Enkele kleine kanttekeningen bij Seymour Hersh’s nieuwe Nord Stream onthullingen.

Bron: Moonofalabama 9 februari 2023 ~~~

Seymour Hersh is een legendarisch onderzoeksverslaggever die tientallen misdaden van de Amerikaanse regering in binnen- en buitenland heeft onthuld.

In zijn laatste stuk beschrijft Hersh de vernietiging van de North Stream pijpleidingen in de Oostzee (Nederlandse vertaling hier) door Amerikaanse regeringstroepen. Bij de vernietiging kwam een enorme hoeveelheid methaan vrij, een broeikasgas. Het vernietigde Duitsland’s gas levenslijn met Rusland en beschadigde daardoor de Duitse industrie zwaar. Het was ecologisch en economisch terrorisme van de Amerikaanse regering, gericht tegen een “bondgenoot”.

Het verhaal dat zijn bron aan Hersh vertelt, is grotendeels hetzelfde verhaal dat ik op 28 september, een dag nadat de pijpleiding was opgeblazen, had opgebouwd uit open bronnen.

Wie is de dader? – Feiten over de sabotage-aanval op de Nord Stream pijpleidingen (Nederlandse vertaling hier)

Hersh’s verhaal is waar. Dat Amerikaanse ambtenaren het ontkennen betekent niets. Eerdere onthullingen van Hersh over binnenlandse spionage door de CIA, over het bloedbad in My Lai, over martelingen in Abu Ghraib, werden ook ontkend, maar uiteindelijk werd bewezen dat ze allemaal waar waren.

Het verhaal over de pijpleidingen klopt helemaal. Helaas zijn er enkele details die Hersh, bij gebrek aan toegang tot de juiste informatie, verkeerd opvat.

Hij schrijft:

Afgelopen juni plantten de duikers van de marine, opererend onder de dekmantel van een alom gepubliceerde midzomer NAVO-oefening bekend als BALTOPS 22, de op afstand bediende explosieven die drie maanden later drie van de vier Nord Stream pijpleidingen vernietigden, volgens een bron met directe kennis van de operationele planning.

Het is onwaarschijnlijk dat de explosieven werden geplaatst terwijl de jaarlijkse BALTOPS-oefening nog aan de gang was. De huidige Wikipedia entry erover zegt:

In totaal namen 14 NAVO-landen, waaronder NAVO-partnerlanden Finland en Zweden, tussen 5 en 17 juni 2022 deel aan de 51e BALTOPS-oefening. De gebruikelijke mijnenjachtoefening werd dit jaar uitgebreid met experimentele mijnenjacht onbemande onderwatervoertuigen en het verzamelen van omgevingsdatasets voor doelherkenningsalgoritmen in samenwerking met het Naval Undersea Warfare Center en het Naval Information Warfare Center Pacific.

BALTOPS 2022 werd geschaduwd door twee Russische Karakurt-klasse korvetten.

De hele oefening duurde slechts 12 dagen. Veel landen namen deel. Er waren onderzeeërs bij betrokken. De Russen waren in de buurt om te kijken wat er gebeurde. (Ze hadden ook onderzeeërs in de wijde omgeving.)

Dat zijn geen goede omstandigheden om veel geheim werk onder water te doen. Het was veel gemakkelijker om dit later te doen, toen iedereen teruggekeerd was naar de haven. De Amerikaanse schepen voeren echter niet naar huis. Ze bleven in de buurt, deden wat havenbezoeken en streken uiteindelijk neer bij het eiland Bornholm, een paar mijl van de pijpleidingen vandaan, waar ze hun werk begonnen.

Hier zijn de pijpleidingen geraakt:

De vier pijpleidingen van Nord Stream, twee voor Nord Stream 1 en twee voor Nord Stream 2, zijn sterk:

De stalen pijp zelf heeft een wand van 4,1 centimeter (1,6 inch), en is bekleed met nog eens 6-11 cm staalgewapend beton. Elk deel van de pijp weegt 11 ton, wat na het aanbrengen van het beton oploopt tot 24-25 ton.

De pijpleidingen worden ook begraven in de zanderige zeebodem, niet diep, maar diep genoeg om te voorkomen dat visuitrusting of ankers ze beschadigen.

Om dergelijke pijpleidingen op te blazen is heel wat meer nodig dan er een paar pond C4-explosieven op te leggen. De pijpleidingen moesten eerst worden uitgegraven, waarschijnlijk met water onder druk. Vervolgens moesten er rondom explosieven worden geplaatst. Dan moest er een soort ontstekingsmechanisme op worden geplaatst. Tenslotte moest de met explosieven geladen sectie worden herbegraven om ontdekking of onvoorziene verstrengeling met externe elementen te voorkomen. Dit alles moest minstens vier keer gebeuren. Als ik de operatie had gepland, had ik waarschijnlijk gekozen voor in totaal acht explosieve pakketten.

Het hele proces kost tijd. Onbemande onderzeeër-achtige voertuigen waren nodig om de honderden kilo’s explosieven en apparatuur te vervoeren. Duiktijd op die diepte is niet onbeperkt en er moet een paar keer van bemanning zijn gewisseld. Het duurde waarschijnlijk drie tot vier weken om de hele zaak op te lossen.

Toen ik over het incident schreef, vertaalde ik een Duitstalig verslag, oorspronkelijk van donderdag 23 september 2022, dat Hersh waarschijnlijk niet had gevonden.

Hier is mijn oospronkelijke vertaling:

Grote vlootgroep van Amerikaanse marine passeert [Duitse eilandpassage] Fehmanbelt

Op woensdagochtend was het amfibisch aanvalsschip USS Kearsarge, geëscorteerd door de landingsschepen USS Arlington en USS Gunston Hall, op weg naar het westen. Eerder maakten de schepen deel uit van Amerikaanse eenheden die deelnamen aan NAVO manoeuvres en talrijke havens in Duitsland, Scandinavië en de Baltische Staten aandeden.

De “USS Kearsarge”, vlaggenschip van de vereniging en het grootste oorlogsschip van de Amerikaanse marine, dat de afgelopen 30 jaar in de Oostzee in actie was, heeft 40 helikopters en gevechtsvliegtuigen alsmede en meer dan 2000 soldaten aan boord, de escorteschepen ongeveer 1000. Want de ongeveer 4.000 soldaten gaan na hun zes maanden durende inzet terug naar huis aan de oostkust van de VS.

De USS Kearsarge was veel langer in de Oostzee dan Hersh veronderstelt. De explosieven werden neergelegd ergens tussen het einde van BALTOPS op 17 juni en 22 september, de datum waarop de USS Kearsarge Fehmarn passeerde om de Oostzee te verlaten.

Daarom vergist Hersh zich als hij later schrijft:

En toen: Washington bedacht zich. De bommen zouden nog tijdens BALTOPS worden geplaatst, maar het Witte Huis vreesde dat een periode van twee dagen voor hun ontploffing te dicht bij het einde van de oefening zou zijn, en het zou duidelijk zijn dat Amerika erbij betrokken was.

In plaats daarvan had het Witte Huis een nieuw verzoek: “Kunnen de jongens in het veld een manier bedenken om de pijpleidingen later op commando op te blazen?”

Dat venster werd niet verlengd met maanden tussen het einde van BALTOPS en de explosies, maar met slechts een paar dagen tussen iets rond 20 september toen de Kearsarge op weg ging naar huis en 27 september toen de pijpleidingen ontploften.

[Hieronder toegevoegd op 13 februari]

De Kearsarge en haar minivloot waren niet de enige verdachte schepen in het gebied. Op 4 oktober 2022 berichtte de Zweedse krant Dagens Nyheter over schepen van de Zweedse marine in het gebied. Het artikel is paywalled. (Als je toegang hebt tot de volledige tekst, kopieer dan de tekst en stuur hem naar mij.) De eerste paragraaf, die vrij is, zegt (machinevertaling):

De marine in Kaliningrad voor de Nord Stream explosies

Twee dagen voor de explosies verkende de Zweedse marine de gebieden bij de gaspijpleidingen buiten Bornholm. Het marineschip zette vervolgens koers naar de Russische exclave Kaliningrad. De nieuwe informatie is bevestigd door de Zweedse strijdkrachten.

Hadden de Zweden een vermoeden van wat de Amerikaanse schepen hadden gedaan? Wat vertelden de geactiveerde sonar metingen van hun schip over de pijplijn hen?

[Einde toevoeging 13 feb]

[zijspoor] ———————

Sinds mijn vertaling is er wat inhoud toegevoegd aan het Duitse stuk om het in de context van de Russische invasie te plaatsen. Het is nu gedateerd op 21 oktober 2022, wat niet echt logisch is. (De enige archive.org kopie van het stuk is de gewijzigde, opgeslagen op december 2022).

groter

Het stuk begint nu met dit (vertaling moa):

Grote vlootgroep van Amerikaanse marine passeert [Duitse eilandpassage] Fehmarnbelt

(Ik kan me niet herinneren dat er een subkop bij zat of wat zinnen over de oorlog in Oekraïne, maar die heeft het stuk nu wel:)

Op donderdagochtend 22 september passeerde een vlootgroep van de Amerikaanse marine [het Duitse eiland] Fehmarn. De “USS Kearsarge” als vlaggenschip was het grootste van de oorlogsschepen.

  • Russische kernonderzeeërs en NAVO-eenheden in zeestraat Fehmarn
  • Schepen varen weer in westelijke richting
  • 40 helikopters en oorlogsvliegtuigen aan boord

Fehmarn – Met de Russische aanvalsoorlog tegen Oekraïne, die in februari begon, en met de verandering in het veiligheidsbeleid die dat veroorzaakte, met de NAVO-toetredingsverzoeken van Finland en Zweden, is de Oostzee een concentratiegebied geworden voor zeemachten van Rusland en de NAVO. Dit blijkt uit het toenemende aantal oorlogsschepen dat de afgelopen maanden de zeestraat van Fehmarn [Fehmarnbelt] is gepasseerd. Dit geldt zowel voor Russische kernonderzeeërs als voor NAVO-eenheden. Op donderdagochtend 22 september passeerde een vlootgroep van de Amerikaanse marine Fehmarn.

Dan volgen, schijnbaar ongewijzigd, de twee alinea’s die ik eerder had vertaald.

Het is wat vreemd redactiewerk dat een plaatselijke krant bijna een maand na de oorspronkelijke publicatie de meest opvallende nieuwe stukjes voorafgaand aan het oude stukje toevoegt. Wie heeft dat geïnitieerd?

Het nieuwe gedeelte slaat nergens op. BALTOPS is een jaarlijkse oefening, BALTOPS 22 was de 51e in zijn soort. Dat het werd gehouden had niets te maken met de oorlog in Oekraïne.

Voor zover ik kan nagaan zijn en waren er geen kernonderzeeërs van Rusland gestationeerd in de veel te ondiepe Oostzee. De thuishavens van Ruslands nucleaire vloten zijn Moermansk in de noordelijke Kola-baai voor de noordelijke en Atlantische vloot en Rybachiy Nuclear Submarine Base op het schiereiland Kamchatka voor de Pacific-vloot.

Wanneer een Russische kernonderzeeër Fehmarn passeert is het waarschijnlijk een uit Moermansk die deelneemt aan de Russische vlootparade in Sint-Petersburg. Dat is net als BALTOPS een jaarlijks terugkerend evenement. Om dat te gebruiken voor oorlogsvoering is tamelijk stompzinnig.

[Einde zijspoor] ——————————

Wat van belang was in het stuk dat ik had vertaald was niet alleen het tijdstip waarop de Amerikaanse schepen vertrokken, maar ook de opmerking dat de Kearsarge het “grootste oorlogsschip van de Amerikaanse marine” was dat de afgelopen 30 jaar in de Oostzee in actie kwam.

De Kearsarge werd waarschijnlijk gekozen voor het doel. Het schip heeft een …

… putdek (*), dat zich opent naar de zee door enorme poorten in de achtersteven van het schip. Daar worden de lading, troepen en voertuigen in landingsvaartuigen geladen voor doortocht naar het strand. De luchtkussenlandingsvaartuigen kunnen uit het droge laaddek “vliegen”, of het putdek kan onder water worden gezet zodat conventionele landingsvaartuigen naar het strand kunnen drijven.

Gewoonlijk zou de Kearsarge een te groot raketdoel zijn voor de Oostzee. Maar het putdek komt van pas als men nieuwe onderwaterapparatuur wil testen of explosieven rond pijpleidingen wil plaatsen:

Ter ondersteuning van BALTOPS werkte de 6e vloot van de Amerikaanse marine samen met onderzoeks- en oorlogscentra van de Amerikaanse marine om de nieuwste ontwikkelingen op het gebied van mijnenjachttechnologie met onbemande onderwatervoertuigen naar de Oostzee te brengen om de doeltreffendheid van het voertuig in operationele scenario’s te demonstreren.

Het experiment werd uitgevoerd voor de kust van Bornholm, Denemarken, met deelnemers van het Naval Information Warfare Center Pacific, het Naval Undersea Warfare Center Newport en de Mine Warfare Readiness and Effectiveness Measuring, allemaal onder leiding van de U.S. 6th Fleet Task Force 68.

Bornholm is natuurlijk de plaats waar de pijpleidingen werden opgeblazen.

Voor mij is het enige nieuwe en verrassende in het stuk van Hersh de betrokkenheid van Noorse troepen bij het veroorzaken van de explosies door sonarboeisignalen van een P8-marinebewakingsvliegtuig. Ik had gewed op Zweedse, Britse of Poolse betrokkenheid. Maar Noorwegen is nog logischer, omdat het zal profiteren van de vernietiging van Nord Stream.

Larry Johnson, een oude vriend van Symour Hersh, heeft een video gevonden van iemand die een Noorse P-8 heeft gevolgd die kort voor de explosie in het gebied van de pijpleiding vloog.

Helaas voor Noorwegen is zijn eigen, nu toegenomen gasexport ook afhankelijk van pijpleidingen. Op de dag van de Nord Stream explosies hebben Denemarken en Polen een nieuwe pijpleiding in gebruik genomen die Noors gas naar Polen brengt. Rusland heeft zeker de middelen om met Noorse pijpleidingen te doen wat de VS en Noorwegen met Nord Stream hebben gedaan.

Een andere kleine kanttekening die ik heb bij het Hersh stuk is dit:

Zweden had het lidmaatschap van de NAVO aangevraagd, en had zijn grote vaardigheid getoond in het beheer van zijn onderwatergeluids- en magnetische sensorsystemen die met succes Russische onderzeeërs opspoorden die af en toe in afgelegen wateren van de Zweedse archipel opdoken en naar de oppervlakte werden gedwongen.

De meeste Russische onderzeeërs die de Zweden opspoorden, waren er nooit. Meer dan de helft van de vele incidenten waren “onwaarschijnlijke gevallen”, d.w.z. dat ze nooit plaatsvonden. De grote Zweedse vaardigheid is om de eigen bevolking bang te maken met vals alarm over vermeende Russische onderzeeërs voor de kust:

In 1982 achtervolgden verschillende Zweedse onderzeeërs, boten en helikopters een maand lang een van deze ongeïdentificeerde bronnen, maar bleven met lege handen staan.

Dit ging meer dan tien jaar door. Telkens als ze een akoestisch signaal opvingen, zochten ze en vonden ze niets anders dan een paar bellen op het zeeoppervlak. Zweden was natuurlijk bezorgd over de inbraken, en kon niet bedenken waarom, nu de Koude Oorlog voorbij was, Rusland hen op deze manier zou blijven provoceren.

Maar het waren scheten.

“Het blijkt dat haring een zwemblaas heeft… en deze zwemblaas is verbonden met het anale kanaal van de vis,” zei Wahlberg. “Het is een zeer unieke verbinding, alleen gevonden bij haring. Een haring kan dus in zijn zwemblaas knijpen, en op die manier een klein aantal belletjes door de anale opening naar buiten blazen.”

In lekentaal, ze laten er een ontsnappen. Haringen zwemmen in reusachtige scholen die meerdere vierkante kilometers groot en tot 20 meter diep kunnen zijn. Als iets in hun buurt hen bang maakt – bijvoorbeeld een hongerige school makrelen of een onderzeeër op zoek naar Russische spionnen – kunnen ze veel gas produceren.

Om zijn theorie te testen kocht Wahlberg een haring in een winkel en oefende druk uit. Hij nam de beelden mee naar het marinepersoneel en speelde ze terug. Het kwam perfect overeen met het geluid dat ze hadden gehoord.

Het goede nieuws was dat Zweden niet werd bedreigd door Rusland, het slechte nieuws was dat het tien jaar lang zijn leger had ingezet voor de jacht op visscheten. Sinds het wist wat wel en geen visscheten waren, zijn er geen meldingen meer van vijandige indringers in Zweedse wateren.

Grote Zweedse vaardigheden. Inderdaad.

(*) Wikipedia: Putdek: Een hangarachtig dek gelegen aan de waterlijn in de achtersteven van sommige amfibische aanvalsschepen, ook bekend als een putdok.