Niet alleen Canada. Ook het VK heeft een nazi probleem

11okt 2023 by ian 
Bron: Sonja van den Ende, 
strategic-culture 10 oktober 2023 ~~~

Leden van SS Galicia emigreerden in 1948 eerst naar Groot-Brittannië, schrijft Sonja van den Ende.

We herinneren ons allemaal de staande ovatie in het Canadese parlement voor Yaroslav Hunka, een 98-jarige Oekraïens-Canadese veteraan uit de Tweede Wereldoorlog van de 14e Waffen Grenadier Division van de SS. In Oekraïne, waar Duitsland binnenvielen tijdens Operatie Barbarossa, waren veel Oekraïners die sympathiseerden met het Duitse Rijk en/of de nazi-ideologie. Ze stonden vijandig tegenover het Sovjet-communisme en wilden een onafhankelijk Oekraïne. Veel Oekraïners besloten zich aan te sluiten bij wat later bekend zou worden als het meest wrede moordcommando in de Tweede Wereldoorlog.

Na de Tweede Wereldoorlog werden veel van deze SS-bataljons door de Britten geïnterneerd in wat toen Camp Rimini heette, in Italië. In 1948 lieten de Britten ongeveer 8.500 geïnterneerden emigreren naar Groot-Brittannië, waarna velen van hen verder emigreerden naar Canada. Ze bouwden daar een leven op, maar het meest opvallende is dat ze hun nationalistische gevoelens gewoon uitten op hun begraafplaatsen en hun standbeelden: Die vertonen duidelijk SS-tekens en verwijzen naar hun nazi-bataljon. Het Canadese parlement verontschuldigde zich voor hun fout, maar het naziprobleem van de SS Galicia was al veel eerder bekend: The National Post schreef er in 2017 een heel artikel over.

Terwijl de westerse media zich concentreerden op het naziprobleem in Canada, bleef het Verenigd Koninkrijk buiten beeld. Maar dit is juist de plek waar deze SS Galicia-leden in 1948 voor het eerst naartoe emigreerden. In Groot-Brittannië zijn er veel monumenten die deze SS Galiciërs hebben gebouwd met toestemming van gemeenten en de overheid. De Britse historicus Mark Felton laat in zijn video veel van deze monumenten zien waarom de leeuw van de SS Galicia en andere Nazi-tekens afgebeeld staan.

Er zijn zelfs schilden op een kerk in Derby die de oprichting herdenken van dit gruwelijke bataljon, dat veel mensen vermoordde en grotendeels verantwoordelijk was voor de Holocaust in Oekraïne en Polen. Sommige van hen dienden als kampbewakers in de concentratiekampen. Maar het meest bizarre en gruwelijke gebouw dat ons herinnert aan dit beruchte bataljon is de kapel die werd gebouwd in Lockerbie, Schotland, met toestemming van de gemeente en de regering.

Nu we de achtergrond kennen, en hoeveel leden van het SS Galicia bataljon naar het Verenigd Koninkrijk en Canada gingen, zonder vervolgd te worden voor hun oorlogsmisdaden, neemt de geschiedenis een bizarre wending.

Lockerbie is de plaats waar deze Oekraïense misdadigers in 1947 werden ondergebracht in een krijgsgevangenkamp. Maar Lockerbie is natuurlijk ook de plek waar Pan-Am vlucht 103 neerstortte of, zoals het Westen stelt, werd opgeblazen door Libië in 1988, waarvoor de Libiërs tot op de dag van vandaag de schuld krijgen.

Natuurlijk hebben deze twee gebeurtenissen niets met elkaar te maken. Maar Lockerbie heeft nog een ander geheim. In mei 2022, toen de speciale militaire operatie van Rusland in de Donbass al was begonnen, gaf de South Scottish Enterprise, onderdeel van de Britse regering, de Oekraïense gemeenschap in Lockerbie 52.777 Britse ponden om de kapel te restaureren.

Terugkerend naar Canada, waar de onthullingen in september 2023 een uitbarsting van afschuw veroorzaakten in de Westerse media, zonder dat dezelfde media dit verder onderzochten, staat in een overlijdensbericht, gemakkelijk te vinden op het internet, van een zekere Dr. Peter Smylski die afkomstig was uit een plaats genaamd Halychyna in Oekraïne en stierf in Canada het volgende:

Dr. Smylski, een man met een passie voor zijn Oekraïense medeburgers, was zeer geïnteresseerd in het lot van Oekraïense militairen en burgers die door de oorlog ontheemd waren geraakt. Samen met Bohdan Panchuk, Ann Crapleve en Steven Davidovich nam hij stelling tegen de gedwongen repatriëring van politieke vluchtelingen. Dr. Smylski hielp bij het opstellen, drukken en verspreiden van een pamflet voor de Verenigde Naties waarin de zaak van de DP’s [de SS’ers uit het kamp Rimini] werd bepleit. Deze zaak trok de aandacht van Eleanor Roosevelt, afgevaardigde van de VS bij de Verenigde Naties, en zij drong aan op herziening van het Verdrag van Jalta.

Deze Dr. Smylski kreeg de steun van de Britten die het Rimini kamp runden en na enkele maanden mochten deze zogenaamde krijgsgevangenen als vrije burgers naar Engeland. De meesten van hen verhuisden naar Canada, zoals we inmiddels weten. Maar het is ook niet bekend dat deze inmiddels overleden Dr. Smylski en mede-Oekraïners uit Canada en het Verenigd Koninkrijk bleven aandringen op emigratie van alle Oekraïners die geïnterneerd waren in DP-kampen in Duitsland, naar verschillende landen in het Westen. En velen deden dat ook en gingen weer naar het Verenigd Koninkrijk en Canada.

Je hoeft niet ver te zoeken naar bewijs, er zijn nog steeds boeken van hoge Nazi-functionarissen te koop op Amazon die beschrijven, vanuit het perspectief van de tijd van de Tweede Wereldoorlog en in de ogen van het Nazi-regime, hoe goed de Oekraïners waren op het slagveld. Een van de beroemdste boeken is van Wolf-Dietrich Heike, een hoge Duitse officier die in een deel van zijn boek het volgende schreef:

22.000 Mannen van het Oekraïense Nationale Leger gaven zich in het voorjaar van 1945 in Oostenrijk over aan de geallieerde troepen. Het Militärgeschichtliche Forschungsamt (militair onderzoekscentrum) in Potsdam / Duitsland. De divisie had 22.000 man aan het einde van de oorlog. Het is zeker dat 7.100 mannen van het Oekraïense Nationale Leger naar het DP-kamp Rimini onder Brits beheer kwamen. In 1960 bood de National Archives in Londen alle overgebleven personeelsdossiers aan de Duitse federale regering aan. Alle overgedragen dossiers werden overgebracht naar de Deutsche Dienststelle (WASt) in Berlijn.

Een (korte) samenvatting van het boek “De Oekraïense Divisie Galicië 1943-45: A Memoir“, het boek dat hij schreef over het SS bataljon Galicië, niet over de Holocaust maar over de gevechten die plaatsvonden tegen de geallieerden, zoals het Verenigd Koninkrijk en Canada.

Heike was de stafchef van de divisie van januari 1944 tot de uiteindelijke overgave in mei 1945, volgens de samenvatting van Amazon:

“De auteur bevond zich in een uitzonderlijk gunstige positie om te observeren hoe een grote groep Oekraïners reageerde op de dreigende en politiek complexe crisis aan het Oostfront. De auteur beschrijft de divisie zoals die werd gevormd in mei 1943 en voor het eerst in actie kwam in juli 1944 bij Brody, waar het grootste deel van de troepen werd gedood of gevangen genomen door Sovjettroepen. In oktober werd de divisie naar Slowakije gestuurd en was daar gestationeerd tot januari 1945. Aan het einde van de oorlog trok de divisie zich verder terug in Oostenrijk om zich over te geven aan het Britse leger”.

Toen de Oekraïners in Kamp Rimini aankwamen vertelden ze (waarschijnlijk) niet dat ze in feite leden waren van de SS Galicia, maar noemden ze zichzelf strijders van de 1e Oekraïense Divisie van het Oekraïense Nationale Leger, een dekmantel die nog steeds wordt gebruikt in de media en de politiek. Maar tegenwoordig zien we hetzelfde gebeuren. We zien nog steeds dezelfde SS-insignes op de militaire outfit van het Oekraïense leger en hun ingelijfde milities zoals de Azov en Aidar bataljons. Maar ook in het leger zelf zien we de vlaggen tijdens hun marsen in Kiev. Deze waren ook al duidelijk zichtbaar tijdens de zogenaamde Maidan-revolutie in Kiev in 2014, wat in werkelijkheid een staatsgreep van de VS en de EU was. Maar het werd nog zichtbaarder getoond tijdens de speciale militaire operatie van Rusland die begon op 24 februari 2022. Ik heb het met eigen ogen gezien in Mariupol.

Europa was bezet door nazi-Duitsland en het Oekraïense SS Galica bataljon werd gehaat en beschouwd als de vijand. De VS, Groot-Brittannië, Canada en natuurlijk de nu gehate Russen waren de geallieerden in de Tweede Wereldoorlog die Europa bevrijdden van deze verschrikking. Is het niet vreemd en een klap in het gezicht van de nog levende slachtoffers van de Holocaust of vervolgde slachtoffers en de soldaten die stierven om deze Nazi-misdadigers te verslaan? Die in Canada, het Verenigd Koninkrijk en waarschijnlijk vele andere plaatsen in Europa of de VS zij aan zij leefden of nog leven met de mensen die tegen hen vochten!

Topfoto: © Photo: YouTube screencap: Kapel in Lockerbie, Schotland

Sonja Van den Ende is een onafhankelijke journaliste uit Nederland die onder andere heeft geschreven over Syrië, het Midden-Oosten en Rusland. Ze schrijft voor verschillende nieuwszenders en studeerde onder andere Journalistiek en Engels (BA) en Global Media, War and Technology (BA). Ze woont en werkt in Moskou, Rusland. Sonja is redacteur van Devend.online en Freesuriyah.eu.

*PayPal donaties zijn niet langer mogelijk, PayPal heeft de rekening van deze website gesloten. Als je een donatie wilt doen neem dan contact op met: sonjavandenende@gmail.com. Hartelijk dank!

Gerelateerd (berichten in dit archief:)