Er zullen gevolgen zijn: Het Westen is collectief verantwoordelijk voor Israëls genocide in Gaza

13dec 2023 by ian 
Bron: Dr. Ramzy Baroud 
middleeastmonitor 7 november 2023 ~~~

Dr Ramzy Baroud schreef dit artikel ruim een maand geleden. Het is teveel onopgemerkt gebleven.Met name het ICC in den Haag heeft een grote verantwoordelijkheid in de genocide die zich op dit moment zo tragisch in Gaza afspeelt, omdat het de rechtsgang mbt eerdere oorlogsmisdaden opzettelijk 4 jaar lang vertraagt. Deze verantwoordelijk is echter nauwelijks ter sprake gekomen. Daarom her-publiceren we dit artikel hier alsnog. Kernpunt: indien dit zgn internationale instituut voor strafrechtelijke bescherming van de mensenrechten, niet eens in staat zijn om zulke extreme misdaden tegen de menselijkheid te veroordelen, laat staan te doen stoppen, dan heeft dat een onvermijdelijke consequentie m.b.t. zijn bestaansrecht. (-Redactie)

Dr. Ramzy Baroud, 7 november 2023

Op 20 oktober stond secretaris-generaal van de Verenigde Naties Antonio Guterres aan de Egyptische kant van de grensovergang Rafah, tussen Egypte en het belegerde Gaza. Guterres was niet de enige internationale figuur die naar de grens met Gaza reisde, in de hoop de internationale gemeenschap te mobiliseren voor een voortdurende genocide in een toch al verarmde en belegerde Strook.

“Achter deze muren hebben we twee miljoen mensen die enorm lijden,” zei Guterres.

Deze inspanningen leverden echter weinig op.

De woordvoerder van het Ministerie van Gezondheid in Gaza, Ashraf Al-Qudra, zei in een verklaring op 24 oktober dat de stroom humanitaire hulp naar Gaza “te traag [is] om de realiteit te veranderen” ter plaatse.

Dit betekent dat de schijnbaar eindeloze debatten in de VN-Veiligheidsraad, resoluties van de Algemene Vergadering en oproepen tot actie weinig hebben veranderd aan de tragische situatie in Gaza.

Dit roept de vraag op wat het nut is van de uitgebreide internationale politieke, humanitaire en juridische systemen, als ze niet in staat zijn om een genocide te stoppen of zelfs maar te vertragen die live wordt uitgezonden op tv-schermen over de hele wereld?

Bij eerdere genocides, of die nu gepaard gingen met de Grote Oorlogen of die in Rwanda in 1994, werden verschillende rechtvaardigingen aangevoerd om het uitblijven van onmiddellijke acties te verklaren. In deze gevallen bestonden er nog geen Verdragen van Genève en, zoals in Rwanda, beriepen velen zich op onwetendheid.

Maar in Gaza is geen enkel excuus aanvaardbaar. Elk internationaal nieuwsbedrijf heeft correspondenten of is op de een of andere manier aanwezig in de Gazastrook. Honderden journalisten, verslaggevers, bloggers, fotografen en cameramannen documenteren en tellen elke gebeurtenis, elk bloedbad en elke bom die op burgerhuizen valt. Het is belangrijk om hier op te merken dat er al tientallen journalisten zijn gedood bij Israëlische aanvallen.

Wetenschappelijke schattingen vertellen ons bijvoorbeeld dat Israël in de eerste 27 dagen van de oorlog bijna 25.000 ton explosieven op Gaza heeft afgeworpen. Dat staat gelijk aan twee atoombommen, zoals die door de VS in 1945 op Hiroshima en Nagasaki werden gegooid.

VS, VK, Frankrijk, Duitsland: allemaal medeplichtig aan de oorlogsmisdaden van Israël – Cartoon [Sabaaneh/Middle East Monitor].

Toen de Amerikaanse president Joe Biden onbeschaamd de aantallen Palestijnse doden in twijfel trok, nam het medisch personeel van Gaza, dat gedwongen wordt om levensreddende operaties uit te voeren op de smerige grond van ziekenhuizen, de tijd om zijn ongelijk te bewijzen. Op 26 oktober produceerden ze een lijst met de namen van 6.747 Palestijnse slachtoffers die in de eerste 19 dagen van de oorlog waren gedood.

Sindsdien zijn er duizenden doden en gewonden gevallen, maar Washington en zijn westerse bondgenoten blijven volhouden dat “Israël het recht heeft zichzelf te verdedigen”, zelfs als dit ten koste gaat van een heel volk.

LEES OOK: Hebben Israëlische functionarissen bekend dat ze van plan zijn genocide te plegen in Gaza?

De Israëli’s verhullen hun taal op geen enkele manier. De New York Times meldde op 30 oktober dat “Israëlische functionarissen in privégesprekken met Amerikaanse collega’s verwezen naar hoe de Verenigde Staten en andere geallieerde mogendheden hun toevlucht namen tot verwoestende bombardementen in Duitsland en Japan tijdens de Tweede Wereldoorlog … om te proberen die landen te verslaan.” Een paar dagen later heeft de Israëlische minister Amichai … openlijk verklaard dat het bombarderen van Gaza een optie is in de genocidale oorlog van zijn land tegen het Palestijnse volk.

Op de dag dat het NYT rapport verscheen, arriveerde Karim Khan, de aanklager van het Internationaal Strafhof (ICC), aan de Egyptische kant van de Rafah grens.

Hij gebruikte nog steeds dezelfde omzichtige taal, alsof hij de gevoelens van Israël en zijn westerse bondgenoten niet wilde kwetsen. “Misdaden die vermoedelijk op beide plaatsen zijn gepleegd, moeten worden onderzocht,” zei hij, verwijzend naar zowel Israël als Gaza.

Je zou Khan kunnen verontschuldigen met het argument dat juridisch jargon terughoudend moet zijn totdat er een grondig onderzoek is uitgevoerd. Maar grondige onderzoeken worden zelden uitgevoerd als het gaat om Israëlische misdaden in Gaza of waar dan ook in Palestina.

Wanneer er wel een onderzoek wordt uitgevoerd, worden internationale rechters vaak door de VS en Israël beschuldigd van vooringenomenheid of, erger nog, antisemitisme. In het geval van het onderzoek onder leiding van de gerespecteerde Zuid-Afrikaanse rechter Richard Goldstone in 2009, werd de man gedwongen om een deel van zijn rapport in te trekken.

Khan weet dit maar al te goed, want hij zit momenteel op een groot en groeiend dossier van Israëlische oorlogsmisdaden in Palestina en staat erop om de procedure onder verschillende excuses te vertragen. Het is duidelijk dat de VS niet positief staan tegenover ICC-rechters die zaken over oorlogsmisdaden tegen Israël naar voren schuiven. De anti-ICC sancties die de regering Trump in 2020 oplegde zijn daar een voorbeeld van.

Veel functionarissen in Westerse instellingen worden zich bewust van deze hypocrisie. Op 28 oktober nam Craig Mokhiber ontslag als directeur van het kantoor in New York van de Hoge Commissaris voor de Mensenrechten van de VN uit protest tegen het falen van de VN om “een genocide die zich voor onze ogen in Gaza ontvouwt” te stoppen.

Op 20 oktober ondertekenden ongeveer 850 personeelsleden van de EU een brief aan EU-Commissievoorzitter Ursula von der Leyen, waarin ze haar “onvoorwaardelijke steun” voor Israël bekritiseerden.

De brief was beleefd en diplomatiek, ondanks het afschuwelijke morele falen van Von der Leyen, vooral wanneer haar fanatieke aanpak van de Russische oorlog in Oekraïne wordt vergeleken met haar blinde steun voor Israëlische misdaden in Gaza. “Alleen als we Israëls pijn erkennen, en zijn recht om zichzelf te verdedigen, zullen we de geloofwaardigheid hebben om te zeggen dat Israël moet reageren … in overeenstemming met het internationaal humanitair recht,” zei ze.

Het Internationaal Olympisch Comité, dat erop staat politiek en sport van elkaar te scheiden, heeft er geen probleem mee zich met politiek te bemoeien als de vijand een Palestijn is.

Het IOC gaf op 1 november een verklaring uit waarin het elke deelnemer aan de Olympische Spelen in Parijs, gepland voor 2024, waarschuwde zich niet in te laten met “discriminerend gedrag” tegen Israëlische atleten, omdat “atleten niet verantwoordelijk kunnen worden gehouden voor de acties van hun regeringen”.

Het woord ‘hypocrisie’ is niet eens genoeg om te beschrijven wat hier gebeurt, en de gevolgen van dit morele falen zullen de komende jaren over de hele wereld gevoeld worden. Het Westen mag nooit meer de rol van bemiddelaar, onpartijdig politicus, rechter of zelfs egoïstische humanitair spelen.

Het is niet moeilijk om tot deze conclusie te komen. Gaza is veranderd in een Hiroshima als gevolg van Westerse bommen en de blanco politieke cheque die aan Israël is gegeven door Westerse regeringen en leiders vanaf het begin van de oorlog, in feite 75 jaar daarvoor.

Niets zal dit feit ooit veranderen, en geen enkele ‘krachtig geformuleerde’ toekomstige verklaring zal het Westen ooit helpen om zijn collectieve morele falen goed te maken.

gerelateerd (berichten in dit archief):