Het is misdadig dat Kiev beweert dat het ontvangen van Russische humanitaire hulp “collaboratie” is

Bron: Andrew Korybko 
oneworld.press 18 augustus 2022 ~~~

Noch Ukrinform noch de Kyiv Independent kunnen geloofwaardig worden omschreven als “Rusland-vriendelijk”, om nog maar te zwijgen van “door Rusland gecontroleerd”, dus niemand kan beweren dat ze “nepnieuws” of “misinformatie” verspreiden over het nieuwe beleid van Kiev dat in wezen neerkomt op de openlijke intentie om oorlogsmisdaden tegen de burgerbevolking te begaan.

De soft power grondslag van Kievs zaak in de laatste fase van het Oekraïense conflict met Rusland is dat de door de VS geleide Westerse Mainstream Media (MSM) die afbrokkelende voormalige Sovjet Republiek (Oekraine) verkeerd afschilderen als een standvastige verdediger van het internationaal recht in tegenstelling tot Moskou. Dit is vooral het geval wanneer het gaat om vermeende oorlogsmisdaden, waarbij de MSM nooit enig geloof hechten aan feitelijke beoordelingen die wijzen op de medeplichtigheid van Kiev bij het doden van burgers of krijgsgevangenen. Die opzettelijke veronachtzaming heeft de handlangers van de VS alleen maar aangemoedigd om door te gaan met hun plannen om letterlijk genocide te plegen in elk van de bevrijde gebieden die zij op Rusland zouden kunnen heroveren, hoe kort ook.

Het staatspersbureau Ukrinform bracht verslag uit van de briefing van de woordvoerster van het Ministerie van Binnenlandse Zaken, Matveeva, eerder deze week, waarin zij verklaarde dat het ontvangen van Russische humanitaire hulp wordt beschouwd als “collaborisme”. De Kyiv Independent tweette hier ook over en herinnerde zijn 2,1 miljoen volgers op dat platform er ook aan dat “daden van collaboratie worden bestraft met maximaal 15 jaar gevangenisstraf”. Geen van beide media kan geloofwaardig worden omschreven als “Rusland-vriendelijk”, om nog maar te zwijgen van “door Rusland gecontroleerd”, dus niemand kan beweren dat ze “nepnieuws” of “verkeerde informatie” verspreiden over het nieuwe beleid van Kiev, dat in wezen neerkomt op de openbare intentie om oorlogsmisdaden tegen de burgerbevolking te begaan.

Geen enkele burger kan worden gestraft voor het aanvaarden van humanitaire hulp, ongeacht van wie hij die ontvangt. Alle conflicten brengen immense fysieke kosten met zich mee voor degenen die in dergelijke gebieden wonen, vooral wanneer de infrastructuur wordt vernietigd en de aanvoerlijnen voor grondstoffen tot stilstand komen. Niemand kan worden verweten dat hij de eerste levensbehoeften van zichzelf en zijn naasten aanvaardt. Verklaren dat dit gelijk staat aan “collaboratie” en dat daarop tot 15 jaar gevangenisstraf staat, is volstrekt onwettig in de ogen van het internationaal recht, en brengt zo de kunstmatig gefabriceerde soft power-basis waarop de zaak van Kiev in dit conflict is gebouwd, volledig in diskrediet.

Deze ontwikkeling is niet verrassend voor scherpzinnige waarnemers die al goed op de hoogte waren van de talloze oorlogsmisdaden die het door het Westen gesteunde Kiev straffeloos heeft begaan in de meer dan acht jaar sinds het begin van het Oekraïense conflict, zelfs voordat Amnesty International onlangs aantoonde dat zijn troepen illegaal woonwijken militariseerden en de burgers daar als menselijke schilden gebruikten om het tempo van de langzame maar gestage opmars van Rusland te stoppen. Desondanks heeft de overgrote meerderheid van het Westerse publiek waarschijnlijk nooit kunnen aanvaarden dat dezelfde partij die zij als de zogenaamde “good guys” hebben beschouwd, zou dreigen burgers voor anderhalf decennium gevangen te zetten alleen maar omdat zij humanitaire hulp aanvaarden.

Daarom moeten activisten voorrang geven aan het onder hun aandacht brengen van deze zaak, vooral door te benadrukken dat Ukrinform staatsmedia zijn, terwijl de Kyiv Independent de facto als zodanig kan worden beschouwd, zodat er geen reden is om te twijfelen aan de geloofwaardigheid van hun desbetreffende berichten. Het valt nog te bezien of de MSM dit verhaal zullen oppikken zoals ze dat deden met het vernietigende rapport van Amnesty International, maar dat scenario kan niet worden verworpen aangezien CBS News, CNN, en The Guardian onlangs hun eigen onwelgevallige rapporten over Kiev publiceerden in de voorbije weken. Het zou dan ook spreekwoordelijke kers op de taart zijn als zij zich zouden richten op de nieuwste intentie van het land om nog meer oorlogsmisdaden te begaan.

Hoe dan ook, wie zich bewust wordt van dit officiële beleid dat zojuist werd bevestigd door de woordvoerster van het Ministerie van Zaken, zal beseffen dat alles wat hen tot nu toe door de MSM werd verteld over het Oekraïense conflict een leugen is geweest. Het is niet Rusland dat een genocide aan het uitvoeren is in Oost-Europa, maar Kiev, dat van plan is diezelfde mensen die het zogenaamd als “zijn eigen” beschouwt te straffen omdat ze eenvoudigweg humanitaire hulp van Moskou hebben aanvaard om te overleven. Dit is de woordenboekdefinitie van politieke vergelding die volgens het internationaal recht een oorlogsmisdaad zou kunnen zijn, maar de enige manier waarop de vertegenwoordigers van Kiev hiervoor ter verantwoording kunnen worden geroepen is als zij na afloop van het conflict voor een tribunaal komen te staan.