Bron: Andrew Korybko
substack 09 mei 2024 ~~~
Net zoals het Azov Bataljon en andere ultranationalisten ondanks hun kleine aantal een sleutelrol speelden in de uitbarsting van stedelijk terrorisme die bekend staat als EuroMaidan, zo wil het Georgische Legioen vandaag hetzelfde doen in Tbilisi.
De Georgische Staatsveiligheidsdienst heeft met klem gesuggereerd dat het Georgische Legioen achter de laatste door het Westen gesteunde poging tot regimewisseling zit. In hun woorden: “Bij deze criminele plannen zijn Georgische staatsburgers betrokken die momenteel in het buitenland zijn gestationeerd, waaronder enkele Georgiërs die in Oekraïne vechten”, en ze worden van overzee gefinancierd. Dit volgt op de beschuldiging van Mamuka Mamulashvili, de leider van het Georgische Legioen, dat Georgië wordt gecontroleerd door Rusland, dat volgens hem van Georgië een marionettenstaat heeft gemaakt, en dat Rusland spionnen in zijn gelederen heeft geplaatst.
De grotere context betreft de pogingen van de VS om de op FARA geïnspireerde wet op buitenlandse agenten uit te buiten om de regering te vervangen en zo de militaire logistiek naar buurland Armenië te vergemakkelijken, dat het Westen wil “wegkapen” bij de CSTO van Rusland en mogelijk een tweede front tegen Moskou wil openen. Misleide leden van de burgermaatschappij worden gemanipuleerd om als de facto menselijke schilden te fungeren voor het beschermen van anti-staatsprovocateurs binnen de protesten en om de reactie van de politie als “onderdrukking” af te schilderen.
Het Georgische Legioen is een van de best getrainde huurlingengroepen die in Oekraïne vechten en heeft ongeveer tien jaar ervaring in het veld. Ze behoren ook tot de meest meedogenloze en zijn berucht vanwege de oorlogsmisdaden die ze hebben begaan. De beschuldigingen van hun leider aan het adres van de Georgische staatsveiligheidsdienst komen neer op een de facto oorlogsverklaring aan hun adres en zijn bedoeld om de rol van zijn groep in de laatste door het Westen gesteunde poging tot regimewisseling te rechtvaardigen.
Vanuit het perspectief van de staat is wat eerder door sommigen werd beschouwd als een “patriottische organisatie” die ooit van pas zou kunnen komen als er weer een oorlog met Rusland uitbreekt over Abchazië en Zuid-Ossetië, informeel getransformeerd in een anti-statelijke terroristische groepering die gedeeltelijk onder buitenlandse controle staat. Als het wetsvoorstel voor buitenlandse agenten van kracht wordt, is het heel goed mogelijk dat het Georgische Legioen dit etiket krijgt opgeplakt. De leider van het Georgische Legioen is zich daar terdege van bewust en weet hoezeer dit zijn acties in de samenleving in diskrediet zou kunnen brengen.
Dat kan hem gemotiveerd hebben om zijn groep te betrekken bij de onrust, niet alleen vanwege zijn paranoïde overtuiging dat de Georgische staatsveiligheidsdiensten worden gecontroleerd door het Kremlin en hun land zogenaamd in een marionettenstaat hebben veranderd, maar ook in opdracht van zijn financiële beschermheren. Net zoals het Azov Bataljon en andere ultranationalisten ondanks hun kleine aantal een sleutelrol speelden in de golf van stedelijk terrorisme die bekend staat als EuroMaidan, zo wil het Georgische Legioen tegenwoordig hetzelfde doen in Tbilisi.
Het Westen weet dat zij de meest radicale groep in het land zijn met meer slagveldervaring dan zelfs sommige leden van de strijdkrachten zelf, dus er is gewoon geen betere manier om hun beginnende Kleurenrevolutie om te zetten in een volwaardige Hybride Oorlog dan op hen te vertrouwen. Om duidelijk te zijn, het valt nog te bezien of de VS die escalatie zullen toestaan, maar het zou ook op eigen initiatief van het Georgische Legioen kunnen gebeuren en zo een voldongen feit creëren voor meer buitenlandse “mission creep”.
Bovendien zou de staat deze opeenvolging onbedoeld in gang kunnen zetten door het Georgische Legioen als buitenlandse agenten te bestempelen als het bijbehorende wetsvoorstel van kracht wordt, wat de dynamiek nog ingewikkelder maakt en laat zien hoe gemakkelijk alles uit de hand kan lopen. Uiteindelijk kan Georgië zijn soevereiniteit echter alleen duurzaam waarborgen door die wetgeving aan te nemen en zonder uitzondering tegen alle groepen toe te passen. Daarom zou dit conflict wel eens onvermijdelijk kunnen zijn, maar het zou ook een averechts effect op het Westen kunnen hebben.