Terugblik: De aanloop naar oorlog in Oekraïne – donderdag 17 februari 2022

20feb 2023 by ian 
Bron: Moonofalabama 17 februari 2023 ~~~

Op 17 februari 2022, een donderdag, vergaderde de VN Veiligheidsraad over de situatie in Oekraïne:

De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, Antony Blinken, onthulde in de VN-Veiligheidsraad enkele conclusies van Amerikaanse inlichtingen in een strategie waarvan de VS en Groot-Brittannië hopen dat deze een eventuele invasie zal ontmaskeren en voorkomen. De VS hebben geweigerd veel van het bewijs dat aan hun beweringen ten grondslag ligt te onthullen.

Hij vertelde de diplomaten dat een plotselinge, schijnbaar gewelddadige gebeurtenis die door Rusland in scène wordt gezet om een invasie te rechtvaardigen, het startsein zou geven.

“We weten het voorwendsel niet precies – een “zogenaamde terroristische bomaanslag” in Rusland, een in scène gezette drone-aanval, “een nep- of zelfs een echte aanval met chemische wapens”, zei hij.

De aanval zou beginnen met cyberaanvallen, samen met raketten en bommen door heel Oekraïne, zei hij. Om het beeld van de VS verder te schetsen, beschreef Blinken de intocht van Russische troepen die oprukken naar Kiev, een stad met bijna 3 miljoen inwoners, en andere belangrijke doelen.

Volgens Amerikaanse inlichtingen zou Rusland zich ook richten op “specifieke groepen” Oekraïners, zei Blinken, opnieuw zonder details te geven.

Met een impliciete knipoog naar het optreden van minister van Buitenlandse Zaken Colin Powell voor de Veiligheidsraad in 2003, toen hij ongefundeerde en valse Amerikaanse inlichtingen aanhaalde om de Amerikaanse inval in Irak te rechtvaardigen, voegde Blinken eraan toe: “Laat ik duidelijk zijn. Ik ben hier vandaag niet om een oorlog te beginnen, maar om er een te voorkomen.”

We weten nu dat er geen ‘geënsceneerde gewelddadige gebeurtenis’ was. Er waren ook geen cyberaanvallen en geen aanvallen op specifieke groepen. De Amerikaanse inlichtingen vóór de oorlog lijken zo slecht als altijd te zijn geweest.

De toename van beschietingen die de dag ervoor had plaatsgevonden werd eindelijk opgemerkt:

Separatistische autoriteiten in de regio Luhansk meldden een toename van Oekraïense overheidsbeschietingen langs de gespannen contactlijn. De separatistische functionaris Rodion Miroshnik zei dat de rebellen het vuur beantwoordden.

Oekraïne betwistte deze bewering en zei dat de separatisten zijn troepen hadden beschoten maar dat zij niet terugschoten. De Oekraïense legerleiding zei dat granaten een kleuterschool in Stanytsia Luhanska hebben getroffen, waarbij twee leraren gewond raakten, en dat de helft van de stad geen stroom kreeg.

Het hoofd van de waarnemingsmissie van de Organisatie voor Veiligheid en Samenwerking in Europa, Yasar Halit Cevik, zei dat deze van woensdagavond tot donderdag 500 explosies langs de contactlijn heeft gemeld. Cevik vertelde de Veiligheidsraad dat de spanningen daarna leken af te nemen, met ongeveer 30 gemelde explosies.

Helaas had Cevik van de OVSE het mis.

Ook op 17 februari 2022 publiceerde de Associated Press een goed achtergrondartikel over de ‘door Rusland gesteunde rebellen’. Ik heb een paar punten genoemd die ‘westerse’ media vandaag niet durven te herhalen (nadruk toegevoegd):

Toen de Moskou-vriendelijke president van Oekraïne in februari 2014 door massaprotesten uit zijn ambt werd verdreven, reageerde Rusland door het Oekraïense schiereiland de Krim te annexeren. Vervolgens wierp het zijn gewicht in de schaal achter een opstand in het overwegend Russisch sprekende oosten, bekend als Donbas.

In april 2014 namen door Rusland gesteunde rebellen regeringsgebouwen in de regio’s Donetsk en Luhansk in beslag, riepen daar de oprichting van “volksrepublieken” uit en vochten met Oekraïense troepen en vrijwilligersbataljons.

De maand daarop hielden de separatistische regio’s een volksstemming om de onafhankelijkheid uit te roepen en een poging te doen deel uit te maken van Rusland. Moskou heeft de motie niet aanvaard, in de hoop de regio’s te kunnen gebruiken als instrument om Oekraïne in zijn baan te houden en te voorkomen dat het land toetreedt tot de NAVO.

De stemmen voor onafhankelijkheid in 2014 werden door Rusland aangehaald toen het later de eerdere Oekraïense oblast als onafhankelijk land erkende.

Oekraïne en het Westen beschuldigden Rusland ervan de rebellen te steunen met troepen en wapens. Moskou ontkende dat en zei dat alle Russen die in het oosten vochten vrijwilligers waren.

De voormalige Zwitserse inlichtingenofficier Jacques Baud heeft gezegd dat de meeste wapens en manschappen aan de kant van de rebellen afkomstig waren van eenheden van het Oekraïense leger die van kant waren veranderd. Ze kwamen niet uit Rusland:

In 2014 ben ik bij de NAVO, verantwoordelijk voor de strijd tegen de verspreiding van kleine wapens, en we proberen Russische wapenleveranties aan de rebellen op te sporen om te zien of Moskou erbij betrokken is. De informatie die we dan krijgen, komt praktisch allemaal van de Poolse inlichtingendiensten en “klopt” niet met de informatie van de OVSE: ondanks nogal grove beweringen, nemen we geen enkele levering van Russiche wapens en militair materiaal waar.

De rebellen zijn bewapend dankzij het overlopen van Russisch sprekende Oekraïense eenheden die overstappen naar de kant van de rebellen. Naarmate de Oekraïense mislukkingen vorderen, zwellen hele tank-, artillerie- of luchtafweerbataljons de gelederen van de autonomisten aan. Dit is wat de Oekraïners naar de Minsk Akkoorden drijft.

…

Laten we echter niet vergeten dat er vóór 23-24 februari 2022 nooit Russische troepen in de Donbass waren. Bovendien hebben OVSE-waarnemers nooit het minste spoor van Russische eenheden in de Donbass waargenomen.

Het AP-stuk herhaalde ook een punt dat ik eerder heb gemaakt over de volgorde in de Minsk-akkoorden. Het was de Oekraïense kant die de uitvoering ervan blokkeerde door grenscontrole te eisen alvorens zelfbestuur voor Donbas te garanderen (cursivering toegevoegd):

Na een massale nederlaag van de Oekraïense troepen in de slag om Ilovaisk in augustus 2014 ondertekenden gezanten uit Kiev, de rebellen en de Organisatie voor Veiligheid en Samenwerking in Europa in september 2014 een bestand in de Wit-Russische hoofdstad Minsk.

Het document voorzag in een staakt-het-vuren onder toezicht van de OVSE, terugtrekking van alle buitenlandse strijders, uitwisseling van gevangenen en gijzelaars, amnestie voor de rebellen en de belofte dat de separatistische regio’s een zekere mate van zelfbestuur zouden krijgen.

Het akkoord stortte snel in en de grootschalige gevechten werden hervat, wat in januari-februari 2015 leidde tot een nieuwe grote nederlaag voor de Oekraïense troepen bij Debaltseve.

Frankrijk en Duitsland bemiddelden bij een ander vredesakkoord, dat in februari 2015 in Minsk werd ondertekend door vertegenwoordigers van Oekraïne, Rusland en de rebellen. Het voorzag in een nieuw staakt-het-vuren, een terugtrekking van zware wapens en een reeks stappen in de richting van een politieke regeling. Een verklaring ter ondersteuning van het akkoord werd ondertekend door de leiders van Rusland, Oekraïne, Frankrijk en Duitsland.

Het vredesakkoord van 2015 was een belangrijke diplomatieke overwinning voor het Kremlin. Het verplichtte Oekraïne om de separatistische regio’s een speciale status te geven, waardoor ze hun eigen politiemacht konden oprichten en inspraak kregen in de benoeming van lokale aanklagers en rechters. De overeenkomst bepaalt ook dat Oekraïne de controle over de ongeveer 200 kilometer lange grens met Rusland in de rebellenregio’s pas kan terugkrijgen als deze zelfbestuur krijgen en onder toezicht van de OVSE lokale verkiezingen houden – verkiezingen die de pro-Moskou rebellen vrijwel zeker aan de macht zouden houden.

Veel Oekraïners zien dit als verraad van nationale belangen en de uitvoering ervan is vastgelopen.

De VS en het VK hebben het proces vertraagd en de tijd gebruikt om het Oekraïense leger te bewapenen en te trainen, zodat het begin 2022 kan proberen de Donbas-regio met geweld terug te veroveren.

De speciale waarnemersmissie van de OVSE bij de staakt-het-vuren-lijn in Zuidoost-Oekraïne meldde op 17 februari 2022 dat het aantal schendingen van het staakt-het-vuren opnieuw aanzienlijk was toegenomen. Langs verschillende delen van het front vonden artillerie-uitwisselingen plaats.

In de regio Donetsk registreerde de SMM 222 schendingen van het staakt-het-vuren, waaronder 135 explosies. In de vorige verslagperiode registreerde de SMM 189 schendingen van het staakt-het-vuren in de regio.

In de regio Luhansk registreerde de missie 648 schendingen van het staakt-het-vuren, waaronder 519 explosies. In de vorige verslagperiode registreerde zij 402 schendingen van het staakt-het-vuren in de regio.

In strijd met de terugtrekkingsregels hebben beide partijen de inzet van zwaar materieel naar “oefengebieden” en naar de grenslijn opgevoerd:

In strijd met de terugtrekkingslijnen heeft de missie een grond-lucht-raketsysteem waargenomen in een door de regering gecontroleerd gebied in de regio Donetsk. Ook werden 21 houwitsers, vijf antitankkanonnen (waarvan vier waarschijnlijk) en een waarschijnlijk meervoudig raketlanceersysteem waargenomen in twee oefengebieden in niet door de regering gecontroleerde gebieden in de regio Luhansk.

Voorbij de terugtrekkingslijnen maar buiten de aangewezen opslagplaatsen zag de SMM tien getrokken houwitsers en twee grond-luchtraketsystemen in door de regering gecontroleerde gebieden in de regio Donetsk, in twee compounds (waarvan één bij een woonwijk). Ook werden twee grond-luchtraketsystemen, 12 mortieren en 41 tanks waargenomen in twee oefenterreinen in niet door de regering gecontroleerde gebieden in de regio Luhansk.

Na het rustige begin van de week was de verdere plotselinge sprong in schendingen van het staakt-het-vuren en explosies vrij opvallend.

De kaart toont explosies, de kleine zwarte stippen, aan beide zijden van de wapenstilstandslijn. Hoewel slechts enkele van de honderden explosies werden gelokaliseerd en gemarkeerd op de kaart, toont een telling van de zwarte stippen 23 inslagen aan de kant van de Donbas en 13 aan de door de regering gecontroleerde kant van de staakt-het-vurenlijn. De artillerieduels leken daarbij ongelijker verdeeld dan de dag ervoor.

bigger

Gerelateerd (berichten in dit archief):