Bron: Andrew Korybko Substack 19 jun 2024 ~~~.
Het verhoogt de inzet van het gevaarlijke spelletje nuclear chicken met Rusland in Oekraïne, versnelt de “Pivot (back) to Asia” van de VS en kan zo China en de VS in een escalatiespiraal brengen die de Nieuwe Koude Oorlog naar buiten Europa verplaatst.
Rusland en Noord-Korea hebben net een wederzijds defensiepact gesloten tijdens de reis van president Poetin naar Pyongyang, die volgde op het bezoek van zijn tegenhanger Kim Jong Un aan Vladivostok afgelopen september dat hier werd geanalyseerd. Deze overeenkomst is om drie fundamentele redenen een geopolitieke game-changer: het verhoogt de inzet in het gevaarlijke spelletje van nuclear chicken van de VS met Rusland in Oekraïne; het versnelt de “Pivot (back) to Asia” van de VS; en het zou China en de VS dus kunnen meeslepen in een escalatiespiraal die de Nieuwe Koude Oorlog buiten Europa brengt.
De eerste uitkomst kan worden geïnterpreteerd als een van de beloofde asymmetrische reacties van Rusland op de bewapening van Oekraïne door het Westen. Als Rusland een militaire doorbraak over de frontlinies bereikt die door sommige NAVO-leden wordt gebruikt als voorwendsel om een conventionele interventie te beginnen die een Cubaans-achtige brinkmanship-crisis in Europa uitlokt, dan zou Noord-Korea zijn eigen dergelijke crisis in Azië kunnen uitlokken om de VS te herinneren aan het principe van “Mutually Assured Destruction” (MAD).
Dmitry Suslov, expert van de Valdai Club en lid van de Russische Raad voor Buitenlands en Defensiebeleid en adjunct-directeur van Wereldeconomie en Internationale Politiek aan de Hogere School voor Economie in Moskou, publiceerde een stuk op RT waarin hij opmerkte dat de VS “hun angst voor de paddenstoelwolk verloren hebben”. Hij stelde daarom een “demonstratieve” kernproef voor om de Westerse oorlogsstokers weer wat verstand bij te brengen, maar het nieuwe wederzijdse defensiepact van Rusland met Noord-Korea zou hetzelfde doel kunnen dienen.
In de westerse mentaliteit staat Noord-Korea synoniem voor nucleaire angst en de Derde Wereldoorlog, dus de wetenschap dat het land vanuit solidariteit met Rusland symmetrisch zou kunnen escaleren in Azië als reactie op een escalatie van de VS in Europa, zou Amerikaanse beleidsmakers wel eens twee keer kunnen doen nadenken over het overschrijden van Ruslands rode lijnen. Het is immers al moeilijk genoeg om de escalatieladder in één Cuba-achtige brinksmanship-crisis te managen, laat staan twee op precies hetzelfde moment aan tegenovergestelde uiteinden van Eurazië.
Wat betreft het tweede punt, over het versnellen van de “Pivot (back) to Asia” van de VS: dit proces is al aan de gang, zoals blijkt uit de manier waarop de VS de strop rond China in de eerste eilandenketen aanhaalt door middel van het nieuw gevormde “Squad” met Australië, de Filippijnen en Japan. Toch houden de VS nog steeds vast aan hun politieke fantasie om Rusland een strategische nederlaag toe te brengen. Dat is de reden waarom hun na 2022 opgevoerde militaire aanwezigheid in Europa nog niet is teruggeschroefd en omgebogen naar Azië.
Als Rusland begint met regelmatige oefeningen met Noord-Korea en hightech militair materieel aan dat land overdraagt, dan zouden de VS zich gedwongen kunnen voelen om hun “draaiboek (terug) naar Azië” te versnellen, mogelijk ten koste van het handhaven van de druk op Rusland in Europa. De abrupte herschikking van de aandacht van de VS zou sommige NAVO-bondgenoten kunnen doen heroverwegen om conventioneel in te grijpen in Oekraïne, omdat de VS dit misschien niet langer goedkeurt vanwege de moeilijkheid om de nieuwe spanningen in verband met Noord-Korea in goede banen te leiden.
En tot slot zou elke tastbare vooruitgang in het versnellen van de “Pivot (back) to Asia” van de VS de kans verkleinen dat de VS en China op korte termijn hun banden normaliseren, omdat het een zichzelf instandhoudende escalatiecyclus zou kunnen katalyseren als China reageert op de stappen van de VS en de VS op die van China, enzovoort, enzovoort. De VS kunnen er niet mee instemmen om hun militaire aanwezigheid in Noordoost-Azië te verminderen als onderdeel van een theoretisch compromis met China vanwege de kwalitatief verhoogde dreiging die uitgaat van het door Rusland gesteunde Noord-Korea.
Aangezien het onwaarschijnlijk is dat China ooit zou instemmen met een scheve overeenkomst met de VS in ruil voor het normaliseren van hun banden of op zijn minst het verminderen van de Amerikaanse druk op de Volksrepubliek, bijvoorbeeld een overeenkomst die een voorspelbare versterking van de Amerikaanse militaire aanwezigheid in Noordoost-Azië in stand zou houden, kan dit scenario worden uitgesloten. In dat geval kunnen de Chinees-Amerikaanse banden gemakkelijk vast komen te zitten in een zichzelf in stand houdende cyclus van wederzijdse escalatie, met als gevolg dat Azië snel de plaats van Europa inneemt als het belangrijkste theater van de Nieuwe Koude Oorlog.
Kortom, het Russische wederzijdse defensiepact met Noord-Korea is een geopolitieke game-changer vanwege de manier waarop het China en de VS waarschijnlijk zal meesleuren in een escalatiespiraal, wat in het voordeel van het Kremlin is omdat het de voorwaarden schept om de Amerikaanse druk op het Kremlin in Europa te verlichten. Het zal echter tijd kosten om zich te manifesteren, dus de VS kan voor die tijd escaleren in Oekraïne en/of een ander front openen in Eurazië (bijv. Centraal-Azië en/of de zuidelijke Kaukasus), dus alles kan nog erger worden voordat het beter wordt.