Macrons retoriek over Europa’s strategische autonomie is een direct resultaat van zijn reis naar China

15apr 2023 by ian 
Bron: Andrew Korybko korybko.substack.com 10 apr 2023 ~~~

Het is belangrijk om te wijzen op de timing van zijn laatste woorden, die werden gedeeld nadat hij net een ontmoeting had met president Xi voor ongeveer zes uur volgens het rapport van Politico. De Chinese leider geloofde duidelijk dat zijn Franse tegenhanger oprecht is met zijn bedoelingen, anders zou hij niet zoveel van zijn kostbare tijd opzij hebben gezet als hij bedenkt hoe druk hij het heeft met zoveel andere zaken in de wereld.

Politico publiceerde zondag een exclusief stuk over het gesprek van hun journalisten met de Franse president Macron tijdens zijn bezoek aan China, waarin hij enthousiast sprak over zijn doel om van Europa een strategisch autonome speler in de internationale betrekkingen te maken. Als bewijs van zijn bedoelingen hekelde hij het idee dat Europa het voorbeeld van de VS zou moeten volgen door China te provoceren met betrekking tot Taiwan, wat leidde tot een scherpe veroordeling van veel Amerikaans georiënteerde commentatoren op het hele continent.

Zij rechtvaardigden deze houding door te suggereren dat president Xi hem tijdens zijn reis naar Peking met succes in de watten heeft gelegd, waardoor de Franse leider en Europees Commissaris Von Der Leyen, die bekend staat als een pro-Amerikaanse havik en klaar staat om de NAVO te gaan leiden, verdeeld raken. In de reactie van de Alt-Media Gemeenschap (AMC) op de laatste retoriek van Macron wordt deze voorspelbaar afgewezen, omdat zij ervan overtuigd zijn dat zijn bezoek geen praktisch doel diende en slechts theater was.

In werkelijkheid diende de reis van Macron en Von Der Leyen naar China een zeer pragmatisch doel. Die twee onderzochten wat er zou moeten gebeuren als China de “rode lijn” van de EU zou overschrijden door Rusland te bewapenen, terwijl China wilde weten of de EU haar eigen “rode lijn” zou overschrijden door sancties op te leggen als dat zou gebeuren. De Franse leider lijkt oprecht bezorgd over het scenario dat de VS de EU onder druk zet om zich in dat geval “los te koppelen” van China, terwijl Von Der Leyen waarschijnlijk wil dat dit gebeurt om de doelstellingen van de VS te bevorderen.

De VS hebben er namelijk belang bij hun met succes herbevestigde hegemonie over Europa verder te versterken ten koste van de strategische autonomie van Europa, teneinde hun “invloedssfeer” over de Gouden Biljoen tot één enkele pool te maken temidden van de dreigende driedeling van de internationale betrekkingen. Amerikaanse strategen geloven dat dit de enige manier is waarop hun land zoveel mogelijk van de kenmerken van unipolariteit kan behouden tegenover de gezamenlijke inspanningen van de Chinees-Russische Entente om multipolariteit tot stand te brengen.

De directeur-generaal van de Russische Raad voor Internationale Zaken (RIAC), Andrey Kortunov, heeft eind vorig jaar in zijn stuk over “Een nieuwe westerse cohesie en wereldorde” uitvoerig uiteengezet dat de VS een vrij grote kans hebben om hierin althans gedeeltelijk te slagen, hetgeen door alle sceptici van de altmedia (AMC) in zijn geheel zou moeten worden gelezen. Het zal voor Macron dan ook een grote uitdaging zijn om zijn doel om van Europa een strategisch autonome speler in de internationale betrekkingen te maken, waar te maken.

Toch valt de krachtige symboliek van zijn laatste woorden niet te ontkennen, die in tegenspraak zijn met de eis van de VS aan hun Europese vazallen om altijd hun voorbeeld te volgen in de Nieuwe Koude Oorlog uit “solidariteit” met “collega-democratieën” tegenover de “autoritaire bedreigingen” die China en Rusland zouden vormen. Dit versterkt de constatering dat Macron oprecht is over wat hij heeft gezegd, ook al ontkent hij opzettelijk of met de nodige illusies hoe moeilijk het voor de EU zal zijn om de VS op enig gebied zinvol te trotseren.

Het is ook belangrijk te wijzen op de timing van zijn laatste woorden, die werden gedeeld nadat hij volgens het rapport van Politico net een ontmoeting van ongeveer zes uur had gehad met president Xi. De Chinese leider geloofde duidelijk dat zijn Franse ambtgenoot oprecht is met zijn bedoelingen, anders zou hij niet zoveel van zijn kostbare tijd opzij hebben gezet, als je bedenkt hoe druk hij het heeft met zoveel andere zaken in de wereld. Dit suggereert dat president Xi de door de VS onder druk gezette “ontkoppeling” van de EU en China niet zomaar voor lief neemt.

Het is één ding voor het blok om zich onder druk van de VS van Rusland te “ontkoppelen” en iets heel anders om hetzelfde te doen met China, zijn belangrijkste handelspartner. Het zou voor beide partijen nadelig zijn als dat gebeurt, maar de EU zou er veel erger onder lijden dan de Volksrepubliek, omdat de economische en financiële stabiliteit van eerstgenoemde momenteel veel precairder is. Met dit in gedachten wilde Macron duidelijk maken dat Frankrijk ten minste zou proberen zich te verzetten tegen een dergelijk Amerikaans complot als China Rusland bewapent.

Hoewel het uiteindelijk misschien onrealistisch is om te verwachten dat Frankrijk de VS in deze kwestie met succes zal trotseren, is het verkeerd om het symbolische belang van Macrons laatste retoriek te bagatelliseren. Als het komende tegenoffensief van Kiev mislukt en China zich dus niet gedwongen voelt om Rusland te bewapenen als laatste redmiddel om preventief zijn eigen nationale veiligheid te garanderen, is er een kans dat president Xi en Macron samen een staakt-het-vuren in de proxy-oorlog tussen de NAVO en Rusland tot stand proberen te brengen.

Hun beider belangen zouden gediend zijn met een de-escalatie van dat conflict: Dat van China om zich als diplomatieke grootmacht te positioneren en dat van Frankrijk om de beoogde strategische autonomie van Europa uit te bouwen. Bovendien zouden zij ook het ergste scenario kunnen afwenden van hun door de VS onder druk gezette “ontkoppeling” die Washington aan Brussel zou kunnen proberen op te leggen door gebruik te maken van het voorwendsel om te reageren op de mogelijke bewapening van Rusland door China die zich onder de hierboven beschreven omstandigheden zou kunnen voordoen.

Er zijn een heleboel variabelen die buiten hun macht liggen en die het bovengenoemde best-case scenario teniet kunnen doen, maar waarnemers moeten zich niet laten misleiden door de laatste insinuatie van de mainstream media dat Macron “verkocht is” aan China, of de bewering van het AMC (altmedia) dat hij een oplichter is. De laatste woorden van de Franse leider zijn oprecht, vooral de symbolisch belangrijke woorden over het voornemen om weerstand te bieden aan de druk van de VS op Taiwan, waarmee hij bewijst dat zijn zes uur durende ontmoeting met president Xi vruchtbaar was.