Is er een reëel gevaar op een wereldoorlog?

09apr 2024 by ian 
Bron:  Serge Marchand , Thierry Meyssan 
Voltaire Netwerk Paris 9 april 2024 ~~~

Een atoomoorlog is mogelijk. De wereldvrede hangt aan de vinger van de Verenigde Staten, die worden gechanteerd door de Oekraïense “integrale nationalisten” en de Israëlische “revisionistische zionisten”. Als Washington geen wapens levert om de Russen en Gazanen af te slachten, zullen ze niet aarzelen om Armageddon te lanceren.

Ook in de talen: Deutsch ελληνικά English 
Español français italiano Português русский

De oorlogen in Oekraïne en Gaza waren voor verschillende vooraanstaande politici aanleiding om de huidige periode te vergelijken met de jaren ’30 en de mogelijkheid van een wereldoorlog aan te kaarten. Zijn deze angsten gerechtvaardigd of is het angstzaaiende retoriek?

Om deze vraag te beantwoorden, gaan we gebeurtenissen samenvatten die door vrijwel niemand worden opgemerkt, ook al zijn ze bekend bij deskundigen.

We zullen dit op een onpartijdige manier doen, met het risico onverschillig te lijken voor deze verschrikkingen.

Laten we eerst een onderscheid maken tussen de conflicten in Oost-Europa en het Midden-Oosten. Ze hebben slechts twee dingen gemeen:

 Ze vormen op zich geen grote uitdaging, maar een nederlaag voor het Westen die, na de nederlaag in Syrië, het einde zou betekenen van zijn hegemonie over de wereld.

 Ze worden gevoed door een fascistische ideologie, namelijk die van de Oekraïense “integrale nationalisten” van Dmytro Dontsov [1] en die van de Israëlische “revisionistische zionisten” van Vladimir Ze’ev Jabotinsky [2]; twee groepen die al sinds 1917 bondgenoten zijn, maar tijdens de Koude Oorlog ondergronds gingen en vandaag de dag onbekend zijn bij het grote publiek.

Er is echter één opmerkelijk verschil tussen hen:

 Dezelfde razernij is zichtbaar op beide slagvelden, maar de “integrale nationalisten” offeren hun eigen medeburgers op (er zijn bijna geen valide mannen onder de dertig jaar meer in Oekraïne), terwijl de “revisionistische zionisten” mensen opofferen die vreemden voor hen zijn, Arabische burgers.

Bestaat het risico dat deze oorlogen zich zullen uitbreiden?

Dat is de bedoeling van de twee bovengenoemde groepen. De “integrale nationalisten” vallen Rusland voortdurend aan op zijn grondgebied en in Soedan terwijl de “revisionistische zionisten” Libanon, Syrië en Iran bombarderen (meer precies Iraans grondgebied in Syrië, aangezien het consulaat in Damascus extraterritoriaal is).

Maar niemand komt hierop met een reactie: noch Rusland, Egypte of de Emiraten in het eerste geval, noch Hezbollah, het Arabische leger van Syrië of de Revolutionaire Garde in het tweede.

Allemaal, inclusief Rusland, die een brute reactie van het “collectieve Westen” willen vermijden die tot een wereldoorlog zou leiden, geven ze er de voorkeur aan de klappen op te vangen en hun doden te accepteren.

Als het tot een wijdverspreide oorlog zou komen, zou deze niet langer alleen conventioneel, maar vooral ook nucleair zijn.

Terwijl we de conventionele capaciteiten van beide kennen, negeren we grotendeels hun nucleaire capaciteiten. We weten hoogstens dat alleen de Verenigde Staten strategische kernbommen hebben gebruikt tijdens de Tweede Wereldoorlog en dat Rusland beweert hypersonische nucleaire lanceerinrichtingen te hebben waarmee geen enkele andere mogendheid kan concurreren. Sommige Westerse experts twijfelen echter aan de echtheid van deze enorme technische vooruitgang. Maar wat is de strategie van de kernmachten achter de schermen?

Naast de vijf permanente leden van de Veiligheidsraad hebben India, Pakistan, Noord-Korea en Israël strategische atoombommen. Allemaal, behalve Israël, zien ze deze als een afschrikkingsmiddel. In de Westerse media wordt Iran ook afgeschilderd als een nucleaire macht, wat officieel wordt ontkend [door Iran en] door Rusland en China.

Tijdens de oorlog in Jemen kocht Saoedi-Arabië tactische kernbommen van Israël en gebruikte ze, maar het lijkt er niet op dat het ze permanent bezit of de technologie ervan beheerst.

Alleen Rusland voert regelmatig nucleaire oorlogsoefeningen uit. Tijdens de oefeningen van afgelopen oktober veronderstelde Rusland dat het binnen een paar uur een derde van zijn bevolking zou verliezen, maar het simuleerde een gevecht en kwam als winnaar uit de bus.

Uiteindelijk zijn alle kernmachten niet van plan om als eerste te vuren, omdat dit ongetwijfeld tot hun vernietiging zou leiden. De uitzondering is Israël, dat de “Samson-doctrine” (“Laat me sterven met de Filistijnen”) lijkt te hebben aangenomen. Het zou daarom de enige macht zijn die het ultieme offer voorstelt, de “Götterdämmerung”, die de Nazi’s zo dierbaar was.

Er zijn twee kritische boeken gewijd aan de Israëlische militaire atoommacht: The Samson Option: Israel’s Nuclear Arsenal and American Foreign Policy van Seymour M. Hersh (Random House, 1991) en Israel and the Bomb van Avner Cohen (Columbia University Press, 1998).

Het militaire atoommacht werd nooit beschouwd als een klassieke vorm van afschrikking, maar als een verzekering dat Israël niet zou aarzelen om zelfmoord te plegen om zijn vijanden te doden in plaats van verslagen te worden. Dit is het Masada-complex [3]. Deze manier van denken is in overeenstemming met de “Hannibal-richtlijn”, volgens welke de IDF zijn eigen soldaten moet doden in plaats van ze gevangenen van de vijand te laten worden [4].

Tijdens de Zesdaagse Oorlog gaf de Israëlische premier, de Oekraïense Levi Eshkol, opdracht om een van de twee bommen die Israël op dat moment tot zijn beschikking had, klaar te maken en tot ontploffing te brengen in de buurt van een Egyptische militaire basis op de Sinaïberg. Dit plan werd niet uitgevoerd, omdat de IDF de conventionele oorlog snel won. Als het was doorgegaan, zou de fall-out een groot aantal mensen hebben gedood, niet alleen Egyptenaren maar ook Israëli’s in grote aantallen [5].

Tijdens de oorlog van oktober 1973 (in het Westen bekend als de “Yom Kippur Oorlog”) overwogen de minister van Defensie, de in Oekraïne geboren Israëliër Moshe Dayan, en de premier, de Oekraïense Golda Meir, opnieuw om hun 13 atoombommen te gebruiken [6].

De onthullingen van Mordechai Vanunu op de voorpagina van de Sunday Times.

In 1986 onthulde een nucleaire technicus van de Dimona centrale, de Marokkaan Mordechai Vanunu, het geheime militaire nucleaire programma van Israël aan de Sunday Times [7]. Hij werd ontvoerd door de Mossad in Rome, in opdracht van de Israëlische premier en vader van de atoombom, Shimon Peres uit Wit-Rusland. Hij werd achter gesloten deuren berecht en veroordeeld tot 18 jaar gevangenisstraf, waarvan 11 jaar in totale isolatie. Hij werd opnieuw veroordeeld tot 6 maanden gevangenisstraf omdat hij durfde te spreken met het Voltaire Network.

In 2009 zei Martin van Creveld, de belangrijkste strateeg van Israël: “We hebben enkele honderden atoomkoppen en raketten en kunnen onze doelen in alle richtingen raken, zelfs in Rome. De meeste Europese hoofdsteden zijn potentiële doelwitten voor onze luchtmacht (…) De Palestijnen moeten allemaal worden verdreven. De mensen die hiervoor ijveren, wachten gewoon op ’de juiste persoon op het juiste moment’. Nog maar twee jaar geleden dacht 7 of 8% van de Israëli’s dat dit de beste oplossing zou zijn, twee maanden geleden was dat 33% en nu, volgens een peiling van Gallup, is 44% voorstander”.

Het is daarom redelijk om te denken dat geen enkele nucleaire macht, behalve Israël, het onherstelbare zal durven plegen.

Dit is precies wat minister van erfgoed Amichai Eliyahu (Otzma Yehudit/Jewish Force) voor ogen had op Radio Kol Berama op 5 november. Verwijzend naar het gebruik van kernwapens tegen Gaza, zei hij: “Het is een oplossing… het is een optie”. Vervolgens vergeleek hij de inwoners van de Gazastrook met “nazi’s” en hield hij vol dat “er geen niet-strijders in Gaza zijn” en dat het gebied geen humanitaire hulp verdient. “Er zijn geen mensen in Gaza die niet deelnemen aan gevechten”.

Deze woorden wekten verontwaardiging op in het Westen. Alleen Moskou was verbaasd dat het Internationaal Atoomagentschap er niet op inging [8].

Het is zeer waarschijnlijk dat dit de reden is waarom Washington Israël blijft bewapenen, ook al roept het op tot een onmiddellijk staakt-het-vuren: als de Verenigde Staten Tel Aviv niet langer van wapens voorziet om de Gazanen af te slachten, zou Tel Aviv kernwapens kunnen gebruiken tegen alle volkeren in de regio, inclusief de Israëliërs.

In Oekraïne waren de “integrale nationalisten” van plan om de Verenigde Staten te chanteren met hetzelfde argument: de nucleaire dreiging of, bij gebrek daaraan, de dreiging van biologische wapens [9]. In 1994 ondertekende Oekraïne, dat over een enorme voorraad Sovjet-kernbommen beschikte, het Boedapest Memorandum. De Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk en Rusland garandeerden de territoriale integriteit van Oekraïne in ruil voor de overdracht van alle kernwapens aan Rusland en de ondertekening van het Non-Proliferatieverdrag (NPV). Na de omverwerping van de gekozen president Viktor Janoekovitsj in 2014 (EuroMaidan) werkten de “integrale nationalisten” echter aan de hernuclearisatie van het land, wat volgens hen essentieel was om Rusland van de aardbodem te verdrijven.

Op 19 februari 2022 kondigde de Oekraïense president, Voloymyr Zelensky, op de jaarlijkse Veiligheidsconferentie in München aan dat hij het Boedapest Memorandum zou aanvechten om zijn land te herbewapenen met kernwapens. Vijf dagen later, op 24 februari 2022, lanceerde Rusland zijn speciale operatie tegen de regering in Kiev om Resolutie 2202 uit te voeren. De topprioriteit was om de geheime en illegale Oekraïense reserves van verrijkt uranium in beslag te nemen. Na acht dagen van gevechten werd de civiele kerncentrale in Zaporijjia bezet door het Russische leger.

Laurence Norman, de speciale gezant van de Wall Street Journal voor het Davos forum over het nucleaire programma van Iran, maakte op Twitter melding van Rafael Grossi’s verklaring over het nucleaire programma van Oekraïne, maar publiceerde geen artikel over het onderwerp. De informatie werd bevestigd door een andere journalist, dit keer van de New York Times, ook op Twitter.

Volgens de Argentijnse Rafael Grossi, hoofd van het Internationaal Agentschap voor Atoomenergie, die drie maanden later op 25 mei sprak op het Davos Forum, had Oekraïne in het geheim 30 ton plutonium en 40 ton uranium opgeslagen in Zaporijjia. Tegen marktprijzen was deze voorraad minstens 150 miljard dollar waard. De Russische president Vladimir Poetin zei: “Het enige waar het [Oekraïne] aan ontbreekt is een uraniumverrijkingssysteem. Maar dit is een technische kwestie en voor Oekraïne is het geen onoplosbaar probleem”. Zijn leger had echter al een groot deel van deze voorraad uit de centrale verwijderd. De gevechten gingen daar maandenlang door. Als de integrale nationalisten ze nog hadden gehad, zouden ze hebben gedaan wat de “revisionistische zionisten” vandaag doen: ze zouden meer en meer wapens hebben geëist en als ze weigerden, zouden ze hebben gedreigd ze te gebruiken, met andere woorden om Armageddon te lanceren.

Laten we teruggaan naar de slagvelden van vandaag. Wat zien we? In Oekraïne en Palestina blijft het Westen een indrukwekkend wapenarsenaal leveren aan de “integrale nationalisten” en, in mindere mate, aan de “revisionistische zionisten”. Ze hebben echter geen schijn van kans om de Russen terug te dringen of om alle Gazanen af te slachten. In het slechtste geval kan het Westen zijn bondgenoten zover krijgen dat ze hun arsenalen legen, alle Oekraïners van vechtleeftijd opofferen en de marionettenstaat Israël diplomatiek isoleren. Zoals Moshe Dayan ooit zei: “Israël moet als een dolle hond zijn, te gevaarlijk om onder controle te houden”.

Laten we ons eens voorstellen dat deze ogenschijnlijk catastrofale gevolgen in feite hun doel zijn.

De wereld zou dan in tweeën verdeeld zijn zoals tijdens de Koude Oorlog, behalve dan dat Israël ongenaakbaar zou zijn geworden. In het Westen zouden de Angelsaksen nog steeds de baas zijn, met name omdat zij de enigen zouden zijn met wapens, aangezien hun bondgenoten hun wapens hebben opgebruikt in Oekraïne. Israël, geïsoleerd zoals het was aan het eind van de jaren ’70 en het begin van de jaren ’80 toen het alleen echt werd erkend door het apartheidsregime in Zuid-Afrika, zou nog steeds de missie vervullen die het oorspronkelijk was toevertrouwd: het mobiliseren van de Joodse diaspora, die een nieuwe golf van antisemitisme vreest, in dienst van het imperium.

Deze sombere visie is de enige die de Angelsaksen in staat zal stellen om niet ten onder te gaan en nog steeds vazallen te hebben, ook al zullen ze niet veel meer van doen hebben met hun macht in het tijdperk van de “globale wereld”. Daarom hebben ze zichzelf in de huidige onontwarbare situatie geplaatst. De “integrale nationalisten” en de “revisionistische zionisten” chanteren hen, maar ze zijn van plan hen te manipuleren om de wereld in tweeën te delen en te behouden wat ze kunnen van hun overheersing.

Serge Marchand
Thierry Meyssanl

[1] “Wie zijn de Oekraïense integraal-nationalisten?”, door Thierry Meyssan, Vertaling openbaararchief.nl, Voltaire Netwerk, 15 november 2022.

[2] “De sluier eraf: de verborgen waarheden van Jabotinsky en Netanyahu”, door Thierry Meyssan, Vertaling openbaararchief.nl, Voltaire Netwerk, 23 januari 2024.

[3] “Netanyahu’s Masada syndrome and the UN report by Francesca Albanese”, by Alfredo Jalife-Rahme , Translation Roger Lagassé, Voltaire Network, 7 April 2024.

[4] « De Israëlische luchtmacht paste wel de “Hannibal-richtlijn” toe op 7 oktober» in Voltaire internationaal Nieuws, N°63, 24 november 2023.

[5] «‘Last Secret’ of 1967 War: Israel’s Doomsday Plan for Nuclear Display», William J. Broad & David E. Sanger, The New York Times, June 3, 2017.

[6] «Israël avait prévu d’utiliser l’arme nucléaire en cas de débâcle militaire», Serge Dumont, Le Temps (Genève), 5 juin 2017.

[7] “Mordechai Vanunu: “Iran poses no threat””, by Silvia Cattori , Voltaire Network, 10 November 2011.

[8] «Russia says Israeli nuclear remark raises ’huge number of questions’», Reuters, November 7, 2023.

[9] “Geheime militaire programma’s van Oekraïne”, door Thierry Meyssan, Vertaling openbaararchief.nl, Voltaire Netwerk, 31 mei 2022.

Gerelateerd (berichten in subarchief Palestina):