Bron: Reinhard Lauterbach jungewelt.de 25 juli 2023 ~~~
Zaterdag was het weer Christopher Street Day ( de jaarlijkse LGBTpride-mars -Red.) in Berlijn en volgens de organisatoren marcheerden een half miljoen deelnemers door het stadscentrum voor “meer empathie en solidariteit”. Aan het hoofd van de meelevers stond een Oekraïense groep van ongeveer 500 mensen, aangevoerd door niemand minder dan Zijne Excellentie Olexiy Makeyev, ambassadeur van Kiev in de Bondsrepubliek Duitsland. De Oekraïense praalwagen had de slogan “Be pride like Ukraine”, waarmee de bemanning zou zijn gezakt voor elk examen Engels op de middelbare school. Maar de mars ging niet over goed Engels.
Het feit dat LGBT-Oekraïners zichzelf aan het hoofd van de demonstratie konden plaatsen, duidt op ten minste stilzwijgende toestemming van de organisatoren om hun strijd voor “empathie en solidariteit” in dienst te stellen van de oorlogspropaganda van Kiev.
Dit werpt een licht op de fundamentele aard van identiteitspolitiek zoals die wordt bedreven op de Christopher Street Day. In tegenstelling tot vakbonds- of politiek engagement gaat het niet uit van wat verenigt, maar van wat verdeelt. Dit is een van de redenen waarom identiteitspolitiek zo populair is als alternatief voor politiek engagement in de strijd met de omstandigheden. Herinnert iemand zich Richard Grenell nog, de openlijk homoseksuele ambassadeur van Donald Trump in Berlijn? Zijn voorbeeld laat zien: seksuele geaardheid bewijst niets en voorkomt niets. Ernst Röhm (top-naziofficier -Red.) was ook homoseksueel.
Je zou de zaak van de sarcastische kant kunnen bekijken en je afvragen wat LGBT-Oekraïners er eigenlijk van weerhoudt om hun trots voor hun land aan het front te demonstreren en niet aan Unter den Linden, Berlijn. Ambassadeur Makeyev heeft ook afgezien van het uitdelen van dienstplichtorders aan de deelnemers, zoals die gewoonlijk bij elke bushalte en kroeg in Oekraïne worden uitgedeeld. De mensen zijn nuttiger voor de propaganda in de Berlijnse cafés dan in de loopgraven voor Bachmut.