verzoek van Monsanto “om wetgeving te ondermijnen die de verkoop van genetisch gemanipuleerde zaden zou kunnen beperken.”[35]

Clinton was zo gung-ho in het promoten van GGO’s dat Mother Jones-schrijver Tom Philpott haar afdeling “de de facto wereldwijde marketingtak van de ag-biotech-industrie” noemde. Ondertussen is Gates de grootste particuliere eigenaar van landbouwgrond in de VS geworden en Clinton, terwijl ze haar campagne voor het Amerikaanse presidentschap verloor aan Donald Trump in 2016, ontving honderdduizenden dollars van GGO-fabrikanten voor toespraken die ze hield.[36]

Belangrijke stukken informatie over de wereldwijde pressietactieken van de Amerikaanse regering (inclusief het gebruik van haar leger) namens Monsanto’s gepatenteerde zaden explodeerden op het internet via duizenden telegrammen die door de huidige politieke gevangene Julian Assange werden “vrijgegeven”. De telegrammen die Assange publiceerde – waarvan ik er enkele in meer detail heb beschreven in “‘The World’s Most Evil Company’ May Lose a Few Court Fights – But Will Keep On Poisoning and Killing Millions of People with Its Carcinogenic Pesticide ‘Roundup,’[37] – onthulden massale pogingen van de Amerikaanse overheid namens Monsanto en de andere biotechbedrijven, om regelgevende instanties van de overheid over de hele wereld in de wielen te rijden, en zijn agenten in bewegingen te infiltreren, om het verzet tegen GGO’s te onderdrukken.

De telegrammen toonden aan dat Amerikaanse diplomaten financiële, diplomatieke en zelfs militaire druk uitoefenden namens Monsanto en andere biotechbedrijven.

Waar is Nestor Makhno nu we hem echt nodig hebben?

Terug in Europa rekende Monsanto’s Leticia Gonçalves erop dat Rusland gedwongen zou worden zijn verzet tegen Monsanto en steun voor biologische landbouw op te geven; interkapitalistische rivaliteit en het Amerikaanse leger (en zijn controle over de NAVO) zouden poetins anti-Monsanto-blunder onder druk zetten en de wereld – of op zijn minst Rusland – open breken voor Monsanto’s democratie. En het lijkt erop dat ze gelijk had. Tegen het einde van februari 2017, minder dan twee jaar nadat Rusland de teelt van genetisch gemanipuleerde planten en dieren verbood, mocht de eerste Monsanto-fabriek toch openen in de Kirov-regio in de buurt van het dorp October (Zuyevsky District).

“We hebben in de Kirov-landen al heel lang op Monsanto gewacht en werken al enkele jaren systematisch”, zei marketingexpert Igor Vasilyev, die nu de gouverneur van de regio is. De voormalige gouverneur, Nikita Belykh, is een “liberaal” in de Russische context – een oude criticus van Vladimir Poetin en althans in theorie een voorstander van meer mensenrechten in Rusland.

Maar Belykh liet zich door Poetin benoemen tot regeringsamtenaar in het Kirov-gebied op 500 mijl afstand van zijn huis in Moskou, waar, volgens de Russische wetenschapper Boris Ikhlov, schrijvend vanuit de Staatsuniversiteit van Perm, Belykh de deal bemiddelde waardoor Monsanto zich in Rusland kon vestigen.[38] Belykh werd in 2016 gearresteerd en zit een gevangenisstraf van acht jaar uit voor het aannemen van een grote financiele omkoping.

Een aantal Russische intellectuelen combineren begrijpelijkerwijs hun verzet tegen Poetins bewind met deelname aan ‘mensenrechtengroepen’, maar daar laten ze het niet bij. Ze brengen ook in de ideologische mix enthousiaste steun voor neoliberale ‘vooruitgang’, zoals blijkt uit hun applaus voor Monsanto en de genetische manipulatie van de landbouw.

Volgens Ikhlov probeerde de liberale intelligentsia “het Russische volk opnieuw te verzekeren dat GGO’s veilig zijn en daagde het anti-GGO-beleid van de regering uit. Russische aanhangers van ggo’s citeren een lijst van honderden werken waarin de onschadelijkheid van ggo’s zou zijn bewezen. De lijst staat op internet, maar er is geen enkele tekst van deze werken te vinden. Ik schreef een brief aan de Italiaanse auteurs van deze lijst, met het verzoek om me een link te geven waar ik meer te weten kon komen over elk wetenschappelijk artikel uit de lijst. De Italianen gaven me een link, en het bleek dat er in deze lijst geen enkel werk is gewijd aan het aantonen van de onschadelijkheid van GGO’s. “[39]

Ikhlov illustreert het geval van een lid van het bestuur van een belangrijke “mensenrechten” -organisatie die wordt gefinancierd door Amerikaanse “donaties”, die een voorstander was van uitgebreide burgerlijke vrijheden in Rusland en die tegelijkertijd zijn kritiek op het mensenrechtenbeleid van Poetin koppelde aan het ondersteunen van Monsanto’s biotechnologisch gemanipuleerde zaden en privatisering van de landbouw. (Ik heb zijn naam en affiliatie verwijderd, evenals andere voorbeelden die Ikhlov gaf, in afwachting van onafhankelijke bevestiging.) Veel liberale Russische intellectuelen, zegt Ikhlov, steunden uiteindelijk de zelensky-regering in Kiev, die vandaag sterke banden heeft met Monsanto, ondanks publieke protesten gedurende vele jaren tegen monsanto.

Gecompliceerd? Ja. Vooral omdat de politiek van het neoliberalisme zich uitdrukt door wat op het eerste gezicht ‘menselijke en wetenschappelijke vooruitgang’ lijkt te zijn in de biotechnologie, alsmede in verzet tegen gecentraliseerde politieke heerschappij. Dus hoe kunnen we deze verbanden ontwarren? Kijken naar de realiteit van de instellingen van de wereldwijde kapitalistische overheersing – imperialisme – zou moeten helpen.

“De Wereldbank en het Internationaal Monetair Fonds (IMF) helpen biotech de nieuwste oorlog in Oekraïne te voeren”, schrijft Christina Sarich in Natural Society. “Vergis je niet dat wat er nu in Oekraïne gebeurt diep verbonden is met de belangen van Monsanto, Dow, Bayer en andere grote spelers in het gifvoedselspel.”[40]

Ontmaskerd door het in Californië gevestigde Oakland Institute in 2014, verstrekten de Wereldbank en het IMF een lening van $ 17 miljard aan Oekraïne.[41]

Verborgen voor de reguliere media-aandacht in de VS, heeft de Wereldbank en imf-lening “Oekraïne opengesteld voor een grote zakelijke opmars”, schrijft Joyce Nelson in The Ecologist. “Leningsvoorwaarden dwingen het land met een diepe schuldenlast om zich open te stellen voor GGO-gewassen en het verbod op grondbezit in de particuliere sector op te heffen. Amerikaanse bedrijven jubelen over de ‘goudmijn’ die hen te wachten staat.”[42]

Het is de moeite waard om meer te lezen uit dit rapport uit 2014 in The Ecologist – jaren voordat Rusland in februari 2022 troepen naar Oekraïne stuurde. De verstrekte informatie is schokkend – en niet gerapporteerd hier in de VS. Hoewel sommigen in de VS begrijpen dat de politieke gevechten in Oekraïne in 2014 over de uitbreiding van de NAVO en de controle over energiepijpleidingen naar Europa gingen,[43] was er, en is er nog steeds, een even grote maar verborgen wereldwijde strijd over genetisch gemodificeerde granen, landbezit en -gebruik en ‘voedselpijpleidingen’.

Eind 2013 verwierp de toenmalige president van Oekraïne, Viktor Janoekovitsj, een associatieovereenkomst van de Europese Unie gekoppeld aan de IMF-lening van $ 17 miljard, waarvan de voorwaarden nu pas worden onthuld.

Joyce Nelson schreef in september 2014 in The Ecologist over de leningspakketten van het IMF en Oekraïne. De volgende paar alinea’s hieronder zijn rechtstreeks uit dat rapport overgenomen:

In plaats daarvan koos Janoekovitsj voor een Russisch hulppakket ter waarde van 15 miljard dollar plus een korting op Russisch aardgas. Zijn beslissing was een belangrijke factor in de daaropvolgende dodelijke protesten die leidden tot zijn afzetting in februari 2014 en de aanhoudende crisis.

Volgens het Oakland Institute: “Terwijl Oekraïne het gebruik van genetisch gemodificeerde organismen (GGO’s) in de landbouw niet toestaat, bevat artikel 404 van de EU-overeenkomst, dat betrekking heeft op de landbouw, een clausule die over het algemeen onopgemerkt is gebleven: het geeft onder andere aan dat beide partijen zullen samenwerken om het gebruik van biotechnologie uit te breiden.

“Het lijdt geen twijfel dat deze bepaling voldoet aan de verwachtingen van de agribusiness. Zoals Michael Cox, onderzoeksdirecteur bij de investeringsbank Piper Jaffray, opmerkte: ‘Oekraïne en, in bredere mate, Oost-Europa, behoren tot de meest veelbelovende groeimarkten voor landbouwmachinesgigant Deere, evenals zaadproducenten Monsanto en DuPont.'”

De Oekraïense wet verbiedt boeren om genetisch gemodificeerde gewassen te verbouwen. Lang beschouwd als “de broodmand van Europa”, is de rijke zwarte grond van Oekraïne ideaal voor het verbouwen van granen, en in 2012 oogstten Oekraïense boeren meer dan 20 miljoen ton maïs.

Monsanto’s “non-GMO” investering van $ 140 miljoen

Het fragment hier uit joyce Nelson’s Ecologist-artikel, eindigt met: In mei 2013 kondigde Monsanto plannen aan om $ 140 miljoen te investeren in een niet-GGO-maïszaadfabriek in Oekraïne, waarbij Monsanto Oekraïne-woordvoerder Vitaliy Feschuk bevestigde dat “We alleen met conventionele zaden zullen werken” omdat “in Oekraïne alleen conventionele zaden zijn toegestaan voor productie en invoer.”

Maar in november 2013 hadden zes grote Oekraïense landbouworganisaties ontwerpwijzigingen op de wet voorbereid, die aandrongen op “het creëren, testen, transporteren en gebruiken van GGO’s met betrekking tot de legalisatie van genetisch gemodificeerde zaden.”[44]

Het rapport van het Oakland Institute en Nelsons verhaal in The Ecologist zijn verwoestend en onthullen wat de intense intrakapitalistische rivaliteiten zijn die zijn geëxplodeerd in een open oorlog in Oekraïne.

Daar houdt het ook niet op. De Amerikaanse non-profit Food & Water Watch onderzochten telegrammen van 2005 tot 2009, vrijgegeven door WikiLeaks, waaruit bleek dat het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken regeringen wereldwijd onder druk zette namens Monsanto en andere biotechnologiebedrijven zoals DuPont, Syngenta, Bayer en Dow. Op 14 mei 2013 bracht het zijn rapport uit, “Biotech Ambassadors: How the U.S. State Department Promote the Seed Industry’s Global Agenda.”[45]:

“Het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken heeft gelobbyd bij buitenlandse regeringen om pro-agrarisch biotechnologisch beleid en wetten aan te nemen, een rigoureuze public relations-campagne gevoerd om het imago van biotechnologie te verbeteren en heeft de verstandige biotechnologische beschermingsmaatregelen en regels aangevochten – en zich zelfs verzet tegen wetten die de etikettering van genetisch gemodificeerd (GE) voedsel verplicht stellen.”.”

Volgens consortiumnews.com (16 maart 2014) bevindt Morgan Williams zich op “de nexus van de alliantie van Big Ag met het Amerikaanse buitenlandse beleid”.[46]

Naast zijn functie van president en CEO van de U.S.-Ukraine Business Council, is Williams Director of Government Affairs bij private equity-bedrijf SigmaBleyzer, dat Williams’ werk aanprijst met “verschillende agentschappen van de Amerikaanse overheid, leden van het Congres, congrescommissies, de ambassade van Oekraïne in de VS, internationale financiële instellingen, denktanks en andere organisaties op het gebied van zaken tussen de VS en Oekraïne, vraagstukken op het gebied van handel, investeringen en economische ontwikkeling.”

Het 16-koppige Uitvoerend Comité van de U.S.-Ukraine Business Council zit vol met Amerikaanse agribusinessbedrijven, waaronder vertegenwoordigers van Monsanto, John Deere, DuPont Pioneer, Eli Lilly en Cargill.

Tot de 20 “senior adviseurs” van de Raad behoren: James Greene (voormalig hoofd van het NAVO-verbindingsbureau Oekraïne); Ariel Cohen (Senior Research Fellow voor The Heritage Foundation); Leonid Kozachenko (voorzitter van de Oekraïense Agrarische Confederatie); zes voormalige Amerikaanse ambassadeurs in Oekraïne en de voormalige ambassadeur van Oekraïne in de VS, Oleh Shamshur.

Shamshur is nu senior adviseur van PBN Hill + Knowlton Strategies , een onderdeel van PR-gigant Hill + Knowlton Strategies (H + K). H + K is een dochteronderneming van de gigantische in Londen gevestigde WPP Group, die enkele tientallen grote PR-bedrijven bezit, waaronder Burson-Marsteller (een oude Monsanto-adviseur).[47]

Hill + Knowlton, zou men zich kunnen herinneren, orkestreerde de valse “incubator” -getuigenis voor het Congres in 1990, die het voorwendsel werd om duizenden Amerikaanse soldaten in de strijd te sturen en Iraknaar de hel te bombarderen. Het pr-bureau bedacht de beruchte gele lintcampagne, om steun voor ‘onze’ troepen op te zwepen. In pure reclametermen was de oorlogscampagne een public relations-meesterwerk. Eerst de onbetwiste getuigenis van de 15-jarige Nayirah over het feit dat zij getuige was geweest van baby’s die uit couveuses werden getrokken en op de grond werden achtergelaten, vervolgens de gele lintcampagne en vervolgens de bewering dat satellietfoto’s onthulden dat Irak troepen had die klaar stonden om Saoedi-Arabië aan te vallen – allemaal gefabriceerd door het PR-bedrijf, met de steun van de Amerikaanse regering.[48]

Zoals ik destijds schreef in HOW PROPAGANDA WORKS, 101: Yellow-Ribboning the Lies: How George Bush Sold the 1991 Bombing of Iraq to America,[49] werd Hill + Knowlton betaald met tussen $ 12 miljoen (zoals twee jaar later gemeld op 60 Minutes) en $ 20 miljoen (zoals gerapporteerd op 20/20) voor “geleverde diensten” voor zijn Irak-ficties. De groep die voor het geld zorgt? Citizens for a Free Kuwait, een nep “mensenrechtenagentschap” dat volledig is opgezet en gefinancierd door de emirocratie van Koeweit om de oorlog te promoten bij een goedgelovige Amerikaanse bevolking.

Maar hoewel deze feiten nu bekend zijn, blijven de mythen bestaan en worden ze versterkt om het eeuwige tromgeroffel van oorlog tegen Irak en nu tegen Rusland en Oekraïne voort te zetten. (“Oh, maar deze keer is het anders”, wordt ons verteld.) In een “waargebeurd verhaal achter de schermen” van HBO uit 2003 over de Golfoorlog wordt nergens duidelijk gemaakt dat het broedmachineverhaal frauduleus was, en in feite was opgezet door een Amerikaanse PR-firma, niet door Irak.

Vreemd genoeg lijkt de waarheid echter bekend te zijn geweest voor Robert Wiener, de voormalige CNN-producent die meeschreef aan Live from Baghdad. Zoals hij uitlegde aan CNN’s Wolf Blitzer (21-11-02): ‘Dat verhaal bleek vals te zijn omdat die beschuldigingen werden geuit door de dochter van de Koeweitse minister van informatie en nooit werden bewezen.’ Helaas zullen HBO-kijkers dat niet weten als ze de film zien.”[50]

“Als Hill + Knowlton het brein was achter de Koeweitse campagne om de Golfoorlog aan het Amerikaanse publiek te verkopen, woonden de eigenaren van deze zeer effectieve propagandamachine in een ander land”, schrijft Sharon Beder en Richard Gosden in PR Watch. “Moeten we hier niet even over nadenken? Toont het een zeker potentieel voor de toekomstige uitoefening van mondiale politieke macht? de macht om democratische politieke processen te manipuleren door de publieke opinie te beheren”?[51]

Hill + Knowlton demonstreerde 31 jaar geleden dat, als het gaat om feiten, de waarheid kan worden gekocht en verkocht aan de hoogste bieder, ongeacht de gevolgen voor Amerikaanse soldaten, Iraakse burgers en inderdaad het idee of echte democratie zou kunnen bestaan onder dergelijke manipulatieve omstandigheden.[52]

Hill + Knowlton Strategieën

Joyce Nelson gaat verder in The Ecologist en merkt op dat op 15 april 2014 de krant Globe and Mail in Toronto een opiniestuk publiceerde van H + K assistent-consultant Olga Radchenko. Het stuk ging tekeer tegen de Russische president Vladimir Poetin en “de PR-machine van de heer Poetin” en verklaarde dat

“Vorige maand [maart 2014 – een maand na de staatsgreep] vormde een groep in Kiev gevestigde PR-professionals het Ukraine Crisis Media Centre, een vrijwilligers operatie gericht op het helpen communiceren van het imago van Oekraïne en het beheren van berichtgeving erover op het wereldtoneel.”

De PBN Hill + Knowlton Strategies-website stelt dat de CEO van het bedrijf, Myron Wasylyk, “een bestuurslid van de U.S.-Ukraine Business Council” is, en dat de Managing Director / Oekraïne van dat bedrijf, Oksana Monastyrska, “het werk van het bedrijf voor Monsanto leidt .” Monastyrska werkte voorheen ook voor de International Finance Corporation van de Wereldbank.

Volgens het Oakland Institute hebben de voorwaarden van de Wereldbank / IMF-lening aan Oekraïne al geleid tot “een toename van buitenlandse investeringen, wat waarschijnlijk zal resulteren in verdere uitbreiding van grootschalige aankopen van landbouwgrond door buitenlandse bedrijven en verdere corporatisering van de landbouw in het land.”

Nelson besluit haar absoluut cruciale onderzoeksrapport uit 2014 in The Ecologist met de volgende vooruitziende waarschuwing:

“Nu is het bedrijf betrokken bij het aanwakkeren van een Koude Oorlog 2 of erger, en namens Monsanto – onlangs uitgeroepen tot het ‘meest kwaadaardige’ bedrijf op de planeet. Dat is iets om in herinnering te brengen te midden van de uitgebreide mainstream media die Poetin demoniseren”.[53]

Oorlog

De militaire inval van Rusland in Oekraïne heeft de concurrentie tussen de GGO / niet-GGO-modaliteiten voor de export van granen en het gebruik van een enorm areaal land voor GGO-teelt zowel verduisterd als verhoogd, net zoals het een directe uitvloeisel is van de meer voor de hand liggende strijd tussen de VS en Rusland over wie de energiepijpleidingen naar Europa controleert.[54]

Een belangrijk gevolg van de reactie van de VS op de Russische invasie van Oekraïne – de uitvaardiging van sancties tegen Rusland die door veel landen in Europa wordt geaccepteerd, maar niet in Azië of Zuid-Amerika – is het opdrijven van de kosten van brandstof, kunstmest, pasta en brood over de hele wereld, evenals het vergroten van de economische onzekerheden van boeren, hetgeen een consistente en betrouwbare voedselproductie bedreigt. Voeg daar misschien de recente explosies, branden en vliegtuigcrashes aan toe in bijna twee dozijn voedselverwerkingsfaciliteiten in Canada en de VS.[55]

Wat de prijzen in de VS ook opdrijft, zijn grote, plotselinge en onverwachte voorschriften die het beschikbare spoorvervoer van stikstofmeststoffen, dieseluitlaatvloeistof (DEF) en ander landbouwmaterieel beperken, precies voor het plantseizoen in het voorjaar.[56]

Rusland, dat een groot deel van ’s werelds kunstmest produceert (geschat op 25%), betrekt deze – samen met de energiepijpleiding naar Europa – van gefrackt “aardgas”. Fracking – nu verboden in de staat New York, maar niet in Pennsylvania of in andere staten – is in Rusland even milieuverwoestend als overal elders.[57]

Er was een moment een paar jaar geleden waarop het misschien anders was gelopen toen, samen met de marketing van biologisch voedsel, verzet kwam tegen het gebruik van synthetische kunstmest en pesticiden (onderdeel van de definitie van wat in Europa onder “biologisch” wordt verstaan). Maar nu Rusland net zo volledig is geïnvesteerd in “mainstream” bedrijfslandbouwtechnologie als de VS, is die hoop sterk verminderd.

Onverwachte gevolgen van sancties

Op 27 maart 2020 ondertekende de Russische minister van Landbouw ‘Order # 160‘ , die een proces vaststelt voor het registreren van genetisch gemanipuleerde (GE) bestanddelen voor gebruik van diervoeders “waardoor het mogelijk wordt dat die bestanddelen na registratie worden geïmporteerd.”

Het bestaande mechanisme voor de registratie van GE-producten voor gebruik in levensmiddelen is echter nog steeds van kracht. Vanaf oktober 2020 blijft Rusland het kweken en kweken van GE-planten en -dieren verbieden.[58]

Toch is in Rusland, net als in de VS, de ideologie van industriële modernisering vermomd als ‘vooruitgang’. Individuen en sociale bewegingen worden afgeschilderd als “anti-vooruitgang”, wat het verzet tegen het opleggen van de neoliberale structurele aanpassingsprogramma’s van het IMF bagatelliseert. Vandaag de dag betsaat er vrijwel geen voedselregulering in Rusland. Worsten, vis, mineraalwater, wijnen, chocolade en zelfs brood worden vervalst.[59] Diabetes tiert welig. En de liberale intelligentsia gebruikt de dekmantel van “wetenschappelijke vooruitgang” om steun te verlenen aan Monsanto en zijn genetisch gemodificeerde landbouw – een kenmerk van de structurele aanpassingsprogramma’s van het IMF.

David Beasley, uitvoerend directeur van het Wereldvoedselprogramma van de Verenigde Naties, die toezicht houdt op de internationale hulp aan vluchtelingen, waarschuwt dat zijn agentschap geen geld meer heeft. “We hebben een miljard dollar nodig voor de komende zes maanden en we hebben daar iets meer dan 10 procent van”, waarschuwt hij.[60]

Dat is een bedrag dat de rijkere landen van de wereld in een oogwenk zouden kunnen goedmaken … als ze zich echt bekommerden om het lijden van mensen in Oekraïne, Jemen, Libië en elders. Het is verwaarloosbaar in vergelijking met de bedragen die president Biden het Congres heeft gevraagd te verstrekken. Ze zouden deze oorlog (en de meeste oorlogen, zoals het bombarderen van Jemen) in een oogwenk kunnen beëindigen, in plaats van hem te laten voortduren.

Maar zij houden liever de strijd gaande over wie de energiepijpleidingen naar Europa beheert, en over de vraag of genetisch gemanipuleerde gewassen in Oekraïne moeten worden toegestaan – naast andere besluiten en acties waar Rusland, Oekraïne, Europa en de VS op kicken.

In juni 2020 keurde het IMF een $ 5 miljard leningsprogramma voor de duur van 18 maanden met Oekraïne goed”, schrijft het Bretton Woods Project. De Oekraïense regering heeft het 19-jarige moratorium op de verkoop van landbouwgrond in staatseigendom opgeheven, na aanhoudende druk van internationale financiële instellingen (zie Observer Winter 2019). Olena Borodina van het Oekraïense netwerk voor plattelandsontwikkeling merkte op dat “de belangen van de agribusiness en oligarchen de belangrijkste begunstigden van een dergelijke hervorming zullen zijn … [Dit] zal kleine boeren alleen maar verder marginaliseren en het risico lopen van hun meest waardevolle hulpbron gescheiden te worden.”[61]

In Oekraïne waren er verschillende grote protesten tegen de privatisering van het land en de landbouw.

Een wetsvoorstel dat het moratorium opheft, werd in maart (2020) in een spoedzitting van het Parlement aangenomen. Volgens een persbericht van mei van de in de VS gevestigde denktank het Oakland Institute viel dit samen met verplichte Covid-19-thuisblijfbevelen in het hele land, “waardoor potentiële protesten of demonstraties effectief worden onderdrukt”.

De Amerikaanse sancties tegen Rusland weerspiegelen de terugkeer van de geopolitieke Koude Oorlog-strategems van amerikaanse nationale veiligheidsadviseur Zbigniew Brzezinski’s – die het het ‘Grote Schaakbord’ noemde.[62] Hoewel de Oekraïense regering-Zelensky de bepalingen van het IMF en de Wereldbank die aandringen op de teelt van Monsanto’s genetisch gemodificeerde gewassen verwelkomde, is het op het moment van dit schrijven niet duidelijk hoe nauw Poetin en de Russische Doema bereid zijn Rusland te ketenen aan bestaande relaties met Monsanto / Bayer en de technologieën van de genetische manipulatie van de landbouw.

Aan de ene kant heeft de oorlog Rusland verder weggedreven van zijn eerdere anti-GGO-beleid, ook al zou men kunnen vermoeden dat zijn nieuwe relatie met Monsanto door de sancties teniet zou worden gedaan en Rusland terug zou duwen in de richting van “biologisch voedsel”. Maar de Russische regering lijkt nu bereid om af te zien van haar potentiële markt voor biologische gewassen en energie in Europa, geblokkeerd door de sancties, en naar China te draaiden.

China is dichter bij Rusland gedreven als gevolg van de oorlog in Oekraïne – vooral omdat de potentieel enorme markt zich opent voor Russische producten daar en in andere Aziatische landen die niet dezelfde strenge eisen stellen aan de manier waarop voedsel wordt verbouwd.

Zoals ik al eerder had geschreven, is het ingewikkeld, en zijn er verschillende krachten in het spel. We horen nooit iets over de analyse van mei 2020 van het Oakland Institute[63] in de Amerikaanse mainstream bedrijfsmedia, zelfs niet op sommige voormalige “linkse” media zoals Democracy Now. Wie zou in de VS weten dat “president Volodymyr Zelensky op 28 april 2020 een wetsvoorstel heeft ondertekend dat de verkoop van landbouwgrond in Oekraïne toestaat, waardoor een moratorium wordt opgeheven dat sinds 2001 van kracht is. Dit wetsvoorstel maakt deel uit van een reeks beleidshervormingen waarop het IMF zijn leningenpakket van $ 8 miljard heeft geconditioneerd.

“Te midden van een aanhoudende economische crisis verhinderde de COVID-19-pandemie straatprotesten tegen de opheffing van het moratorium door Oekraïners die overweldigend tegen de wet zijn.”[64]

Het Oakland Institute concludeert dat “het openen van de verkoop van land ten goede zal komen aan westerse agribusinessbelangen en oligarchen die nu het eigendom van land verder zullen consolideren en grootschalige, industriële landbouw in ‘Europe’s Breadbasket’ zullen intensiveren, ten koste van Oekraïense boeren. Hoewel voorwaarden die gepaard gaan met westerse buitenlandse hulp gebruikelijk zijn, heeft de manier waarop Oekraïne gedwongen is zijn land te koop te zetten geen precedent in de moderne geschiedenis.[65]

Ondertussen is de oproep van David Beasley van het Wereldvoedselprogramma om de politiek opzij te schuiven om de kinderen van de wereld te helpen vooral hartverscheurend … en genegeerd, tenzij het een onmiddellijk ideologisch doel dient: “”Laat ons niet beslissen of we voedsel van de kinderen in Oekraïne of van de kinderen in Jemen nemen,” pleit Beasley.[66] Maar dat is precies wat de Amerikaanse, Russische en Oekraïense hoofdrolspelers van de kapitalistische klasse in de wereld doen..

---

Voetnoten

1. Diane Keaton, in Woody Allen’s Love and Death, https://youtu.be/Tt2JVOrAZGU ↑
2. Oakland Instituut, “Walking on the West Side: the World Bank and the IMF in the Ukraine Conflict“, 28 juli 2014; en ook Oakland Institute, Ben Reicher en Frederic Mousseau, “Wie profiteert er echt van de oprichting van een landmarkt in Oekraïne?” 6 augustus 2021. ↑
3. Ben Reicher en Frederic Mousseau, Oakland Institute, ibid. ↑
4. FAO-rapport, 8 april 2022. https://www.fao.org/newsroom/detail/fao-food-price-index-posts-significant-leap-in-march/en . ↑
5. Taylor Luck, Ahmed Ellali en Hamada Elrasam, “Oekraïne oorlogsvoedselcrisis treft Arabische wereldmarkten, precies tijdens ramadan”, Christian Science Monitor, 13 april 2022. ↑
6. Idem ↑
7. Hana Trollman, “Oekraïne produceerde veel graan – kunnen boeren elders de gewassen vervangen die verloren zijn gegaan door oorlog?” Het gesprek, 12 april 2022 ↑
8. Idem ↑
9. Idem ↑
10. Idem ↑
11. Communistische Partij van Griekenland, zoals gepubliceerd in “The Ukraine war: A view from South Africa”, CPUSA https://www.cpusa.org/article/the-ukraine-war-a-view-from-south-africa/ ↑
12. Mitchel Cohen, The Fight Against Monsanto’s Roundup: The Politics of Pesticides (New York: Skyhorse, 2019, heruitgegeven in 2022). ↑
13. “Terwijl de crisis toeslaat, ziet zaadgigant Monsanto zaken in Rusland en Oekraïne”, The Moscow Times, 23 januari 2015. ↑
14. Duurzame Puls, 25 januari 2016. ↑
15. GAIN-rapport van het Amerikaanse ministerie van Landbouw, jaarlijkse | RS2020-0069, 26 april 2021. Zie fas/Moscow GAIN Report, “GMO Registration for Cultivation Postponed”, 27 juni 2014 voor meer informatie; “Producenten beschouwen het als redelijk om GGO-producten te verbieden [Russisch taalrapport],” 7 mei 2016, http://ria.ru/economy/20160705/1459098131.html. ↑
16. Philip Case, “Poetin wil dat Rusland wereldleider wordt in biologisch voedsel”, Farmers Weekly, 7 december 2015, verwijzend naar Poetins toespraak van 3 december 2015 tot het Russische parlement. https://www.fwi.co.uk/international-agriculture/putin-wants-russia-become-world-leader-organic-food . ↑
17. Eduard Korniyenko, “Poetin wil dat Rusland ’s werelds grootste exporteur van niet-GGO-voedsel wordt”, Reuters, 3 december 2015. ↑
18. “Rusland verbiedt genetisch gemodificeerde organismen in de voedselproductie”, The Moscow Times, 20 september 2015. ↑
19. Farmers Weekly, op cit. Veel van deze twee alinea’s worden rechtstreeks geciteerd uit Farmers Weekly. ↑
20. Idem ↑
21. Luis R. Miranda, “Monsanto’s landroof in Oekraïne”, The Real Agenda News, 5 maart 2022. https://luisrmiranda.substack.com/p/monsantos-land-grab-in-ukraine?s=r ↑
22. Idem ↑
23. Farmers Weekly, op cit. ↑
24. The International Reporter, 24 april 2016, “Russian Organic Wheat Takes World by Storm, US GMO Glyphosate Losing Out!” www.theinternationalreporter.org/2016/04/24/russian-organic-wheat-takes-world-by-storm-us-gmo-glyphosate-losing-out. Bij mijn weten is er nog geen GGO-tarwe op de markt gebracht, hoewel Argentinië, Brazilië en Australië op het punt staan dit te doen.
25. Mitchel Cohen, op cit. In zijn eerder genoemde Monsanto-boek gaat Cohen in detail in op hoe dit gebruik van genetisch gemanipuleerde maïs bijvoorbeeld de inheemse gemeenschappen in Mexico verstoort. ↑
26. Mitchel Cohen, Somalia and the New World Order: You Provide the Collateral, We’ll Provide the Damage (New York: Red Balloon Publications, 1994). Zie ook GM Watch,”GM Cassava ‘Our Only Hope'”, www.gmwatch.org/en/gm-cassava-our-only-hope. ↑
27. “Why Iraqi Farmers Might Prefer Death to Paul Bremer’s Order 81,” GM Watch, 19 september 2008. ↑
28. Geciteerd in Mel Reeves, “De Afrikaanse Unie heeft gelijk: de VS is een hypocriet”, The Spokesman, 8 februari 2017, https://spokesman-recorder.com/2017/02/08/african-union-right-u-s-hypocrite/ ↑
29. Mitchel Cohen, De politiek van de honger in de wereld; ook Somalië en de cynische manipulatie van honger; Silvia Federici, Afrika, het IMF en de New Enclosures, Red Balloon Collective; en Midnight Notes, One No, Many Yeses, Box 204, Jamaica Plain, MA 02130, december 1997. ↑
30. Joshua Keating, “Anthony Bourdain Really, Really Hated Henry Kissinger”, Slate, 8 juni 2018, citerend uit Bourdain’s boek, A Cook’s Tour: Global Adventures in Extreme Cuisines (New York: HarperCollins, 2002). ↑
31. Openbare geredigeerde versie van het vonnis van 24 maart 2016 in Aanklager vs. Radovan Karadžić, p. 1303″ (PDF). ↑
32. De Moscow Times, 23 januari 2015, op cit. “Oekraïne is ’s werelds zesde grootste graanteler dit seizoen, en Goncalves zei dat de regio een prioriteit bleef voor Monsanto.” ↑
33. Zie Brian Tokar, “Monsanto: Origins of an Agribusiness Behemoth”, in Mitchel Cohen, The Fight Against Monsanto’s Roundup: The Politics of Pesticides, voor een opsomming van wie wie is in die draaideur van zakelijke lakeien op regelgevende instanties van de Amerikaanse overheid. ↑
34. Tom Philpott, “Belastinggeld helpt Monsanto zaden in het buitenland te verkopen”, Mother Jones, 18 mei 2013. ↑
35. Dave Murphy, Food Democracy Now, http://www.fooddemocracynow.org/campaign/hillarys-monsanto-how-clinton-state-department-became-global -marketing-arm-monsanto. ↑
36. https://sustainablepulse.com/2016/02/06/hillary-clintons-support-for-gmos-confirmed-by-gates-foundation/ ↑
37. Mitchel Cohen, “‘The World’s Most Evil Company’ May Lose a Few Court Fights-But Will Keep On Poisoning and Killing Millions People with Its Carcinogenic Pesticide ‘Roundup’,” CovertAction Magazine, 19 januari 2022. ↑
38. “Ecologie en oorlog”, Boris Ikhlov, Perm State University (Rusland), voorzitter van de nu vervallen Perm Public Environmental Committee en secretaris van het uitvoerend comité van de Russische politieke vereniging “Worker”, 16 maart 2022. ↑
39. Idem ↑
40. Christina Sarich, “What They’re Not Telling You About Monsanto’s Role in Ukraine”, Natural Society, 11 januari 2015, en bijgewerkt op 10 oktober 2021. ↑
41. Zie ook, Oakland Institute, “Walking on the West Side: the World Bank and the IMF in the Ukraine Conflict.” ↑
42. Joyce Nelson, “Oekraïne opent zich voor Monsanto, landroof en GGO’s, The Ecologist, 11 september 2014. https://theecologist.org/2014/sep/11/ukraine-opens-monsanto-land-grabs-and-gmos . ↑
43. Marilyn Vogt-Downey, “Verdorren Oekraïne? Een imperialistische invasie zonder een imperialistisch leger”, in The Ukraine & the U.S. Left, a Red Balloon Collective pamflet, 2014. ↑
44. Nelson, op cit. ↑
45. Food & Water Watch, “Biotech Ambassadors: How the U.S. State Department Promote the Seed Industry’s Global Agenda”, 14 mei 2013, https://foodandwaterwatch.org/wp-content/uploads/2021/03/Biotech-Ambassadors-Report-May-2013.pdf ↑
46. JP Sottile, “Corporate Interests Behind Ukraine Putsch”, Consortium News, 11 mei 2022. ↑
47. Idem ↑
48. Ondanks de hartverscheurende getuigenissen waaraan tv-kijkers in de VS nacht na nacht werden onderworpen, werden in werkelijkheid minder dan 200 Koeweiti’s gedood bij de invasie van Koeweit door Irak. Vergelijk dat met zulke ‘vreedzame’ ondernemingen als de Amerikaanse invasie van Panama het jaar ervoor, die naar schatting 7.500 Panamezen doodde; of, een jaar na de eerste Golfoorlog, de 10.000 Somaliërs gedood door AMERIKAANSE / VN-troepen in wat werd afgeschilderd als een “vredesmissie” om voedselhulp te brengen naar de naar verluidt hongerende regio. (In werkelijkheid leden alleen mensen in bepaalde gebieden van Somalië honger – degenen die waren onderworpen aan structurele aanpassingsprogramma’s van het IMF. Zie Mitchel Cohen, “Somalië en de cynische manipulatie van honger”, Red Balloon Collective, 1994.) ↑
49. Zie Mitchel Cohen, “HOW PROPAGANDA WORKS, 101: Yellow-Ribboning the Lies: How George Bush Sold the 1991 Bombing of Iraq to America,” https://www.mitchelcohen.com/how-propaganda-works-101-yellow-ribboning-the-lies-how-george-bush-sold-the-1991-bombing-of-iraq-to-america ↑
50. Eerlijkheid en nauwkeurigheid in rapportage, “HBO Recycling Gulf War Hoax?” 4 december 2002. ↑
51. Sharon Beder en Richard Gosden, PR Watch, Volume 8, No. 2, 2nd Quarter 2001. Het pr-bedrijf werkt sindsdien in opdracht van de farmaceutische industrie aan een verbod op de verkoop van vrij verkrijgbare vitamines en voedingssupplementen in Europa. ↑
52. Zie Mitchel Cohen, “HOE PROPAGANDA WERKT, 101,” op cit. ↑
53. https://theecologist.org/2014/sep/11/ukraine-opens-monsanto-land-grabs-and-gmos ↑
54. Marilyn Vogt-Downey, “Verdorren Oekraïne? Een imperialistische invasie zonder een imperialistisch leger”, in The Ukraine & the U.S. Left, a Red Balloon Collective pamflet, 2014. ↑
55. Melanie Risdon, “EXCLUSIEF: Voedseltekorten vergroot door reeks vernietigde voedselverwerkingsfaciliteiten”, Western Standard, 23 april 2022 – bijgewerkt op 3 mei 2022. https://www.westernstandard.news/news/exclusive-food-shortages-magnified-by-string-of-destroyed-food-processing-facilities/article_c5e4d4c3-325f-56b4-9089-8b8a69fe7d1f.html ↑
56. Dennis Rudat, “Union Pacific beperkt kunstmestzendingen, accepteert geen nieuwe bestellingen”, Michigan Farm News, 19 april 2022. ↑
57. Zie Gasland, een film uit 2010 over fracking van Josh Fox. https://www.youtube.com/watch?v=6mp4ELXKv-w ↑
58. Global Agricultural Information Network (GAIN), USDA Foreign Agricultural Service, https://apps.fas.usda.gov/newgainapi/api/Report/DownloadReportByFileName?fileName=Agricultural%20Biotechnology%20Annual_Moscow_Russian%20Federation_10-20-2020. ↑
59. Boris Ikhlov, “Ecologie en oorlog”, een brief aan het uitvoerend comité van de Russische politieke vereniging Worker, 16 maart 2022. ↑
60. “UN Aid Drive to Avert Yemen Catastrophe Falls Far Short”, Agence France Presse, 17 maart 2022. In The Defense Post, https://www.thedefensepost.com/2022/03/17/un-aid-yemen-short/ ↑
61. “IMF en Wereldbank helpen omstreden landhervormingen in Oekraïne door te drukken te midden van de Covid-19-pandemie.” Bretton Woods Project: Kritische stemmen over de Wereldbank en het IMF, juli 2020. https://www.brettonwoodsproject.org/2020/07/imf-and-world-bank-help-push-through-contentious-ukraine-land-reform-amid-covid-19-pandemic/ ↑
62. Zie Zbigniew Brzezinski’s uitwerking van het Amerikaanse beleid onder de regering-Carter, toen hij diende als Amerikaans nationaal veiligheidsadviseur, in The Grand Chessboard: American Primacy and Its Geostrategic Imperatives (New York: Basic Books, 1997). ↑
63. “Internationaal Monetair Fonds maakt gebruik van covid-19 economische gevolgen om een grondmarkt in Oekraïne te creëren, ondanks wijdverspreide oppositie.” Oakland Institute, 21 mei 2020. https://www.oaklandinstitute.org/international-monetary-fund-leverages-covid-19-economic-fallout-ukraine ↑
64. Bretton Woods Project, op cit. ↑
65. Oakland Instituut, op cit. ↑
66. Agence France Presse, op cit. ↑