Benjamin Netanyahu gaat de confrontatie aan met de Verenigde Staten

Bron: Thierry Meyssan 
Voltaire Netwerk. Paris 4 juni 2024 ~~~

Benjamin Netanyahu heeft president Joe Biden niet voor zich gewonnen, hoewel hij in januari beweerde dat hij dat wel kon. Hij heeft dit duel echter wel gewonnen door te voorkomen dat het Witte Huis zich tegen zijn beleid verzet. Voor onze ogen weigert hij de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties en het Internationaal Gerechtshof te gehoorzamen. Hij voert etnische zuiveringen uit in zowel Gaza als de Westelijke Jordaanoever. Zelfs al zouden ze willen, dan nog zou niemand iets kunnen doen om zijn misdaden te stoppen.

Ook in de talen: Deutsch ελληνικά English Español français italiano русский

Eind januari van dit jaar namen 12 Israëlische ministers in functie, waaronder premier Benjamin Netanyahu, deel aan een grote show die in Jeruzalem werd georganiseerd onder de titel “Conferentie voor de overwinning van Israël – nederzettingen brengen veiligheid: terugkeer naar de Gazastrook en Noord-Samaria” [1]. Bij deze gelegenheid dreigden de organisatoren de Angelsaksen met de heroprichting van de Stern-groep, die tijdens en na de Tweede Wereldoorlog tegen de Geallieerden hadden gevochten, indien zij zich zouden verzetten tegen de kolonisatie van de Gazastrook en de Westelijke Jordaanoever.

Of anders gezegd: het was de fascist Vladimir Ze’ev Jabotinsky die zich altijd “Eretz Israël” (d.w.z. alle gebieden van de Nijl tot de Eufraat, inclusief Israël, de Palestijnse gebieden, Libanon, Jordanië, Syrië en een deel van Irak), het “Beloofde Land”, het “Groot-Israël”, had willen toe-eigenen. Als ik Jabotinsky een “fascist” noem, spreek ik geen vooroordeel uit. Ik wijs er alleen maar op dat hij een bondgenoot was van Benito Mussolini voor en tijdens de Tweede Wereldoorlog. [2].

Vier maanden geleden eisten de volgelingen van Jabotinsky toestemming om dit project uit te voeren, om de Arabieren uit Palestina te verdrijven en de hele regio te veroveren.

Washington reageerde met eenzijdige dwangmaatregelen tegen de “Joodse supremacisten” op de Westelijke Jordaanoever (1 februari 2024) [3], vervolgens door de omverwerping van Benjamin Netanyahu ten gunste van Benny Gantz te overwegen [4], door wapenleveranties op te schorten en tenslotte door te proberen een vredesakkoord op te leggen. Met “Joodse supremacisten” bedoel ik de volgelingen van Rabbi Meir Kahane, die geen zitting mochten nemen in de Knesset maar die er nu de wet uitmaken.

Tegelijkertijd nam de VN-Veiligheidsraad, onder druk van de Algemene Vergadering na verschillende veto’s van de VS, op 25 maart eindelijk een resolutie aan waarin een humanitair staakt-het-vuren in Gaza werd geëist [5]. Ambassadeur Linda Thomas-Greenfield, de Speciale Vertegenwoordiger van de VS bij de VN, beweerde echter onmiddellijk, met minachting voor het VN-Handvest, dat de resolutie niet bindend was, wat betekende dat Israël kon besluiten om deze niet toe te passen.

Van zijn kant heeft het Int, ernationaal Gerechtshof (ICJ), dat zich schaarde achter de retoriek van het Witte Huis, Israël eerst bevolen om voorzorgsmaatregelen te nemen om genocide te voorkomen [6], en vervolgens bevolen om zich onmiddellijk terug te trekken uit Rafah [7].

Nu hebben, op initiatief van de voorzitter van het Huis van Afgevaardigden (Mike Johnson), de voorzitters van de Republikeinen in de Senaat (Mitch McConnell), de Democraten in de Senaat (Charles Schumer) en het Huis (Hakeem Jeffries), zojuist Benjamin Netanyahu uitgenodigd om het Congres toe te spreken. Hiermee verzet de wetgevende tak van de VS zich tegen de uitvoerende tak en steunt onmiskenbaar de etnische zuivering die aan de gang is.

De “revisionistische zionisten” (zoals Jabotinsky de leden van zijn ideologische school noemde) zijn er dus niet in geslaagd om president Joe Biden hun wil op te leggen, maar ze zijn er wel in geslaagd om het Congres hun wil op te leggen. Hoe hebben ze dat gedaan?

In 2015 nodigde het Congres Benjamin Netanyahu uit in het Witte Huis, hoewel president Barack Obama weigerde hem te ontvangen. Volgens de New York Times hielden ambassadeagenten tijdens zijn toespraak parlementsleden in de gaten die niet applaudisseerden om hen te straffen.

Steun van het Congres tegen het Witte Huis

De voorzitter van het Huis van Afgevaardigden, de Republikein Mike Johnson (Louisiana), is een evangelische advocaat [8]. Hij heeft naam gemaakt door de rechtszaken die hij heeft aangespannen om zijn opvatting van het christendom te verdedigen, met name tegen homoseksuelen. Maar hij is vooral een “ Christen Zionist ” voor wie het verdedigen van Israël, wat het ook doet, een religieuze plicht is. Hij werd onder duistere omstandigheden tot voorzitter van het Huis gekozen met de onverwachte hulp van de ultraconservatieven van de Freedom Caucus, die tegen het verhogen van het schuldenplafond waren.

Mitch McConnell, voorzitter van de Republikaanse Fractie in het Parlement, die het internationaal recht [9] minacht in naam van “Amerikaans exceptionalisme” [10], staat al lang bekend om zijn pro-Eretz Israël standpunt. In 2017 drong deze Baptist er bij Amerikaanse presidenten op aan om “de gewoonte te respecteren om een veto uit te spreken over alle resoluties van de VN-Veiligheidsraad die proberen de Verenigde Naties bij het vredesproces te betrekken, geen unilaterale Palestijnse acties te erkennen, met inbegrip van het uitroepen van een Palestijnse staat, of om voorwaarden en een tijdschema te dicteren voor een oplossing van het Israëlisch-Palestijnse conflict” [11].

Hakeem Jeffries, voorzitter van de Democratische Fractie in het Parlement, staat ook bekend om zijn voortdurende afstemming op de standpunten van de staat Israël. Hoewel hij het principe van etnische zuivering van Arabieren in Palestina niet heeft verdedigd, heeft hij zich veelvuldig uitgesproken voor de uitroeiing van leden van Hamas, zonder onderscheid te maken tussen degenen die zijn aangesloten bij de Moslimbroederschap en degenen die deel uitmaken van het Palestijnse verzet.

Het meest verrassende geval is dat van Chuck Schumer, de voorzitter van de Democratische fractie in de Senaat. Al 43 jaar steunt deze ultraorthodoxe Jood principieel alle standpunten van de Staat Israël, tot zijn spectaculaire ommekeer in maart, toen hij verklaarde dat het mogelijk is om zowel pro-Israël te zijn als tegen het beleid van Benjamin Netanyahu [12]. Op dat moment was hij fel gekant tegen een bezoek van Netanyahu aan de Verenigde Staten. Later gaf hij hem echter het woord via videoconferentie voor zijn parlementaire fractie en vandaag door hem in zijn hoedanigheid als Israëlische premier te ontvangen in het Congres.

Van deze vier is alleen Chuck Schumer Joods. Maar de andere drie danken hun herverkiezing grotendeels aan de financiële steun van Amerikaans-Joodse oligarchen. Het zijn de emblematische politici die John Mearsheimer aanklaagde in zijn studie The Israel Lobby and U.S. Foreign Policy. De Amerikaanse democratie was te koop en de pro-Israëliërs kochten het.

Onmogelijk om beslissingen te nemen die tegengesteld zijn aan die van de “revisionistische zionisten

Ter vergelijking: de staat van de democratie is anders in de Verenigde Staten dan in Frankrijk. Toegegeven, in beide gevallen hebben degenen die de verkiezingcampagnes steunen meer invloed op het nationale beleid dan het electoraat, maar de kenmerken zijn niet hetzelfde. In Washington is niemand verbaasd over de sektarische religies van de gekozen vertegenwoordigers. Je kunt parlementslid, regeringslid of zelfs president zijn en toch in Gog en Magog geloven. In Parijs daarentegen worden de religieuze en etnische banden van gekozen vertegenwoordigers genegeerd. Het kan dus gebeuren dat de helft van de voorzitterschappen van constitutionele instellingen in handen is van burgers die waarschijnlijk de Israëlische nationaliteit zullen verwerven, zoals nu het geval is, zonder dat iemand zich daarvan bewust is.

In beide gevallen is het voor de uitvoerende macht onmogelijk om beslissingen te nemen die indruisen tegen het beleid van de staat Israël of, in het geval van de Verenigde Staten, tegen dat van de “revisionistische zionisten”, dat wil zeggen de neofascisten die openlijk een etnische zuivering in Palestina uitvoeren.

Om uit deze situatie te geraken, zouden gekozen vertegenwoordigers zich moeten bevrijden van hun financiële geldschieters en niet moeten aarzelen om de steun te onthullen die het Westerse kamp tijdens de Koude Oorlog heeft gegeven aan misdadigers tegen de menselijkheid. Als Benjamin Netanyahu en zijn “Joodse supremacisten” vandaag aan de macht zijn, dan is dat omdat het collectieve Westen er belang bij heeft gehad om hun ideologische stroming decennialang te steunen, ondanks het feit dat ze hen in de Tweede Wereldoorlog hebben verslagen.

Afgelopen oktober nam Galit Distel-Etebaryan, de Israëlische minister van Informatie, ontslag uit protest tegen de alomtegenwoordigheid van militaire censuur. Vervolgens namen ook topambtenaren van de dienst ontslag uit protest tegen de censuur van onderzoek door de Israëlische pers onder het mom van nationale veiligheid.

Alomtegenwoordigheid van militaire censuur

De misdaden van de revisionistische zionisten zijn staatsgeheim. Decennialang hebben ze overal ter wereld communisten of gewone tegenstanders afgeslacht. Van Guatemala tot Congo, via Iran, van Zuid-Afrika tot Taiwan en via Bolivia waren ze betrokken bij de ergste smerige trucs van de Koude Oorlog. Al deze misdaden worden beschermd door meedogenloze censuur [13].

Vandaag de dag heeft de Hebreeuwse staat de meest effectieve militaire censuur ter wereld. Honderden onderzoeken van Israëlische kranten naar de banden tussen Benjamin Netanyahu, de Moslimbroederschap en Hamas; de voorbereiding van de aanval op 7 oktober; het uitblijven van een reactie van de veiligheidsdiensten gedurende enkele uren ; en de werkelijke doelstellingen van de IDF in Gaza werden gecensureerd. In het laatste kwartaal van 2023 werden passages uit 2.703 artikelen bewerkt en 613 andere volledig gecensureerd, zoals de Militaire Censuur Autoriteit toegaf [14].

Alles wat we weten over de gebeurtenissen van 7 oktober is de officiële versie, d.w.z. de leugens. Terwijl we weten dat Hamas geen kinderen onthoofdde, in tegenstelling tot de beweringen van de reddingsdiensten, weten we noch hoeveel Israëli’s werden gedood door de aanvallers, noch wie Oekraïense wapens gaf aan het Palestijnse verzet. De aanhangers van Israël blijven redeneren alsof Hamas een homogene organisatie is en dat Benjamin Netanyahu niet wist dat het Israël zou aanvallen [15].

Om een duidelijker beeld te krijgen, heeft generaal Benny Gantz gevraagd om de oprichting van een onderzoekscommissie naar de voorbereiding van de aanval op 7 oktober, de uitvoering en de gevolgen ervan, een verzoek dat rechtstreeks gericht is aan de “revisionistische zionisten” en dat op dit moment geen kans maakt om opgevolgd te worden.

Het is waarschijnlijk dat veel later, wanneer het onderzoek plaatsvindt en de geheimen worden onthuld, de huidige aanhangers van Benjamin Netanyahu zich zullen proberen te verontschuldigen door te zeggen dat zij het ook niet wisten. Inderdaad, niemand is zo blind als zij die niet willen zien.

Topfoto: De aanklager van het Internationaal Strafhof, Karim Khan, heeft gewaarschuwd voor elke poging om druk uit te oefenen op medewerkers van het ICC. Hij sprak niet in een vacuüm: volgens “+972 Magazine”, “Local Call” en “The Guardian” chanteerde de Mossad Karim Khan’s voorganger, Fatou Bensouda, van 2016 tot 2021. Het doel was toen niet om de huidige misdaden te verbergen.

Voetnoten

1De “Conferentie voor de overwinning van Israël” In Jeruzalem bedreigt Londen en Washington”, door Thierry Meyssan, Vertaling openbaararchief.nl, Voltaire Netwerk, 13 februari 2024.

[2] “De sluier eraf: de verborgen waarheden van Jabotinsky en Netanyahu”, door Thierry Meyssan, Vertaling openbaararchief.nl, Voltaire Netwerk, 23 januari 2024.

[3Executive Order on Imposing Certain Sanctions on Persons Undermining Peace, Security, and Stability in the West Bank, White House, February 1, 2024.

[4] “Washington, Londen en Tel Aviv verstrikt in Palestina”, door Thierry Meyssan, Vertaling openbaararchief.nl, Voltaire Netwerk, 19 maart 2024.

[5] “Security Council Resolution 2728 demanding a humanitarian ceasefire in Gaza”, Voltaire Network, 25 March 2024.

[6] “De voorlopige maatregelen van het Internationaal Gerechtshof ”, door Thierry Meyssan, Vertaling openbaararchief.nl, Voltaire Netwerk, 30 januari 2024.

[7] Item 1378 «Het Internationaal Gerechtshof beveelt Israël zich terug te trekken uit Rafah», Voltaire Internationaal Nieuws, Nr. 89, 2 juni 2024

[8] « Le CUFI : 50 millions d’évangéliques pour soutenir Israël », par Thierry Meyssan, Réseau Voltaire, 14 août 2006.

[9] “Welke Internationale Orde?”, door Thierry Meyssan, Vertaling openbaararchief.nl, Voltaire Netwerk, 7 november 2023.

[10] Verslag van de conferentie georganiseerd door het Carr Center for Human Rights Policy: American Exceptionalism and Human Rights, Michael Ignatieff, Princeton University Press (2005).

[11] «McConnell, Schumer sign onto resolution condemning UN Israel vote», Max Greenwood, The Hill, January 4, 2017.

[12] Item 0741 “Voor Chuck Schumer is het mogelijk om tegen Netanyahu en vóór Israël te zijn”, Voltaire, Internationaal Nieuws, nr. 79, 22 maart 2024.

[13] «Banning Arab and Anti-occupation Films, This Censorship Agency Shaped Israel for Decades», Adam Shinar, Haaretz, April 20, 2024.

[14] «Israeli military censor bans highest number of articles in over a decade», Haggai Matar, +972 Magazine, May 20, 2024.

[15De tegenstrijdigheden van 7 oktober : “Wat schuilt er achter de leugens van Benjamin Netanyahu en de uitvluchten van Hamas?”, door Thierry Meyssan, Vertaling openbaararchief.nl, Voltaire Netwerk, 28 november 2023.