Bron: Andrew Korybko substack 17 feb 2024 ~~~
De timing had niet slechter kunnen zijn vanuit het perspectief van Russische staatsbelangen.
De dood van Alexey Navalny in een Noordpool gevangenis op vrijdag, die voorlopig werd toegeschreven aan een bloedklonter, heeft een nieuwe wereldwijde ronde van anti-Russische informatieoorlogsvoering ontketend. Westerse functionarissen beweerden binnen enkele minuten na het bekend worden van het nieuws dat president Poetin verantwoordelijk was voor zijn overlijden, maar hij had geen reden om hem te doden terwijl het Westen alle reden heeft om te liegen dat hij dat wel deed. In dit stuk worden een paar argumenten gegeven ter ondersteuning van deze onderling samenhangende stellingen.
De timing had niet slechter kunnen zijn vanuit het perspectief van Russische staatsbelangen. Over een maand worden er presidentsverkiezingen gehouden en de zittende president geeft de voorkeur aan een zo hoog mogelijke opkomst, maar nu zullen sommige misleide leden van het electoraat die normaal gesproken de stemming niet zouden boycotten, misschien uit protest niet gaan stemmen. Het is voorspelbaar dat het Westen de lagere opkomst als gevolg hiervan zal gebruiken om het mandaat van president Poetin te delegitimeren als hij zoals verwacht een nieuwe termijn wint.
Bovendien hebben de ongeoorloofde demonstraties die in sommige Russische steden hebben plaatsgevonden om Navalny te betreuren, ertoe geleid dat de ordehandhavers een aantal van de deelnemers hebben aangehouden, wat het Westen zal uitbuiten om bovengenoemde doelen na te streven.
Geen enkele afloop zal tot ernstige onrust leiden of het politieke proces in Rusland verstoren, maar het belang ervan ligt in de mate waarin ze anti-Russische informatieoorlogsoperaties in het Westen zelf blijven aanwakkeren.
Daarin ligt het directe belang van hun leugens, omdat ze bedoeld zijn om meer steun te genereren voor financiële en militaire hulp aan Oekraïne, die op dit moment op zich laat wachten. Er is geen verband tussen de dood van Navalny en dat conflict, maar er wordt nu al beweerd dat het goedkeuren van meer hulp de beste manier is om president Poetin te kwetsen. Vanuit het perspectief van het Westen is het ook toevallig dat hij stierf terwijl hun elite op dit moment in München is voor de veiligheidsconferentie van dit jaar, omdat ze deze plannen nu gemakkelijk kunnen coördineren.
Deze argumenten verklaren overtuigend waarom president Poetin geen reden had om Navalny te vermoorden, niet in het minst omdat deze vermeende Amerikaanse agent al gevangen zat en dus geen bedreiging meer vormde voor de nationale veiligheid, maar waarom het Westen alle reden heeft om te liegen dat hij dat wel deed. De reactie van het Westen op de gebeurtenissen is duidelijk hypocriet, omdat ze geen kik gaven toen Gonzalo Lira eerder vorige maand stierf in een Oekraïense gevangenis na te zijn gearresteerd op grond van dubieuze aanklachten in verband met zijn videobloggen.
Bovendien zou Navalny’s omarming van islamofobe, ultranationalistische en xenofobe standpunten op een bepaald punt in zijn carrière ertoe hebben geleid tot zijn “schrapping” als hij een Westerse politicus was geweest volgens de moderne “politiek correcte” normen van die beschaving, dus het is ironisch dat hij door hen wordt gelauwerd. De enige reden waarom ze dat doen is voor binnenlandse en buitenlandse informatieoorlogsdoeleinden, die respectievelijk te maken hebben met het aanmoedigen van extremistische elementen en het delegitimeren van president Poetin in de ogen van de wereld.
Dat is altijd de rol geweest die hij moest spelen in het grotere geheel, vooral na zijn mysterieuze vergiftiging in de zomer van 2020. Destijds werd betoogd dat “het onrealistisch is om te speculeren dat het Kremlin Navalny wilde vermoorden” om soortgelijke redenen als in dit stuk worden gedeeld, waarna enkele maanden later een antwoord werd gegeven op de vraag “Waarom keerde Navalny terug naar hetzelfde land waarvan hij beweerde dat het hem probeerde te vermoorden?”. Kortom, hij moest een “politieke martelaar” worden.
“Navalny was een NAVO agent, maar niet alle ongeautoriseerde demonstranten zijn buitenlandse volmachten”, toen niet en nu ook niet. Niettemin was zijn terugkeer naar het land om de beschuldigingen van corruptie en de zware gevangenisstraf die hem wachtte onder ogen te zien, alleen maar bedoeld om extremistische elementen aan te moedigen en president Poetin te delegitimeren. Hij had theoretisch kunnen weigeren, maar hij was of te gecompromitteerd of te geradicaliseerd om dat te doen.
Hoe dan ook, het punt om het geheugen van de lezers hierover op te frissen is om te benadrukken dat Rusland hem na het mysterieuze vergiftigingsincident in de zomer van 2020 gewoon in het land had kunnen houden en ervoor had kunnen zorgen dat hij in het ziekenhuis zou sterven, zonder dat er een reden was om hem naar Duitsland te sturen als ze hem echt dood wilden hebben. Deze observatie versterkte de vermoedens onder veel niet-westerse mensen in die tijd dat wat er ook gebeurde geen mislukte moordaanslag was zoals het Westen beweerde, maar een buitenlandse provocatie.
Uiteindelijk, hoewel er natuurlijk vragen zullen zijn over de timing van zijn dood, mag er geen twijfel over bestaan dat president Poetin geen reden had om Navalny te vermoorden, terwijl het Westen alle reden heeft om te liegen dat hij dat wel deed. Als er al iets is, dan is de timing zo nadelig vanuit het perspectief van de Russische staatsbelangen dat het mensen vergeven kan worden als ze op dit moment, zonder enig bewijs, speculeren dat er een buitenlandse hand bij betrokken was, maar het onderzoek zal duidelijk maken wat er precies gebeurd is zodra het eindelijk is afgerond.
gerelateerd (berichten in dit archief):
- Navalny, betrekkingen tussen de VS, EU, Rusland en de deep-state, oorlogstaal – freesuriyah.eu 4 februari 2021
- De Skripal zaak 5 jaar later: onzin toen, onzin nu – Kit Knightly off-guardian 3 maart 2023
- Desinformatiecampagne tegen Iran over de dood van Mahsa Amini – Bahia Halawi, al mayadeen 28 september 2022