Bron: Scott Ritter sputnikglobe.com 9 oktober 2023 ~~~
Tijdens de plenaire zitting van de Valdai Discussion Club op 5 oktober 2023 kondigde de Russische president Vladimir Poetin aan dat Rusland met succes de Burevestnik “nucleair aangedreven kruisraket met wereldwijde reikwijdte” had getest.
Hiermee werd een traject voltooid dat hij al had aangekondigd in een toespraak op 1 maart 2018, toen hij een reeks nieuwe Russische strategische wapens onthulde die waren ontworpen als antwoord op de voortdurende niet-naleving door Amerika van wapenbeheersingsovereenkomsten met betrekking tot raketverdediging.
In zijn toespraak uit 2008 schetste Poetin de inspanningen die Rusland in de loop der jaren heeft ondernomen om de VS ertoe te bewegen de raketverdedigingsprogramma’s terug te schroeven die Rusland beschouwde als een existentiële bedreiging voor zijn voortbestaan. “Jullie hebben toen niet naar ons land geluisterd,” concludeerde Poetin. “Luister nu naar ons.”
De grootste zorg van Rusland was dat het voortdurende streven van de VS naar raketverdedigingscapaciteiten, in combinatie met een Amerikaanse nucleaire houding die de mogelijkheid van een preventieve nucleaire oorlog inhoudt, de voorwaarden zou kunnen scheppen waaronder Amerikaanse nucleaire oorlogsplanners zouden kunnen geloven dat een Amerikaanse eerste aanval, ontworpen om de strategische nucleaire capaciteit van Rusland te neutraliseren, in combinatie met een raketverdedigingsschild waarvan de VS dachten dat het de meeste, zo niet alle, Russische raketten die zo’n aanval zouden overleven, zou kunnen neerschieten, daadwerkelijk levensvatbaar zou kunnen zijn.
In het publiek van de Valdai Discussion Club zat Sergei Karaganov, een bekende Russische politicoloog die, in een artikel getiteld “A Difficult but Necessary Decision,” gepubliceerd op 13 juni 2023 in het tijdschrift Russia in Global Affairs, zich uitsprak voor een verschuiving van Rusland van een nucleaire houding gebaseerd op assured nuclear retaliation (verzekerde nucleaire vergelding) naar een houding die voorstander is van pre-emption (preventiviteit). “We zullen van nucleaire afschrikking opnieuw een overtuigend argument moeten maken,” schreef Karaganov, “door de drempel voor het gebruik van nucleaire wapens onaanvaardbaar hoog te maken, en door snel maar voorzichtig de afschrikkings-escalatieladder te verhogen.
“Volgens Karaganov: “Als we op de juiste manier een strategie van intimidatie en afschrikking en zelfs het gebruik van kernwapens opbouwen, kan het risico van een ‘vergeldingsaanval’ met kernwapens of andere wapens op ons grondgebied tot een absoluut minimum worden beperkt. Alleen een gek,” argumenteerde Karaganov, “die bovenal Amerika haat, zal het lef hebben om terug te slaan ter ‘verdediging’ van de Europeanen en daarmee zijn eigen land in gevaar te brengen en het voorwaardelijke Boston op te offeren voor het voorwaardelijke Poznan.”
Als zo’n gek inderdaad zou bestaan, dan, merkte Karaganov op, “zullen we een heleboel doelwitten in een aantal landen moeten raken om degenen die hun verstand hebben verloren tot rede te brengen. Moreel gezien is dit een verschrikkelijke keuze, omdat we Gods wapen zullen gebruiken, waardoor we onszelf veroordelen tot ernstige verliezen op geestelijk gebied. Maar als we dit niet doen, kan niet alleen Rusland sterven, maar zal waarschijnlijk de hele menselijke beschaving ophouden te bestaan.”
President Poetin, gebruikmakend van het voorrecht dat hem door zijn positie is toegekend, riep Karaganov op om een vraag te stellen. Dit was geen toeval, gezien de ophef die volgde op de publicatie van Karaganov’s artikel, dat leidde tot veel speculaties dat Poetin overwoog een nucleaire houding aan te nemen volgens de lijnen die Karaganov voorstelde. De Russische academicus stelde niet teleur en vroeg de Russische president of het niet tijd was voor Rusland om zijn benadering van kernwapens te veranderen en zijn afschrikkingskracht te herstellen in de ogen van westerse elites die eindeloos herhalen dat Rusland zwak is.
Het was een valstrik.”Ik heb uw artikel gelezen,” antwoordde Poetin, voordat hij een gedetailleerd antwoord gaf dat voor iedereen die luisterde duidelijk maakte dat de Russische president het niet eens was met de stelling van Karaganov. “Vanaf het moment dat de lancering van raketten wordt gedetecteerd,” zei Poetin, “maakt het niet uit waar het vandaan komt – vanaf elk punt van de wereldoceaan of vanaf elk grondgebied – verschijnen er zo veel, zo veel honderden van onze raketten in de lucht in een vergeldingsaanval dat er geen overlevingskans is dat er geen enkele vijand meer overblijft, en in meerdere richtingen tegelijk.” Poetin drong er bij Amerika op aan om te begrijpen dat elke dreiging tegen Rusland “absoluut onaanvaardbaar is voor elke potentiële agressor”.
Kortom, president Poetin gaf een nieuwe impuls aan de nucleaire houding uit het tijdperk van de Koude Oorlog van wederzijds verzekerde vernietiging als Ruslands belangrijkste nucleaire doctrine.
Bovendien, zo merkte Poetin op, zou Rusland een nucleaire aanval lanceren tegen elk land of landen die een bedreiging vormen voor zijn voortbestaan als soevereine staat, ongeacht of de bedreiging bestaat uit kernwapens of conventionele wapens. Aangezien er vandaag de dag geen sprake is van een dergelijke existentiële bedreiging voor Rusland, concludeerde de Russische president, is er geen reden om te dreigen met het gebruik van kernwapens.
Maar, zei Poetin, er was één aspect van het Russische nucleaire beleid dat veranderd zou kunnen en moeten worden: de ratificatie door Rusland van het kernstopverdrag. Poetin merkte op dat de Verenigde Staten het verdrag wel hadden ondertekend, maar nooit hadden geratificeerd. Gezien de modernisering van het Russische kernwapenarsenaal, dat naast de Burevestnik-kruisraket ook de Sarmat zware intercontinentale ballistische raket, de Poseidon-kerntorpedo en hypersonische lanceervoertuigen omvat, eisten velen in het Russische leger dat Rusland het testen van kernwapens zou hervatten om er zeker van te zijn dat de nieuwe geavanceerde strategische wapensystemen, die het hart vormen van de Russische strategische kernmachten, werken zoals bedoeld. Poetin merkte op dat precies dezelfde vraag in de Verenigde Staten was besproken door hun militaire functionarissen, die de jure niet gebonden waren aan een verdrag dat niet was geratificeerd en als zodanig nooit in werking was getreden.
Het grote nieuws van de Valdai Discussion Club is dus niet een nieuwe Russische raket- of nucleaire houding. Het grote nieuws is dat de Russische president een wetsvoorstel naar de Russische Doema zal sturen dat de Russische ratificatie van het kernstopverdrag zal herroepen. Rusland zal niet de eerste zijn die het testen van kernwapens hervat. Maar als de Verenigde Staten die weg zouden inslaan, zou Rusland onmiddellijk reageren. Het belangrijke punt hier is dat alle Amerikaanse tests zouden worden uitgevoerd ter ondersteuning van ofwel oude kernwapens die dringend aan vervanging toe zijn, ofwel toekomstige kernwapens die nog moeten worden ontwikkeld en ingezet.
Rusland heeft, zoals Poetin benadrukte, zijn kernmacht al gemoderniseerd. Als de Verenigde Staten een nucleaire wapenwedloop zouden hervatten door weer kernproeven uit te voeren, zou Rusland zo’n wedloop beginnen met een onoverkomelijke voorsprong in nucleaire overbrengingssystemen.
Het is de hoogste tijd dat het nucleaire beleid van de Verenigde Staten weer gezond wordt en dat de basisprincipes van nucleaire wapenbeheersing en ontwapening weer in ere worden hersteld. Door zich te verzetten tegen het voorstel van Sergej Karaganov, heeft Poetin Rusland en de hele wereld laten zien hoe rationeel hij omgaat met de realiteit van leven en dood, verbonden aan kernwapens.
Amerika heeft een leider nodig die in staat is om weerstand te bieden aan diegenen die een nucleaire houding blijven uitdragen die voortkomt uit de fantasie van een aanhoudend Amerikaans exceptionalisme. Maar het enige uitzonderlijke aan zo’n denkwijze is de verdorvenheid van het morele bewustzijn dat gepaard gaat met elke notie van het legitimeren van een preventieve nucleaire oorlog.
Topfoto: Russische Topol-M intercontinentale ballistische raketten rijden over het Rode Plein tijdens de parade op de Dag van de Overwinning in Moskou. Bestandsfoto © AFP 2023 / ALEXANDER NEMENOV