De aanklacht van Zuid-Afrika tegen Israël

Bron:  Thierry Meyssan 
Voltaire Netwerk, Paris 16 januari 2024 ~~~

De rechtszaak die Zuid-Afrika heeft aangespannen tegen de staat Israël beschuldigt deze staat niet van genocide, maar van het toestaan van genocide door delen van zijn leger. Het is gebaseerd op de intenties die sommige politici en militaire leiders hebben geuit, op de observatie van de Israëlische praktijken tegenover het hele Palestijnse volk gedurende de afgelopen 75 jaar en op de manier waarop Israël zich op dit moment gedraagt in Gaza.

Ook in de talen: Deutsch ελληνικά 
English Español français italiano русский 

Zuid-Afrika heeft een klacht ingediend tegen Israël bij het Internationaal Gerechtshof. Het vraagt de rechters om voorlopige maatregelen te nemen om genocide in Gaza te voorkomen.

Het Internationaal Gerechtshof (ICJ) mag niet worden verward met het Internationaal Strafhof (ICC).

Het eerste komt rechtstreeks voort uit de bijeenkomsten die tsaar Nicolaas II in 1899 en 1907 in Den Haag organiseerde. Het werd opgericht onder de naam Permanent Hof van Internationale Justitie (PCIJ) en was het eerste internationale gerechtshof. Het kreeg zijn huidige naam toen de Verenigde Naties werden opgericht waarvan het de enige statutaire rechtsinstantie is. Het berecht geschillen tussen staten uitsluitend op basis van het internationaal recht, d.w.z. de schriftelijke verbintenissen van elke staat.

De tweede rechtsinstantie daarentegen is een uitvinding van de Verenigde Staten (die het niet erkent!) en de Europese Unie ten tijde van het uiteenvallen van de Sovjet-Unie. Het berecht mensen en vormt een soort permanent Neurenberg Tribunaal. In de praktijk heeft dit ICC alleen personen berecht die zich tegen het westerse imperialisme hebben verzet. Een van zijn aanklagers handelde als een NAVO agent, en loog graag om het Atlantisch Bondgenootschap te helpen bij de verovering van Libië.

Er zijn andere internationale gerechtshoven die net zo twijfelachtig zijn als het ICC: het Joegoslavië-tribunaal (ICTY), het Rwanda-tribunaal (ICTR), het Speciale Tribunaal voor Sierra Leone (SCSL) en de Buitengewone Kamers van de Rechtbanken van Cambodja (ECCC). Ze verklaren allemaal het recht van de winnaars.

Een speciale vermelding verdient het zogenaamde “Speciale Tribunaal van de Verenigde Naties voor Libanon” dat, in tegenstelling tot de naam, geen tribunaal als zodanig is, maar een afspraak tussen de secretaris-generaal van de VN, Kofi Annan, en de aftredende premier van Libanon, Fouad Siniora. Het doel was om de Libanese en Syrische presidenten Emile Lahoud en Bashar al-Assad te veroordelen, maar het eindigde in een farce, met corrupte rechters, valse getuigen, een weigering om forensisch bewijs te onderzoeken, enzovoort.

Het Internationaal Gerechtshof, waar het om gaat, is het enige gerechtshof dat het internationaal recht respecteert en niet zijn eigen regels verzint als en wanneer degenen die het financieren daarom vragen.

Dit is de eerste keer dat Israël voor het Internationaal Gerechtshof wordt aangeklaagd. Het ICJ heeft echter al eerder te maken gehad met een zaak waarbij Israël betrokken was: de opinievraag die Arabische staten aan het ICJ hadden gesteld over de rechtmatigheid van de “Scheidingsmuur” tussen de Joodse staat en de Palestijnse gebieden. Tel Aviv nam destijds niet deel aan de procedure en het Hof oordeelde dat de Israëlische bouw in strijd was met het internationaal recht. Dit advies werd niet opgevolgd.

Deze keer is Israël er direct bij betrokken. “De aanvraag heeft betrekking op bedreigingen die door de regering en het leger van de staat Israël zijn geuit, getolereerd, toegepast en uitgevoerd tegen het Palestijnse volk, een afzonderlijke nationale en raciale gemeenschap. “Het handelen en nalaten van Israël dat door Zuid-Afrika aan de kaak wordt gesteld, heeft een genocidaal karakter omdat het bedoeld is om een substantieel deel van de Palestijnse nationale, raciale en etnische groep te vernietigen. De daden in kwestie omvatten het doden van Palestijnen in Gaza, het veroorzaken van ernstige lichamelijke en geestelijke schade en het opleggen van levensomstandigheden die hun fysieke vernietiging tot gevolg kunnen hebben.”

Zuid-Afrika interpreteert het Verdrag inzake de voorkoming en de bestraffing van genocide van 9 december 1948 in het licht van de behandeling van Palestijnen in de afgelopen driekwart eeuw. Zij is van mening dat de manier waarop Israël zijn oorlog tegen Hamas voert, moet worden gezien in de context van wat eraan voorafging. Het is genocidaal omdat het wordt gevoerd “met de vereiste specifieke intentie (dolus specialis) om de Palestijnen van Gaza te vernietigen als deel van de Palestijnse nationale, raciale en etnische groep”.

Het is daarom een genuanceerde aanklacht, omdat het niet beweert dat Israël genocide organiseert, maar dat het sommige van zijn elementen toestaat om het uit te voeren.

Tal van commissies van de Verenigde Naties, waaronder het Comité voor de uitbanning van rassendiscriminatie (CERD) hebben gewaarschuwd tegen haatzaaiende en ontmenselijkende retoriek ten aanzien van Palestijnen, waarbij ernstige bezorgdheid werd geuit ten aanzien van de verplichting van Israël en andere staten die partij zijn, om misdaden tegen de menselijkheid en genocide te voorkomen”.

Voorafgaand aan de inleidingsprocedure heeft Zuid-Afrika 9 officiële stappen ondernomen bij Israël op het niveau van het ministerie van Buitenlandse Zaken, de president en de ambassadeur bij de Verenigde Naties. Ze werden allemaal afgewezen.

Zuid-Afrika is een land van het “mondiale Zuiden” dat vooral te lijden had onder het “revisionistische zionisme” tijdens de apartheidsperiode. Het waren Israëli’s die met het idee kwamen en de Bantustans organiseerden om zwarte mensen hun rechten in hun eigen land te ontnemen. Het waren Israëli’s die hun atoombom testten in de Zuid-Afrikaanse woestijn. Het waren Israëli’s die onderzoek financierden naar biologische wapens, in de hoop een ziekte te vinden die alleen zwarten en Arabieren zou treffen. De erfenis is zo zwaar dat de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties in 1953 “de alliantie tussen Zuid-Afrikaans racisme en zionisme” veroordeelde. Later verklaarde president Nelson Mandela dat Zuid-Afrikanen nooit helemaal vrij zouden zijn zolang Palestijnen onder Israëlische apartheid leefden.

11 april 1975, in Jeruzalem in de residentie van de premier. Van links naar rechts: Eschel Rhoodie (Zuid-Afrikaanse directeur Propaganda), Yitzhak Rabin (Israëlische premier en revisionistische zionist), Henrik van den Bergh (directeur van de Zuid-Afrikaanse geheime dienst) en Shimon Peres (Israëlische minister van Defensie).

Ik zal de gebeurtenissen hier samenvatten.

De feiten

“In twee maanden tijd hebben Israëlische militaire aanvallen “meer verwoesting aangericht dan de gevechten in Aleppo in Syrië tussen 2012 en 2016, de gevechten in Mariupol in Oekraïne, of verhoudingsgewijs, de geallieerde bombardementen op Duitsland tijdens de Tweede Wereldoorlog”.

Op het moment dat de klacht werd ingediend, waren er al 21.110 Palestijnen in Gaza gedood en meer dan 55.243 gewond. Onder het dodental waren meer dan 7.729 kinderen en 4.700 vrouwen. Meer dan 355.000 woningen waren vernietigd, wat neerkomt op 60% van het totaal. 1,9 miljoen Palestijnen, ongeveer 85% van de totale bevolking, waren binnen het land ontheemd. Slechts 13 van de 36 ziekenhuizen zijn gedeeltelijk functioneel en er zijn geen volledig operationele ziekenhuizen meer in het noorden van Gaza. Besmettelijke en epidemische ziekten zijn alomtegenwoordig onder ontheemden. De hele bevolking van Gaza loopt een onmiddellijk risico op hongersnood, terwijl het percentage huishoudens dat te maken heeft met acute voedselonzekerheid het hoogste is dat ooit is geregistreerd volgens de “Integrated Food Security Phase Classification” van de FAO.

Achtergrond

Jarenlang heeft Israël de Gazastrook een strenge blokkade opgelegd, waarbij vissen verboden is en alleen de hoeveelheid voedsel die essentieel is voor de voeding, wordt toegelaten.

Tussen 29 september 2000 en 7 oktober 2023 zijn ongeveer 7 569 Palestijnen, waaronder 1 699 kinderen, gedood, onder meer in “vier zeer asymmetrische oorlogen” en andere kleinere militaire aanvallen, waarbij tienduizenden gewonden vielen.

Grote Mars van de Terugkeer

Daarnaast kwamen 214 Palestijnen, waaronder 46 kinderen, om het leven tijdens de “Grote Mars van de Terugkeer”, een grootschalige vreedzaam protest langs de scheidingsmuur tussen Gaza en Israël waaraan duizenden Palestijnen 18 maanden lang elke vrijdag deelnamen om te eisen dat “de blokkade die Gaza is opgelegd, wordt opgeheven en dat de Palestijnse vluchtelingen” mogen terugkeren naar hun huizen en dorpen in Israël, overeenkomstig de resoluties van de Verenigde Naties.

In totaal raakten meer dan 36.100 Palestijnen, waaronder bijna 8.800 kinderen, door Israël gewond, waaronder 4.903 mensen die in de onderste ledematen werden geschoten, “velen terwijl ze ongewapend op honderden meters afstand stonden” van sluipschutters. De Commissie stelde vast dat de verminkingen niet toevallig waren: de door Israël aangenomen gevechtsregels stonden sluipschutters toe te schieten op de benen van de “belangrijkste aanstichters”. De “United Nations Commission of Inquiry into the events in the Occupied Palestinian Territory” (Onderzoekscommissie van de Verenigde Naties naar de gebeurtenissen in de bezette Palestijnse gebieden) vond dat er redelijke gronden waren om aan te nemen dat Israëlische sluipschutters met volledige kennis van zaken “opzettelijk” kinderen en zichtbaar gehandicapten hadden neergeschoten.

Israëls discriminerende wettelijke regime, beleid en praktijken onderwerpen Palestijnen aan wat neerkomt op een apartheidsregime. Palestijnen in de Westelijke Jordaanoever zitten opgesloten achter een scheidingsmuur en zijn onderworpen aan discriminerend beleid op het gebied van zonering en landgebruik. Huizen worden gesloopt voor straf- en administratieve doeleinden; gewelddadige invallen door het Israëlische leger in Palestijns gebied, inclusief Zone A; routinematige gewelddadige Israëlische invallen in hun huizen; willekeurige arrestaties en voor onbepaalde tijd verlengbare administratieve detentie (opsluiting zonder proces); en een duaal rechtssysteem waarbij Palestijnen worden berecht volgens het Israëlische militaire recht, terwijl Israëlische kolonisten die in hetzelfde gebied wonen onder een ander rechtssysteem vallen en in Israël worden berecht door burgerlijke rechtbanken met een een eerlijk proces.

Vóór 7 oktober 2023, tussen 1 januari en 6 oktober 2023, zijn 199 Palestijnen gedood door Israëlische soldaten of kolonisten op de Westelijke Jordaanoever en 9.000 gewond.

Sinds 7 oktober heeft Israël meer dan 3.000 Palestijnen van de Westelijke Jordaanoever en Oost-Jeruzalem gearresteerd, met name voor publicaties op sociale netwerken met betrekking tot de situatie in Gaza.

Israël heeft het aantal Palestijnen in administratieve hechtenis, zonder proces of aanklacht, aanzienlijk verhoogd tot 2070. Duizenden Palestijnen uit Gaza die in Israël werken zijn ook willekeurig gearresteerd en opgesloten, en 3.200 werden op 3 november 2023 gedwongen teruggestuurd naar Gaza tegen de achtergrond van wijdverspreide bombardementen. Uit rapporten blijkt dat Palestijnse arbeiders tijdens hun arrestatie werden mishandeld en blootgesteld aan geweld. Veel gedetineerde Palestijnen, volwassenen en kinderen, van de Westelijke Jordaanoever die werden vrijgelaten in ruil voor Israëlische gijzelaars maken ook melding van ernstige mishandeling, in het bijzonder naast beperkingen op de beschikbaarheid van voedsel, water, medische zorg en elektriciteit in Israëlische gevangenissen. Met name 6 gedetineerde Palestijnen van de Westelijke Jordaanoever zijn in gevangenschap overleden.

Gewapende aanvallen van Israëlische kolonisten tegen Palestijnen – openlijk gesteund door Israëlische politici – zijn ook dramatisch geëscaleerd. Kolonisten – vaak vergezeld door Israëlische soldaten – hebben ten minste 8 Palestijnen gedood en 85 anderen verwond. Ze zaaiden terreur onder de Palestijnen, vooral in boerengemeenschappen, en beschadigden eigendommen. 2.186 Palestijnen van de Westelijke Jordaanoever, waaronder 1.058 kinderen, raakten ontheemd.

Genocidale daden

Volgens rapporten laat Israël momenteel “domme” (d.w.z. ongeleide) bommen op Gaza vallen, maar ook zware bommen met een gewicht tot 900 kg, die een voorspelde dodelijke straal hebben van “tot 360 m” en die “verwondingen en ernstige schade veroorzaken tot 800 meter van het punt van inslag”.

Vooral voor Palestijnse kinderen is “de dood overal” en “nergens veilig”. In totaal zijn er tot nu toe meer dan 7.729 Palestijnse kinderen gedood in Gaza. Dat zijn meer dan 115 Palestijnse kinderen per dag. Naar schatting zijn er alleen al in de eerste drie weken van het huidige conflict in Gaza meer Palestijnse kinderen gedood (in totaal 3.195) dan het totale aantal kinderen dat elk jaar in de conflictgebieden van de wereld is gedood sinds 2019. Het ongekende aantal Palestijnse kindslachtoffers was voor de woordvoerder van Unicef aanleiding om de Israëlische aanvallen op Gaza te omschrijven als een “oorlog tegen kinderen”.

Tot op heden heeft Israël : Meer dan 311 artsen, verpleegkundigen en andere gezondheidswerkers, waaronder artsen en ambulancechauffeurs, gedood tijdens hun werk; 103 journalisten, meer dan één per dag, en meer dan 73% van het totale aantal journalisten en mediaprofessionals dat in 2023 wereldwijd werd gedood; 40 medewerkers van de civiele bescherming – die moesten helpen om slachtoffers uit het puin te halen – werden gedood terwijl ze dienst hadden; en meer dan 209 leraren en onderwijspersoneel; 144 medewerkers van de Verenigde Naties werden ook gedood, “het hoogste aantal humanitaire medewerkers dat in de geschiedenis van de VN in zo’n korte tijd werd gedood”.

Meer dan 55.243 Palestijnen zijn gewond geraakt bij Israëlische militaire aanvallen op Gaza sinds 7 oktober 2023, de meesten van hen vrouwen en kinderen. Brandwonden en amputaties zijn veel voorkomende verwondingen, waarbij ongeveer 1.000 kinderen één of beide benen hebben verloren. Er zijn berichten dat Israëlische troepen witte fosfor gebruiken in dichtbevolkte gebieden van Gaza: zoals beschreven door de Wereldgezondheidsorganisatie, kunnen zelfs kleine hoeveelheden witte fosfor diepe en ernstige brandwonden veroorzaken, die zelfs door botten heendringen en na de eerste behandeling opnieuw kunnen ontbranden. Omdat er in het noorden van Gaza geen functionerende ziekenhuizen meer zijn, blijft voor gewonden geen andere mogelijkheid dan te “wachten tot ze sterven”, niet in staat om een operatie of medische behandeling te ondergaan die verder gaat dan eerste hulp en sterven langzaam aan hun verwondingen of de daaruit voortvloeiende infecties.

Zelfs vóór de laatste aanval leden de Palestijnen in Gaza al aan ernstige trauma’s als gevolg van eerdere aanvallen: 80% van de Palestijnse kinderen was blootgesteld aan zware bombardementen. Ze leden aan emotionele stress, bedplassen (79%) en reactief mutisme (59%), en waren betrokken bij daden van zelfverminking (59%) en zelfmoordgedachten (55%). Elf weken van onophoudelijke bombardementen en ontheemding zullen onvermijdelijk hebben geleid tot een verdere stijging van deze cijfers, vooral voor de tienduizenden Palestijnse kinderen die ten minste één ouder hebben verloren en voor degenen die de enige overlevende leden van hun familie zijn.

Parallel aan zijn militaire campagne heeft Israël de Palestijnse inwoners van Gaza ontmenselijkt en wreed, mensonterend en vernederend behandeld. Een groot aantal Palestijnse burgers, waaronder kinderen, werd gearresteerd, geblinddoekt, gedwongen zich uit te kleden en buiten in de kou te staan, voordat ze met geweld in vrachtwagens werden geladen en naar onbekende locaties gebracht. Veel Palestijnse gevangenen die zijn vrijgelaten melden dat ze zijn gemarteld en mishandeld, inclusief het onthouden van voedsel, water, onderdak en toegang tot toiletten. Beelden van verminkte en verbrande lijken – en video’s van aanvallen door Israëlische soldaten – gepresenteerd als “exclusieve beelden uit de Gazastrook”, circuleerden ongecensureerd in Israël op het Telegram-kanaal “72 Virgins”.

Op 1 december 2023 – het einde van de tijdelijke staakt-het-vuren van acht dagen tussen Israël en Hamas – begon Israël met het droppen van strooibiljetten om de Palestijnen aan te sporen de zuidelijke gebieden te verlaten waar ze eerder waren gevraagd naartoe te vluchten. Zoals de speciale VN-rapporteur voor de mensenrechten van ontheemden verklaarde: “Israël is zijn beloften over veiligheid aan degenen die twee maanden geleden gehoor gaven aan zijn bevel om het noorden van Gaza te evacueren, niet nagekomen. Vandaag zijn ze opnieuw met geweld verdreven, samen met de bevolking van Zuid-Gaza”. Israël publiceerde ook een gedetailleerde kaart online, die de Gazastrook in honderden kleine gebieden verdeelde. Het was zogenaamd bedoeld om informatie te geven over de Israëlische evacuatieorders. Maar, zoals Ocha opmerkt, “de publicatie specificeert niet waar mensen naartoe moeten evacueren”.

Volgens Antonio Guterres, secretaris-generaal van de Verenigde Naties, “werden veel van onze voertuigen en vrachtwagens vernietigd of achtergelaten na onze gedwongen en overhaaste evacuatie uit het noorden, maar de Israëlische autoriteiten hebben geen toestemming gegeven voor het gebruik van extra vrachtwagens in Gaza. Dit belemmert de hulpoperatie ernstig. Goederen naar het noorden brengen is extreem gevaarlijk vanwege het actieve conflict, niet-ontploft oorlogsmateriaal en zwaar beschadigde wegen”. Frequente communicatiestoringen overal maken het vrijwel onmogelijk om de distributie van hulp te coördineren, mensen te informeren hoe ze er toegang toe kunnen krijgen en hun zakelijke activiteiten kunnen hervatten. “Schappen zijn leeg; portemonnees zijn leeg; magen zijn leeg”. In heel Gaza is nog maar één bakkerij in bedrijf.

De commissaris-generaal van de UNRWA beschrijft dat “er wanhopige, hongerige en doodsbange mensen zijn”, die nu “de hulptrucks tegenhouden, het voedsel meenemen en onmiddellijk opeten”. Volgens het Wereldvoedselprogramma is er slechts 1,5 tot 1,8 liter schoon water beschikbaar per persoon per dag, voor alle doeleinden (drinken, wassen, voedselbereiding, hygiëne). Dit cijfer ligt ver onder de “nooddrempel” van 15 liter per dag voor “oorlogs- of hongersnoodomstandigheden” of de “overlevingsdrempel” van 3 liter per dag.

Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie is er gemiddeld “slechts één douche per 4.500 mensen”. UNRWA-onderkomens hebben nu gemiddeld slechts één toilet per 486 mensen, terwijl andere plaatsen waar mensen onderdak zoeken vaak helemaal geen toiletten hebben.

Er zijn nu meer dan 238 aanvallen geweest op “gezondheidscentra” in Gaza. Slechts 13 van de 36 ziekenhuizen en 18 van de 72 gezondheidscentra functioneren nog – sommige nauwelijks. Het Israëlische leger heeft het gemunt op generatoren van ziekenhuizen, zonnepanelen en andere apparatuur zoals zuurstofstations en watertanks. Ze waren ook gericht op ambulances, medische konvooien en eerstehulpverleners. 311 gezondheidswerkers werden gedood (gemiddeld 4 per dag), en 344, waaronder ten minste 22 gezondheidswerkers, kwamen om tijdens hun werk.

Israël heeft de belangrijkste openbare bibliotheek van Gaza City tot puin herleid. Het heeft ook talloze boekhandels, uitgeverijen, bibliotheken en honderden onderwijsinstellingen beschadigd of vernietigd. Israël heeft elk van de vier universiteiten in Gaza aangevallen, waaronder de Islamitische Universiteit.

Israël beschadigde of verwoestte ongeveer 318 islamitische en christelijke religieuze plaatsen en sloopte plaatsen waar Palestijnen al generaties lang hun erediensten hielden. Onder andere de Grote Omari Moskee, oorspronkelijk een Byzantijnse kerk uit de vijfde eeuw, een belangrijk monument van de geschiedenis, architectuur en cultureel erfgoed van Gaza en al meer dan 1000 jaar een gebedsplaats voor christenen en moslims. Het Israëlische bombardement beschadigde ook de kerk van Sint Porphyrius, gesticht in 425 na Christus en beschouwd als de op twee na oudste christelijke kerk ter wereld.

Bekentenissen van Israëlische leiders

Het komt zelden voor dat plegers van genocide hun intenties van tevoren uitspreken. Zuid-Afrika heeft echter 6 pagina’s met citaten samengesteld. Tijdens de voorlopige hoorzitting voerde Israël aan dat dit slechts politieke toespraken en retoriek waren, maar dat geen van de geciteerde persoonlijkheden had geprobeerd om ze in daden om te zetten. Laten we eens kijken naar de feiten die hierboven zijn aangehaald.

In een toespraak voor de Knesset beschreef premier Benjamin Netanyahu de oorlog als “een strijd tussen de kinderen van het licht en de kinderen van de duisternis, tussen menselijkheid en de wet van de jungle”. Later zei hij tegen zijn soldaten: “Jullie moeten niet vergeten wat Amalek jullie heeft aangedaan”, staat er in onze Heilige Geschriften. En dat herinneren we ons. De relevante bijbelpassage luidt: “Ga nu en val Amalek aan en verover alles wat van hem is. Spaar niemand, maar dood mannen en vrouwen, baby’s en zuigelingen, ossen en schapen, kamelen en ezels”.

President Isaac Herzog zei op een persconferentie: “Het is een hele natie die verantwoordelijk is. Deze retoriek dat de burgerbevolking zich er niet van bewust is en er niet bij betrokken is, is niet waar. Dat is absoluut niet waar. En we zullen vechten tot hun rug gebroken is.”

Minister van Defensie Yoav Gallant zei in een “situatie-update” van het Israëlische leger op 9 oktober 2023 dat Israël “een volledige belegering van Gaza oplegt (…) Geen elektriciteit, geen voedsel, geen water, geen brandstof. Alles is afgesloten. We vechten tegen menselijke dieren en we handelen dienovereenkomstig”.

De plaatsvervangend voorzitter van de Knesset en lid van de commissie Buitenlandse Zaken en Veiligheid, Nissim Vaturi, tweette op 7 oktober 2023: “We hebben vanaf nu allemaal een gemeenschappelijk doel: de Gazastrook van de aardbodem wegvagen”.

https://www.youtube.com/embed/N3Or8Z-etKs?si=NOLCgQ-QTAKgBM0S

YOUTUBE HEEFT DE VIDEO VERWIJDERD – Klik hier voor een lokale kopie (kijken of downloaden)

Conclusies Zuid-Afrika

Zuid-Afrika roept op tot voorzorgsmaatregelen om onmiddellijk een einde te maken aan het bloedbad. Het roept in het bijzonder op tot de volgende maatregelen:

(1) De staat Israël schort onmiddellijk zijn militaire operaties in en tegen Gaza op.

(2) De Staat Israël zorgt ervoor dat alle ongeregelde militaire of gewapende eenheden die door hem worden geleid, gesteund of beïnvloed, en alle organisaties en personen die onder zijn controle, leiding of invloed staan, geen actie ondernemen ter bevordering van de in (1) bedoelde militaire operaties.

(3) De Republiek Zuid-Afrika en de Staat Israël nemen, overeenkomstig hun verplichtingen krachtens het Verdrag inzake de voorkoming en bestraffing van genocide, ten aanzien van het Palestijnse volk alle redelijke maatregelen die binnen hun macht liggen om genocide te voorkomen.

(4) De Staat Israël onthoudt zich, overeenkomstig zijn verplichtingen krachtens het Verdrag inzake de voorkoming en bestraffing van genocide, met betrekking tot het Palestijnse volk als groep die bescherming geniet krachtens het Verdrag inzake de voorkoming en bestraffing van genocide, van handelingen die onder de werkingssfeer van artikel II van het Verdrag vallen.

(8) De Staat Israël legt het Hof binnen een week na de datum van dit bevel een verslag voor over alle stappen die zijn ondernomen ter uitvoering van dit bevel, en vervolgens met de regelmatige tussenpozen die het Hof vaststelt, totdat een beslissing is genomen. De zaak wordt definitief beslecht door het Hof.

Tot nu toe heeft geen enkele andere staat zich bereid verklaard om zich bij de procedure aan te sluiten. Turkije heeft echter een groot aantal videoarchieven ingediend die de verklaringen van Zuid-Afrika visueel bevestigen.


gerelateerd (berichten in subarchief ‘Palestina’):