Met de vastberadenheid om Rusland te vernietigen verhoogt het westen de inzet: Is de F-16 een doorslaggevende factor?

25aug 2023 by ian 
Bron:  Elijah J. Magnier 
ejmagnier.com  23 augustus 2023 (EN) 
NL-Vertaling van Francis J (NL) ~~~

De Verenigde Staten en hun westerse bondgenoten zijn klaar voor een aanzienlijke escalatie in hun confrontatie met Rusland. Dit komt op de achtergrond van een cruciale beslissing om West-Europese landen met F-16 gevechtsvliegtuigen toe te staan om ze aan Oekraïne te leveren.

Hoewel het besluit in strijd lijkt te zijn met de eerdere bewering van president Joe Biden dat dergelijke leveringen de ‘Derde Wereldoorlog’ zouden kunnen ontketenen, onderstreept het de vastberadenheid van het Westen om de spanningen met Moskou op te voeren. Deze toename in confrontatie komt nadat eerdere tegenaanvallen niet het gewenste resultaat opleverden. Terwijl de wereld toekijkt, doemt één vraag op: hoe zullen de intensievere aanvallen van Oekraïne op Moskou en andere Russische provincies, gekoppeld aan de instroom van nieuwe dodelijke wapens, het verloop van de voortdurende Westers-Russische strijd bepalen?

Een hoge diplomaat van de Noord-Atlantische Verdragsorganisatie (NAVO) op het hoofdkwartier in Brussel heeft bevestigd dat “12 NAVO-lidstaten zijn begonnen met het trainen van Oekraïense piloten. Deze training omvat Amerikaanse, Franse en Britse gevechtsvliegtuigen om Oekraïense piloten te begeleiden. Het maakt deel uit van een gezamenlijke inspanning om de Oekraïense paraatheid tegenover Rusland te versterken en de luchtcapaciteiten te verbeteren van landen die hun vliegtuigen sturen om Kiev te ondersteunen. Deze strategische manoeuvre omvat ook de overeenkomst die de VS met Denemarken en Nederland hebben gesloten om de eerste F-16 straaljagers van Amerikaanse makelij aan Oekraïne te leveren. De bedoeling is om de reactie van Rusland te testen voordat andere landen volgen. Naar verwachting zullen er zo’n 100 of meer gevechtsvliegtuigen worden geleverd.

Tegen de achtergrond van het recente Russische offensief werden diplomatieke missies uit Kiev geëvacueerd in afwachting van een mogelijk verwoestende “tapijtbombardementcampagne”. Maar de Russische president Vladimir Poetin, ervan overtuigd dat Oekraïne geen vijandig land was, koos onverwacht voor onderhandelingen in plaats van ongebreidelde militaire agressie. Ondanks de verschillende doelen van het Westen was deze aanpak een bepalend moment. Het stond in schril contrast met de Amerikaanse voorbereidingen sinds 2008, toen president George W. Bush pleitte voor NAVO-lidmaatschap voor Oekraïne en Georgië. Hij verklaarde dat Oekraïne en Georgië “de enige niet-NAVO-landen waren die deelnamen aan alle militaire operaties van de NAVO”, waarmee hij de weg vrijmaakte voor een geopolitieke confrontatie met Rusland.

In feite was het president Bill Clinton die de basis legde voor de oorlog met Rusland door de mondelinge toezegging van de VS om de NAVO te beperken tot 12 leden te breken en het lidmaatschap uit te breiden naar Oost-Europese landen en voormalige Sovjetstaten. President Biden is doorgegaan op de ingeslagen weg, voortbouwend op de basis die hij als vicepresident onder Barack Obama heeft gelegd. Deze voortdurende drang om de NAVO uit te breiden en de grenzen van Rusland uit te dagen, verraadt een lang geplande aanpak. De voorbereidingen voor een confrontatie zijn al duidelijk sinds president Bill Clinton aan de macht was, met de uitbreiding van de NAVO die verder ging dan de beloften aan Moskou en verder dan het oorspronkelijke bondgenootschap van 12 leden. De slagkracht van het Russische leger was voor de VS aanleiding om de stafchefs van meer dan 50 landen bijeen te roepen op de luchtmachtbasis Ramstein in Duitsland. Deze bijeenkomst was bedoeld om plannen te bedenken om Kiev geleidelijk te voorzien van militaire, inlichtingen- en logistieke steun.

De westerse legerleiding plant Oekraïne te bewapenen met verschillende wapens, waaronder precisieraketten, clusterbommen en pantservoertuigen. Deze strategie wordt gevolgd om ervoor te zorgen dat het volume, de kwaliteit en de aard van de westerse steun aan Oekraïne het Kremlin niet dwingt tot disproportionele vergeldingsmaatregelen of het gebruik van kernwapens. Dit heeft het Westerse Gezamenlijke Militaire Commando in staat gesteld om de capaciteiten van Oekraïne te ontwikkelen en het land te ondersteunen met wapens variërend van precisieraketten en dronefabrieken tot allerlei tanks, nadat het ervoor had gezorgd dat Rusland deze Westerse steun accepteerde zonder te reageren met buitensporig geweld. Tot nu toe heeft de Amerikaans-Europese steun de Russische troepen, die meer dan 100.000 vierkante kilometer Oekraïens grondgebied bezetten, niet kunnen verslaan. Bovendien kon het huidige Oekraïense tegenoffensief zijn doelen niet bereiken, waardoor alle westerse interventie en steun ernstig werd ondermijnd.

De VS voeren een beleid van directe en indirecte militaire steun, waarbij Europese landen worden aangespoord om de eerste hulp te bieden. Deze versnippering van verantwoordelijkheid verhindert een gerichte, verenigde Russische reactie op de collectieve westerse inspanning. Van zijn kant heeft Oekraïne strategische operaties uitgevoerd gericht op de Krimbrug en geheime operaties binnen Rusland. Oekraïense drones zijn erin geslaagd om verschillende Russische provincies aan te vallen en hebben Moskou gedwongen om verschillende luchthavens te sluiten. Deze acties dienen als boodschap en te demonstreren dat Oekraïne in staat is om het conflict binnen Rusland aan te gaan. Tot op de dag van vandaag is het veilig om te zeggen dat al deze Oekraïense aanvallen niet-strategisch zijn, het verloop van de strijd niet zullen veranderen en Rusland niet zullen afschrikken, vooral omdat het antwoord van het Kremlin heftig is in de overvloed van zijn precisieraketten en de verwoestingen die ze in Oekraïne aanrichten.

Het antwoord van Rusland op deze Westers-Oekraïense boodschappen is het verbeteren van zijn elektronische capaciteiten om drones te pareren, het versterken van zijn offensieve en defensieve capaciteiten en het dichten van de wapenleemtes die tijdens de confrontatie met de NAVO aan het licht zijn gekomen. Terwijl de VS hun ‘rode lijnen’ blijven schenden, is de recente goedkeuring van de export van F-16’s naar Oekraïne een teken dat Amerika van plan is de strijd te doen kantelen om meer Russen op het slagveld te doden.Het lijkt erop dat Oekraïne de vliegtuigen niet halverwege volgend jaar ontvangt, zoals officieel werd aangekondigd nadat de training was voltooid, maar eerder. De training is in volle gang en Biden zal waarschijnlijk niet wachten tot het einde van zijn termijn om de strijd en de resultaten van zijn F-16’s in hun eerste confrontatie met Russische Su-35’s te zien.

De levering van deze vliegtuigen, waaronder Britse Typhoons en Franse Rafales, zou de balans in het voordeel van Oekraïne kunnen doen doorslaan op verschillende gevechtsgebieden. Deze injectie van bijna 100 westerse vliegtuigen zou Oekraïne beter in staat kunnen stellen om grondoffensieven te ondersteunen en zich strategisch te richten op terugtrekkende Russische troepen. Tegenover het Russische arsenaal van 950 straaljagers zou het verwachte luchtgevecht echter symbolisch kunnen zijn zonder het verloop van het conflict significant te veranderen. Het gebruik van F-16’s tegen SU-35’s zal echter veel landen in staat stellen om hun luchtvloot te moderniseren met de meest geavanceerde vliegtuigen. Het zal de oorlog ook verlengen tot er eind volgend jaar een nieuwe Amerikaanse president aantreedt, in de hoop dat het niet uit de hand zal lopen.Uiteindelijk is dit escalatietraject een koorddanserij, die op de rand van een breder conflict balanceert.

Hoewel de leveringen van F-16’s de duur van de oorlog kunnen verlengen, zullen ze de Krim of de Donbas-regio’s niet doen terugkeren naar Oekraïne. In plaats daarvan sluiten deze acties aan bij de pogingen van de VS om Rusland te betrekken bij een langdurig conflict dat zijn economie zou kunnen aantasten of interne onrust zou kunnen veroorzaken.

De voormalige Russische president en plaatsvervanger van Poetin in het Nationale Veiligheidscommando, Dmitri Medvedev, verklaarde: “Oekraïne zal worden vernietigd en er zal niets anders van overblijven dan as, ook al duurt het jaren of zelfs decennia. Hoe dan ook, we hebben geen keus: vernietig het vijandige politieke systeem, of het Westen zal Rusland verscheuren”.

Dit is precies wat de Amerikaanse regering wil: Rusland woedend maken en in een langdurige oorlog storten die de economie van het land ernstige schade zal toebrengen. Of, in het beste geval, het Russische politieke systeem ernstige schade toebrengen en het rijp maken om zich tegen zijn leiderschap te keren. De VS willen Rusland in een langdurige oorlog storten die het politieke systeem zou kunnen destabiliseren en binnenlandse dissidenten zou kunnen aanmoedigen, wat een vruchtbare bodem zou kunnen vormen voor “kleurenrevoluties” of een “Russische lente”. De gebeurtenissen in Oekraïne, gedreven door strategische acties en het gebruik van wapens, onderstrepen het precaire evenwicht terwijl wereldmachten door een verraderlijk geopolitiek landschap laveren.