Cuba’s banden met de Arabische wereld: Al Mayadeen interviewt Cubaans president Miguel Diaz-Canel (III)

22mrt 2023 by ian

Bron: Al Mayadeen Netwerk, 21 Maart 2023 ~~~

Tijdens dit derde deel van het interview van Al Mayadeen Media Network voorzitter Ghassan Ben Jeddou met de Cubaanse president Miguel Diaz-Canel, besprak de president Algerije, de Palestijnse zaak, El Comandante, en voormalig president Raul Castro in de context van Cuba, een wereldwijde bevrijding en een internationale revolutie.

[Handsoffvenezuela-NL: ] Het volksverzet van het Cubaanse volk tegen het westers imperialisme is uniek. Er is veel te leren van de ruim 60-jarige strijd van een klein maar dapper volk tegen de meedogenloze aanvallen uit het westen.

Ondanks enorme, allesomvattende bijna duivelse tegenwerking van het samenspannende westen, blijft het land en volk hoopvol werken aan een sociale integrale maatschappij en in dat opzicht bijzondere resultaten bereiken.

Huidig president Miguel Diaz-Canel analiseert en beschrijft de mooie maar vaak moeilijke momenten van deze strijd, in een interview met de voorzitter van het Al Mayadeen Media Network Ghassan Ben Jeddou.

(Aanstaande zondag zijn er in Cuba algemene verkiezingen, waarna het land met een een intensivering van de aanvallen van het westers imperium geconfronteerd zal worden. Het Cubaanse volk heeft onze solidariteit nodig,…. en dubbeldik verdiend)

[Al Mayadeen:] De Cubaanse president Miguel-Diaz Canel gaat in een interview voor Al Mayadeen in op het Palestijnse en Libanese verzet, de confrontatie met het westerse imperialisme en zijn bezoek aan Algerije

Diaz-Canel zei dat Cuba het afgelopen jaar een reis door West-Azië en Noord-Afrika heeft gemaakt om de directe betrekkingen met een groep Arabische landen te herstellen.

Het bezoek, zo verklaarde de president, begon in Algerije; een land waarmee Cuba een diepgewortelde relatie deelt, gezien de verwantschap tussen de leiders van de Algerijnse revolutie en die van de Cubaanse revolutie. Diaz-Canel benadrukte dat hij weliswaar behoort tot een generatie “die is opgegroeid met verhalen over de Algerijnse revolutie” en over “de bezoeken van Fidel aan Algerije”, maar dat het huidige Cubaanse leiderschap tot [mijn bezoek in november] helaas niet in de gelegenheid was Algerije te bezoeken.

De president en de regering van Algerije stelden tijdens het bezoek een groot aantal samenwerkingsprojecten voor, die volgens Diaz-Canel enthousiast werden onthaald. Het bezoek, zo verklaarde de president, bood de Cubaanse leiders de gelegenheid kennis te nemen van de geschiedenis en de cultuur van Algerije en een reëel inzicht te krijgen in de diepte van de broederlijke band die het Cubaanse volk met het Algerijnse volk verbindt.

Diaz-Canel vertelde wat de twee naties verbindt. Hij herinnerde eraan dat de Algerijns-Cubaanse samenwerking ontstond toen Cubaanse artsen tijdens de eerste jaren van de revolutie naar Algerije vlogen als onderdeel van de eerste Cubaanse VN-gezondheidsmissie in het buitenland.

De Palestijnse zaak in het hart van Cuba

Op de vraag over Palestina bevestigde Diaz-Canel opnieuw de solidariteit van Cuba met de Palestijnse zaak. De Cubaanse president herhaalde dat Cuba “het recht op vestiging van een Palestijnse staat met de grenzen van vóór 1967 verdedigt, met Oost-Al-Quds als hoofdstad, waarbij Palestijnse vluchtelingen, waar ook ter wereld, het recht op terugkeer wordt gegarandeerd”.

Bovendien stelde Diaz-Canel dat Cuba de Palestijnse zaak altijd heeft verdedigd tegenover onrecht, geweld en gedwongen verplaatsing.

Naar aanleiding van dit onderwerp vertelde de president een verhaal uit de tijd dat hij minister van Hoger Onderwijs was en een internationale conferentie over hoger onderwijs bijwoonde die door de UNESCO werd georganiseerd. Diaz-Canel pleitte toen in een toespraak die hij namens de Cubaanse regering hield, voor het lidmaatschap en de erkenning van Palestina door de UNESCO.

Ik was toen niet een van de eerste sprekers, maar Cuba was degene die de kwestie Palestina aan de orde stelde en eiste dat het door de UNESCO zou worden erkend. Na deze toespraak en de toespraken van anderen die de integratie van Palestina als lid van de UNESCO steunden, werd een resolutie aangenomen ten gunste van die eis.

De VS besloten toen hun steun aan de organisatie in te trekken en lanceerden zelfs een aanvalscampagne tegen de UNESCO, enkel en alleen omdat deze organisatie Palestina als legitiem lid toestond.

De Cubaanse president benadrukte ook dat hij onlangs Palestijnse leiders heeft ontvangen en de diepgewortelde relatie die de twee volkeren met elkaar verbindt, heeft besproken.

Diaz-Canel benadrukte dat dit Cuba’s benadering is geweest van alle verzetsbewegingen overal ter wereld. Diaz-Canel wees met name op bewegingen als Hezbollah in Libanon, waarvan de leiders de onafhankelijkheid, de soevereiniteit en het recht op zelfbeschikking van Libanon hebben verdedigd.

Op een vraag over de secretaris-generaal van Hezbollah, Sayyed Hasan Nasrallah, zei de Cubaanse president vol vertrouwen: “Hij is een leider die weet hoe hij een beweging moet leiden die de doelen van het Libanese volk verdedigt.”

Fidel herstelde Cuba’s waardigheid

Fidel, de leider van de Cubaanse revolutie, heeft Cuba, Latijns-Amerika en het Caribisch gebied een erfenis gegeven, zei Diaz-Canel, die diepe gevoelens van waardering en nostalgie uitte voor het tijdperk van El Commandante. Diaz-Canel zei: “Ik mis hem, en ik zal hem altijd missen, het Cubaanse volk zal hem ook altijd missen.”

Fidel leidde de Cubaanse revolutie voor de waardigheid van het Cubaanse volk en voor de waardigheid van Cuba, hij was een echte revolutionair die “de rechten van het volk verdedigde en streed voor sociale rechtvaardigheid zonder toe te geven aan destabiliserende pogingen en het agressieve imperialistische beleid tegen Cuba onder de omstandigheden van het onrechtvaardige embargo.”

De Cubaanse president voegde daaraan toe: “Ik geloof dat elk historisch moment van de revolutie een mijlpaal is geweest van Fidels nalatenschap in de geschiedenis.”

Diaz-Canel verklaarde dat hij gehecht is aan de overtuigingen van Fidel en deze in alle eerlijkheid verdedigt, zowel als president als intellectueel. De president zei: “Ik bestudeer Fidel voortdurend, en op moeilijke en gecompliceerde momenten is mijn eerste vraag altijd: wat zou Fidel op een moment als dit hebben gedaan?” Diaz-Canel onthulde dat hij zich tot Fidels geschriften, toespraken en beschouwingen heeft gewend wanneer hij parallellen moest vinden tussen de uitdagingen van het verleden en die van vandaag, om te zien hoe Fidel eerdere uitdagingen heeft opgelost.

“Wij hebben een grote betrokkenheid bij zijn nalatenschap, een grote betrokkenheid bij de continuïteit van de Cubaanse revolutie en een grote betrokkenheid bij ons volk,” zei Diaz-Canel.

De president zei dat hij vastbesloten is in de voetsporen van Fidel te treden en bevestigde dat “Fidel nog steeds onder ons is, hoewel we hem altijd missen.”

Raul Castro: de perfecte tweede man

Op een vraag over Raul Kobe Castro zei de Cubaanse president Diaz-Canel: “Raúl Kobe is authentiek, diep revolutionair en ik heb grote bewondering en waardering voor hem.” Diaz-Canel legde uit dat hij Raul zag als “de geliefde legergeneraal Raúl Castro” die hij zowel als mentor als als vader beschouwde.

De Cubaanse president beschreef Raul als iemand die “het vermogen heeft om te luisteren, en ook tijdig zijn mening geeft, stevig, oprecht en trouw over wat hij verkeerd of niet goed toegepast vindt.”

Gevraagd naar de rol van Raul tijdens de Cubaanse revolutie, zei Diaz-Canel “hij is altijd de perfecte tweede man geweest.” Raul hield zich volgens de Cubaanse president aan de richtlijnen van Fidel en was een voorbeeld voor anderen omdat hij “er nooit naar uitkeek de eerste man te worden.”

Raul, zei hij, leidde “het meest efficiënte ministerie” van de Cubaanse revolutie, het ministerie van de Revolutionaire Strijdkrachten, “wat niet de strijdkrachten van een land zijn, maar de strijdkrachten van het Cubaanse volk” die uit de Cubaanse revolutie zijn voortgekomen. Deze strijdkrachten spelen niet alleen een belangrijke rol bij de bescherming van het land, maar ook bij de sociale en economische dynamiek.

Na het overlijden van Fidel heeft Raul de leiding van Cuba overgenomen “met een enorme samenhang, eerlijkheid en eerbied voor de revolutie en Fidel”, aldus Diaz-Canel.

Raul is een moedig persoon, zei de Cubaanse president, die eraan toevoegde dat hij de weg vrijmaakte voor noodzakelijke transformaties op basis van zijn inzicht in de uitdagingen waarvoor het land staat.

Diaz-Canel zei in het bijzonder dat Raul een groot gastheer is en zei dat hij heeft gezien hoe Raul het hart van elke vriendelijke buitenlandse bezoeker die in Cuba aankomt, verovert, misschien omdat mensen protocollaire dialogen met hem verwachten. In plaats daarvan ontmoeten zij Raul als gastvrij en in staat om over de meest complexe internationale kwesties te praten.

Toewijding aan het volk van het grootste belang

Volgens de Cubaanse president voert de regering momenteel een dialoog met de bevolking en ontmoeten de parlementskandidaten de kiezers in de aanloop naar de verkiezingen van 26 maart.

“Om een president te kunnen kiezen, moet men eerst door het volk als vertegenwoordiger worden gekozen; het hangt in hoge mate af van wat het volk wil – en of het in ieder van ons de kenmerken ziet die het in een vertegenwoordiger wenst […] het gaat in de eerste plaats om de beoordeling van het volk en in de tweede plaats om die van de Nationale Vergadering”, onderstreepte Diaz-Canel.

Hij verklaarde dat hij zich met grote toewijding aan het revolutionaire proces heeft gewijd en benadrukte dat hij het gewicht van de verantwoordelijkheid van het presidentschap op zijn schouders voelt, omdat “ik nooit zal toestaan dat ik de Cubaanse revolutie verraad of niet in staat zal zijn de continuïteit van de erfenis van de Cubaanse revolutie te realiseren (…). Dat idee achtervolgt me elke dag en dwingt me mijn prestaties te verbeteren. In feite daagt het me uit om dieper te kijken en de dingen kritisch te beoordelen, en het zorgt ervoor dat ik niet tevreden ben met de bereikte stappen.

Men kan zich niet inzetten voor de revolutie als men zich niet eerst inzet voor het volk, men kan niet spreken over continuïteit als men zich niet inzet voor het volk, en men kan niet spreken over het behoud van de erfenis van Fidel en Raul als men zich niet inzet voor het volk, onderstreepte de Cubaanse leider.

“We hebben zware tijden doorgemaakt, en we hebben talloze beproevingen moeten doorstaan, en veel burgers herinneren daar nog steeds aan tijdens de ontmoetingen die we met hen hebben, want zij zeggen: “Je hebt geen moment geluk gehad”,” zei hij.

Inhakend op deze “zware tijden” benadrukte Diaz-Canel hoe Cuba in de loop der jaren door verschillende rampen werd getroffen. “Eerst was er het vliegtuigongeluk, toen kwam de orkaan in Havana, de overstromingen, de explosie in Hotel Saratoga, het verbranden van de enorme olietanks, de 243 maatregelen van Trump, de plaatsing van Cuba op de lijst van “States Sponsors of Terror” en nu orkaan Ian en een hele bundel ellende.”

De Cubaanse president onderstreepte dat het land moeilijke tijden doormaakt en dat het krachtig zoekt naar manieren om de inflatie onder controle te krijgen en het tekort aan aanvoer voor de Cubaanse bevolking aan te pakken. “Wij streven naar energiestabiliteit in het nationale elektriciteitsnet en slagen erin een breed scala aan maatregelen uit te voeren die waren opgenomen in de sociaal-economische ontwikkelingsstrategie die wij hadden ontworpen om het land in staat te stellen op zo kort mogelijke termijn en ondanks alle omstandigheden van de verstikkende blokkade de welvaart te bereiken die het Cubaanse volk verdient.”

” Er zijn veel momenten van ontevredenheid en ik heb mezelf bekritiseerd tijdens de laatste zitting van de Nationale Vergadering van Volksmacht in december 2022. Het was openbare zelfkritiek omdat ik de problemen waarmee het land wordt geconfronteerd niet kon oplossen, waaronder ingewikkelde kwesties die het dagelijks leven van de burgers beïnvloeden,” zei de Cubaanse leider, waarbij hij benadrukte dat hij weliswaar zichzelf niet ziet als de oorzaak van deze problemen – aangezien de situatie te maken heeft met veel meer dan de fouten en tekortkomingen van de regering, want er is het embargo – maar dat hij toch ontevreden is over het feit dat Havana geen maatregelen kan nemen om efficiënter en effectiever te zijn bij het oplossen van dergelijke problemen.

Cuba’s veerkracht voor het overwinnen van het embargo

De Cubaanse leider zei dat hoewel hij ervan overtuigd is dat de blokkade er niet gemakkelijker op zal worden, hij gelooft dat “wij alle mogelijkheden hebben om ons er niet alleen tegen te verzetten, maar ook om ze te overwinnen, want dankzij ons talent, onze inspanning, onze intelligentie en ons optreden zullen wij de ontwikkeling van het land vooruit helpen.”

De eerste prioriteit van Cuba, zei Diaz-Canel tegen Bin Jeddou, is de verdediging van het vaderland en de revolutie door middel van de militaire, ideologische en economische weerbaarheid die het land nastreeft. “Door deze militaire, economische en ideologische weerbaarheid te bereiken, kunnen we de doelmatigheid van de sociale verworvenheden van de revolutie verder verbeteren. Het doel van de revolutie was vooral het bereiken van sociale verworvenheden en het verdedigen van sociale rechtvaardigheid.”

De prioriteit is om met wijsheid, talent en intelligentie de massale politieke en ideologische sabotagecampagne van de regering van de Verenigde Staten tegen de Cubaanse samenleving het hoofd te bieden, die vooral gericht is op de jeugd, teneinde een kloof te creëren tussen de jeugd en de revolutie, benadrukte de Cubaanse president. “Op ideologisch niveau moedigen wij de verankering van het concept van de volksmacht aan, dat de kritische deelname van het volk en de inbreng van voorstellen garandeert die kunnen worden ingediend via de instanties van het volksgezag dat het volk vertegenwoordigt,” voegde hij eraan toe, erop wijzend dat dit een essentieel aspect is in de strijd tegen buitenlandse pogingen om de Cubaanse revolutie te ondermijnen.

Volgens Diaz-Canel is Havana verplicht de nieuwe grondwet die het land enkele jaren geleden heeft aangenomen te verdedigen en ervoor te zorgen dat alle wetten die de artikelen van de nieuwe grondwet ondersteunen, worden aangenomen.

Verder ging de Cubaanse president in op de sociaal nuttige programma’s die Cuba ondersteunt en die deel uitmaken van de aspiraties van het volk, waaronder een programma gericht op empowerment van vrouwen, een programma tegen alle vormen van discriminatie, in het bijzonder rassendiscriminatie, een programma tegen cultureel kolonialisme en alles wat wordt uitgezonden door de platforms die werken aan de terugkeer van het kapitalisme en het neoliberalisme en daarbij imperialistische idealen opleggen, en sociale programma’s in de gebieden waarvan de bewoners in kwetsbare situaties leven.

“In het beleid van de Communistische Partij van Cuba en de regering zijn drie basispijlers vastgesteld met betrekking tot het werk aan deze programma’s. Tot deze pijlers behoren wetenschap en innovatie en wetenschappelijk onderzoek. De tweede pijler is de digitale transformatie van de Cubaanse samenleving, wat ook een mentaliteitsverandering inhoudt.”

De derde pijler, volgens Diaz-Canel, is communicatie, d.w.z. de communicatiemiddelen in Cuba en hoe Cuba zijn eigen berichtgeving kan produceren door gebruik te maken van de waarheid, alsmede het creëren van de middelen om de lastercampagne van de imperialistische krachten, die profiteren van hun monopolie op sociale media platforms en het internet, het hoofd te bieden.

Diaz-Canel bedankt Al Mayadeen

Aan het eind van zijn interview richtte de Cubaanse president Miguel Diaz-Canel een boodschap aan Cuba, waarin hij het land opriep zijn inzet voor de verdediging van de soevereiniteit en onafhankelijkheid van de verschillende volkeren overal ter wereld, en hun recht op onafhankelijkheid, zelfbeschikking en hun land nooit op te geven. Hij riep zijn land op nooit de gedachte op te geven dat een betere wereld tot de mogelijkheden behoort en dat het Cubaanse volk deze wereld door zijn strijd mogelijk moet maken.

Verder zei Diaz-Canel tegen de vrije media, ook bekend als alternatieve media, dat zij nooit mogen ophouden de waarheid, wortels en identiteit van de volkeren te verdedigen, waarbij hij benadrukte dat de media hun platforms moeten gebruiken om anti-imperialistische inhoud te produceren, evenals inhoud die banaliteit bestrijdt.

De Cubaanse president richtte zich ook specifiek tot Al Mayadeen en het hoofd van de Spaanse afdeling ervan, Al Mayadeen Espanol, Wafiqa Ibrahim, door zijn dankbaarheid uit te spreken voor het medeleven van het netwerk met Cuba en de manier waarop het de Cubaanse zaak als de zijne behandelt.

Diaz-Canel bedankte Al Mayadeen ook voor de steun die het het Cubaanse volk heeft gegeven in moeilijke tijden, toen het de waarheid over Cuba kwam vertellen toen het opkomen voor Cuba van het grootste belang maar helaas weinig zichtbaar was.

“Ik wil u ook bedanken voor uw professionalisme; dit professionalisme waarmee u niet alleen de realiteit van Cuba en de wereld aan de orde stelde, maar ook het gezichtspunt van de gehele Arabische wereld, haar waarden, cultuur, geschiedenis en oorzaken. Juist vandaag, op dit moment, dank ik u dat u mij de gelegenheid geeft om deel te nemen aan dit exclusieve interview. Ik denk dat dit alles veel te maken heeft met het feit dat de Arabische Wereld en Cuba twee broedervolken zijn. Wij zijn twee broederlanden, en we zullen altijd strijden hasta la victoria siempre,” onderstreepte hij.

Tot slot bedankte Diaz-Canel Al Mayadeen voor zijn documentaireserie Enigma, waarin het verhaal van de Cubaanse revolutie wordt verteld, en zei hij dat de Cubaanse revolutie in de serie op een zeer adequate manier wordt behandeld.

Topfoto: De Cubaanse president Miguel-Diaz Canel gaat in een interview voor Al Mayadeen in op het Palestijnse en Libanese verzet, de confrontatie met het westerse imperialisme en zijn bezoek aan Algerije.

lees ook de delen I en II

Gerelateerd (eerdere berichten in dit archief):