Bron: Ben Norton geopoliticaleconomy.com 1 augustus 2023 ~~~
De nieuwe president van Burkina Faso, Ibrahim Traoré, heeft gezworen het imperialisme en neokolonialisme te bestrijden. Zijn regering belooft een “heroprichting van de natie”, beroept zich op de revolutionaire leider Thomas Sankara en citeert Che Guevara, en heeft zich aangesloten bij Nicaragua, Venezuela en Cuba.
De nieuwe president van Burkina Faso, Ibrahim Traoré, heeft gezworen het imperialisme en het neokolonialisme te bestrijden, waarbij hij zich beroept op de vroegere revolutionaire leider van zijn land, Thomas Sankara, en Che Guevara citeert.
De West-Afrikaanse natie heeft ook nauwe diplomatieke banden met de revolutionaire regeringen in Nicaragua, Venezuela, Cuba en Iran, evenals met de aartsrivaal van de NAVO, Rusland.
In januari 2022 maakte een groep nationalistische militairen in Burkina Faso een einde aan de macht van president, Roch Kaboré, een rijke bankier die nauwe banden had met de voormalige kolonisator van het land, Frankrijk, waar hij was opgeleid.
De militairen riepen een regering uit onder leiding van wat zij de Patriottische Beweging voor Bescherming en Herstel (MPSR) noemden, geleid door een nieuwe president, Paul-Henri Sandaogo Damiba.
Ze beloofden te streven naar echte onafhankelijkheid van de Franse hegemonie en veroordeelden het neokoloniale beleid en de economische, politieke en militaire controle die Parijs nog steeds uitoefent over Franstalig West-Afrika.
Burkina Faso beëindigde zijn decennialange militaire overeenkomst met Frankrijk en verdreef de honderden Franse troepen die al jaren in het land waren.
De nieuwe president, Damiba, was aanvankelijk populair. Maar de steun nam af toen hij er niet in slaagde de dodelijke Salafi-jihadistische opstandelingen te verslaan die het land hebben ontwricht.
In september 2022 leidde ontevredenheid tot een staatsgreep in Burkina Faso, die een andere nationalistische militaire leider, Ibrahim Traoré, aan de macht bracht. Hij was toen net 34 en daarmee een van de jongste leiders ter wereld.
Traoré heeft beloofd een “heroprichting van de natie” en uitgebreide “modernisering” door te voeren, gewelddadig extremisme de kop in te drukken, corruptie te bestrijden en “ons regeringssysteem volledig te hervormen”.
De charismatische Burkinabese leider eindigt zijn toespraken vaak met het gezang “La patrie ou la mort, nous vaincrons!”, de Franse vertaling van het officiële motto van revolutionair Cuba: “Patria o muerte, venceremos! – “Vaderland of dood, wij zullen zegevieren!”.
Als president heeft Traoré enkele van de revolutionaire ideeën van Thomas Sankara teruggebracht.
Sankara was een marxistische Burkinabese militair en toegewijd pan-Afrikaan die aan de macht kwam tijdens een staatsgreep in 1983.
Sankara lanceerde een socialistische revolutie en transformeerde het verarmde land door landhervormingen, de ontwikkeling van infrastructuur en uitgebreide programma’s voor volksgezondheid en alfabetisering.
Onder leiding van Sankara daagde Burkina Faso ook het Franse neokolonialisme uit en voerde het een anti-imperialistisch buitenlands beleid, waarbij het allianties sloot met revolutionaire strijden in het hele Zuiden.
Dit linkse beleid werd omgegooid in 1987, toen Sankara werd afgezet en vermoord in een nieuwe staatsgreep onder leiding van zijn voormalige bondgenoot Blaise Compaoré – die vervolgens sterk naar rechts opschoof en een bondgenootschap aanging met de Verenigde Staten en Frankrijk, en regeerde door middel van vervalste verkiezingen tot 2014.
Tegenwoordig leunt Ibrahim Traoré zwaar op de erfenis van Sankara. Hij heeft duidelijk gemaakt dat hij West-Afrika en het hele continent wil bevrijden van westers neokolonialisme.
In juli van dit jaar organiseerde de Russische regering een Rusland-Afrika-Top in Sint-Petersburg. Traoré was de eerste Afrikaanse leider die naar de conferentie kwam. Daar hield hij een vurige anti-imperialistische toespraak.
“Wij zijn de vergeten volkeren van de wereld. En we zijn hier nu om te praten over de toekomst van onze landen, over hoe het morgen zal zijn in de wereld die we proberen op te bouwen en waarin er geen inmenging zal zijn in onze interne aangelegenheden”, zei Traoré, volgens een gedeeltelijk transcript gepubliceerd door de Russische staatsmedia TASS.
TASS berichtte:
In zijn toespraak richtte het Burkinese staatshoofd zich ook op soevereiniteit en de strijd tegen het imperialisme.
“Waarom blijft het grondstofrijke Afrika de armste regio ter wereld? We stellen deze vragen en krijgen geen antwoorden. We hebben echter de kans om nieuwe relaties op te bouwen die ons zullen helpen een betere toekomst voor Burkina Faso op te bouwen,” zei de president. Afrikaanse landen hebben decennialang geleden onder een barbaarse en wrede vorm van kolonialisme en imperialisme, die je een moderne vorm van slavernij zou kunnen noemen, benadrukte hij.
“Een slaaf die niet vecht [voor zijn vrijheid] is echter geen enkele toegeeflijkheid waard. De hoofden van Afrikaanse staten moeten zich niet gedragen als marionetten in de handen van de imperialisten. We moeten ervoor zorgen dat onze landen zelfvoorzienend zijn, ook op het gebied van voedselvoorziening, en in alle behoeften van onze volkeren kunnen voorzien. Eer en respect voor onze volkeren; overwinning voor onze volkeren! Vaderland of de dood!” vatte Traore samen, waarbij hij de woorden aanhaalde van de legendarische Cubaanse revolutionaire leider Ernesto “Che” Guevara. De 35-jarige president van Burkina Faso was tijdens de top gekleed in een camouflage-uniform en een rode baret.
Op 29 juli had Traoré een privé-ontmoeting in Sint-Petersburg met de Russische president Vladimir Poetin.
Tijdens hun gesprekken prees de leider van Burkina Faso de Sovjet-Unie voor het verslaan van het nazisme in de Tweede Wereldoorlog.
President Ibrahim Traoré van Burkina Faso ontmoet de Russische president Vladimir Poetin in Sint Petersburg op 29 juli 2023.
Burkina Faso haalt banden aan met Latijns-Amerikaanse revolutionaire bewegingen
De nieuwe nationalistische regering in Burkina Faso heeft ook geprobeerd de banden met revolutionaire bewegingen in Latijns-Amerika aan te halen.
In mei reisde de premier van de West-Afrikaanse natie, Apollinaire Joachim Kyélem de Tambèla, naar Venezuela.
Tambèla had een ontmoeting met de Venezolaanse president Nicolás Maduro, die beloofde om “vooruitgang te boeken in samenwerking, solidariteit en groei … het opbouwen van een solide broederlijke relatie”.
Om de samenwerking, solidariteit en groei van beide naties te bevorderen, heb ik een ontmoeting gehad met de premier van Burkina Faso.Met het doel de samenwerking, solidariteit en groei van beide naties te bevorderen, heb ik een ontmoeting gehad met de premier van Burkina Faso,Apollinaire Kyélem de Tambéla. Ik heb er vertrouwen in dat we met inspanning enwil, we verder zullen bouwen aan een sterke broederlijke relatie. Nicolás Maduro (@NicolasMaduro) 12 mei 2023
In juli reisde de premier van Burkina Faso naar Nicaragua om de 44e verjaardag van de Sandinistische Revolutie te vieren.
Tambèla woonde de viering van de revolutie op 19 juli in Managua bij, op uitnodiging van de Nicaraguaanse president Daniel Ortega.
Na de staatsgreep van september 2022 in Burkina Faso verraste de nieuwe president Traoré veel waarnemers door een oude volgeling van Thomas Sankara, Apollinaire Joachim Kyélem de Tambèla, als premier te kiezen.
Tambèla was een bondgenoot van Sankara tijdens de Burkinabese revolutie. Toen Sankara in de jaren 80 aan de macht kwam, organiseerde Tambèla een solidariteitsbeweging en zocht hij internationale steun voor de nieuwe linkse regering.
Tambèla is een pan-Afrikanist en is verbonden geweest aan communistische en linkse organisaties.
Traoré zei in een toespraak in december dat Tambèla zal helpen toezicht te houden op het proces van de “heroprichting van de natie”.
Door Tambèla tot premier te benoemen, toonde Traoré op tastbare wijze zijn inzet om de revolutionaire erfenis van Sankara nieuw leven in te blazen.
In zijn opmerkingen op de verjaardag van de Sandinistische Revolutie besprak Tambèla de historische erfenis van solidariteit tussen de revolutie in Burkina Faso en die van Nicaragua.
Tambèla herinnerde eraan dat Sankara Nicaragua bezocht in 1986 en dat de Sandinistische leider Daniel Ortega datzelfde jaar Burkina Faso bezocht.
Toen hij in 1984 sprak op de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties, verklaarde Sankara: “Ik wil me ook dicht bij mijn kameraden van Nicaragua voelen, wier havens worden gedolven, wier steden worden gebombardeerd en die ondanks alles hun lot moedig en helder tegemoet zien. Ik lijd met iedereen in Latijns-Amerika die lijdt onder de imperialistische overheersing”.
In 1984 en 1986 bezocht Sankara ook Cuba, waar hij de revolutionaire president Fidel Castro ontmoette.
“Voor mensen van mijn generatie zijn er dingen die ons verenigen met Nicaragua, Augusto César Sandino, het Sandinistische Nationale Bevrijdingsfront en commandant Daniel Ortega”, zei premier Tambèla van Burkinabè in zijn toespraak in Managua op 19 juli 2023.
“We hebben Nicaragua leren kennen. Toen de bevrijdingsstrijd begon, was ik klein, maar we volgden dag na dag de context van de bevrijding van Nicaragua. Ik ging in juli ’79, en toen ze Managua binnenkwamen waren we blij, mensen van mijn leeftijd vierden dat”, herinnert hij zich.
“En toen Thomas Sankara aan de macht kwam, waren Daniel Ortega en de Sandinistische Revolutie iets waar we blij om waren; als studenten bestudeerden we veel de geschiedenis van Nicaragua, we volgden de evolutie”.
Tambèla voegde eraan toe dat Burkina Faso Nicaragua steunde in zijn zaak tegen de Verenigde Staten bij het Internationaal Gerechtshof. Washington werd schuldig bevonden aan het illegaal sponsoren van extreem-rechtse “Contra” doodseskaders, die een terreuroorlog voerden tegen de linkse regering, en aan het leggen van mijnen in de havens van Nicaragua. (Maar hoewel Nicaragua de zaak won in 1986, weigert de Amerikaanse regering tot op de dag van vandaag om de Centraal-Amerikaanse natie ook maar één cent te betalen van de herstelbetalingen die het wettelijk verschuldigd is).
“De strijd van Nicaragua is ook de strijd van ons volk”, benadrukte Tambèla.
In zijn toespraak op 19 juli deed de premier van Burkina Faso ook speciale groeten aan de diplomatieke delegaties van Cuba, Venezuela en Iran.
“We hebben zeer nauwe betrekkingen met Cuba”, voegde Tambèla eraan toe. “President Fidel Castro is en was een zeer belangrijk persoon voor de revolutie in Afrika; we hebben uitstekende herinneringen, zowel aan Cuba als aan president Fidel Castro”.
De 44e verjaardag van Nicaragua’s Sandinistische Revolutie op 19 juli werd opgedragen aan Burkina Faso’s voormalige revolutionaire leider Thomas Sankara.
De huidige premier van Burkina Faso sprak tijdens de ceremonie en bevestigde zijn solidariteit.
Sankara bezocht Nicaragua tijdens de Amerikaanse terreuroorlog in 1984 pic.twitter.com/Kkng2cENR3