NAVO, EU-migranten en de komende oorlog in Moldavië

22okt 2024 by ian

Bron: Thierry Meyssan Voltaire Netwerk, Paris 22 oktober 2024 ~~~

Terwijl we al vaak hebben laten zien dat de EU slechts een ontvanger is van de bevelen van de NAVO, is dit nu voor het eerst duidelijk gemaakt door een beslissing van het Luxemburgse Hof van Justitie. Volgens dit Hof mag de EU migranten die wachten op een asielbeslissing niet terugsturen naar derde landen waarvan de wettelijke grenzen niet overeenkomen met hun werkelijke grenzen. Als gevolg hiervan mag Italië geen Egyptische en Bengaalse migranten overbrengen naar het detentiecentrum in Albanië. Dit alles in afwachting van een massale uittocht van Moldaviërs om een oorlog in Transnistrië te kunnen rechtvaardigen.

Ook in de talen: Deutsch ελληνικά 
Español français italiano Português

Op 18 oktober vernietigde een Italiaanse rechtbank de mogelijkheid van doorreis door een derde land voor twaalf Bengaalse en Egyptische migranten die op zee waren gered en asiel hadden aangevraagd. Politiek gezien lijkt deze beslissing het door Boris Johnson bedachte kader voor de hervestiging van migranten onderuit te halen. De Britten wilden hen duizenden kilometers ver weg naar Rwanda sturen, terwijl de Italianen “tevreden” waren om hen slechts enkele tientallen kilometers verder te vervoeren, naar Albanië.

De rechtbank baseerde zich op een uitspraak van 4 oktober 2024, niet van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM), bekend als het “Hof van Straatsburg”, dat deel uitmaakt van de Raad van Europa, maar van het Hof van Justitie van de Europese Unie, bekend als het “Hof van Luxemburg”, dat door het VK niet langer wordt erkend [sinds Brexit]. Dit onderscheid lijkt voor veel lezers misschien triviaal. Het laat echter zien dat de migratiekwestie, die voorheen werd gedomineerd door het “progressieve” denken van de door George Soros gefinancierde rechters van het EHRM, nu onderworpen is aan een andere logica.

Dit Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) stelde vast dat migranten moeten kunnen profiteren van het Verdrag tot Bescherming van de Rechten van de Mens en de Fundamentele Vrijheden (CSDHLF) wanneer de rechtbanken van het continent hun zaak behandelen. Het EHRM verbood daarom dat mensen die op zee werden gered aan land werden gebracht in de dichtstbijzijnde haven, zoals voorzien in het zeerecht, maar verplichtte de redders om hen voorlopig naar de EU te vervoeren. Daarom beschouwt het EHRM hun doortocht naar Rwanda als onwettig, maar kan het zich niet verzetten tegen hun doortocht naar Albanië, dat het verdrag heeft ondertekend.

Het Hof van Justitie van de Europese Unie [“het Hof van Luxemburg”] doet geen uitspraken over mensenrechtenkwesties. Het controleert alleen de toepassing van EU-richtlijnen [1]. Het is een administratieve rechtbank. Richtlijn 2013/32, waarin de toepasselijke procedures zijn vastgelegd, heeft Richtlijn 2005/8 vervangen. De oude tekst bevatte een toelichting die in de nieuwe tekst is verdwenen. Het Hof concludeerde dat het niet mogelijk was om staten als “veilig” aan te merken, en dus toe te staan als bestemming voor migranten die moeten vertrekken, indien deze bestemmingsstaten “onveilige” delen hebben.
Destijds [2013] was het doel om de terugkeer van Syrische vluchtelingen naar hun land te voorkomen, ook al was een deel van Syrië niet langer getroffen door de jihadistische oorlog. De Europese Unie had haar beleid dus afgestemd op dat van de Verenigde Staten en Israël. Ze wilde Syrië van zijn bevolking beroven om het land militair te verzwakken.

Dit is de toepassing van een militaire theorie van de NAVO: “migratie als oorlogswapen”. Dit concept werd voor het eerst toegepast tijdens de Joegoslavische oorlogen. De CIA slaagde erin de Kosovaren ervan te overtuigen hun land te verlaten om te vluchten voor de militaire interventie van Belgrado tegen de UCK-terroristen. Een lange colonne burgers bereikte vervolgens Macedonië langs een spoorlijn. De Macedoniërs verwelkomden hen met enige verbazing. De beelden van deze exodus werden door de communicatiediensten van de NAVO gebruikt om te beweren dat president Slobodan Milošević de Kosovaarse minderheid in Servië onderdrukte en op die manier de illegale invasie van Joegoslavië door de NAVO rechtvaardigde.

Dit concept werd ontwikkeld door Kelly M. Greenhill [2]. Het werd door de CIA gebruikt om president Nicolás Maduro ten val te brengen door meer dan 5 miljoen Venezolanen te laten vluchten [3]. We kunnen dus twee verschillende militaire toepassingen van migratie onderscheiden: ofwel om een regering te beschuldigen van onderdrukking, ofwel om haar bevolking te ontnemen.

We moeten goed begrijpen dat, in tegenstelling tot wat we a priori denken, deze migraties niet bedoeld zijn om aan een oorlog te ontsnappen, maar dat ze oorlog zijn. Ze gaan vaak vooraf aan militaire operaties.

Dit concept mag niet worden verward met dat van het kapitalisme, dat Pierre Sutherland op 21 juni 2012 naar voren bracht tijdens een hoorzitting in het House of Lords [4]. Hij stelde dat iedereen de mogelijkheid moet hebben om te studeren en te werken in een land naar keuze, wat echter onverenigbaar is met beperkende maatregelen voor immigratie; en dat migratie een cruciale dynamiek creëert voor economische ontwikkeling, ongeacht wat de burgers van de ontvangende landen ervan vinden. Daarom, zo concludeerde hij, moet de Europese Unie de homogeniteit van de naties waaruit ze bestaat ter discussie stellen.

Het was deze economische visie die Ulrich Grillo, voorzitter van de Duitse Industriebond, op 22 december 2014 ontwikkelde om kanselier Angela Merkel aan te sporen 800.000 immigranten naar haar land te halen [5].

Secretaris-generaal van de VN António Guterres heeft zich uitgesproken voor deze economische visie. Hij werd hierbij geadviseerd door Pierre Sutherland. Bij de presentatie van het plan voor een Global Compact voor Veilige, Geordende en Geregelde Migratie verklaarde zijn Speciale Afgezant Louise Arbour: “Demografische gegevens suggereren dat [rijke landen] goed opgeleide buitenlandse werknemers zullen moeten opnemen om te voldoen aan de vraag van de arbeidsmarkt als ze hun huidige economische niveaus willen behouden of zelfs hun economieën willen ontwikkelen.” [6]

Deze visie op migratie is jarenlang gesteund door George Soros via zijn invloed op het EHRM [7]. Zijn doel was om staten te destabiliseren in naam van zijn concept van “open societies”.

De beslissing van het Hof van Justitie van de Europese Unie heeft niets te maken met de politieke cyclus die eraan voorafging, maar uitsluitend met de ervaringen van de NAVO in Joegoslavië, in het Grote Merengebied [van Afrika], in Libië, Syrië, Venezuela en zeer binnenkort in Moldavië.
Het Hof baseerde zich met name op zijn interpretatie van de situatie in dit land. De Republiek Moldavië werd onafhankelijk toen de USSR op 27 augustus 1991 uiteenviel, acht dagen nadat Transnistrië op 19 augustus zijn onafhankelijkheid had uitgeroepen. Deze kleine republiek werd ooit als Oekraïens beschouwd en vervolgens, na het Molotov-Ribbentroppact, door Stalin opgenomen als deel van Roemenië onder de naam Moldavië. Hoewel de Verenigde Naties Transnistrië in 1991 registreerden als een regio van Moldavië, waren de twee entiteiten drieëndertig jaar lang volledig gescheiden. Het Hof oordeelt nu dat Moldavië niet “veilig” is omdat Transnistrië een “opstandige regio” is, ook al was het al volledig onafhankelijk voordat Moldavië onafhankelijk werd.

In 1992 nam de Transnistrische bevolking de pantservoertuigen van de Russische vredesmacht in beslag om te vechten tegen de Roemeense troepen die onder bevel stonden van de CIA.

Als gevolg hiervan moest Transnistrië, nu de Moldavische Republiek Dnjestrië, het opnemen tegen de NAVO in een oorlog die door het Westen ten onrechte werd gepresenteerd als een “Moldavische burgeroorlog” (sic), hoewel het Moldavische leger hier nooit aan heeft deelgenomen. Op 17 september 2006 verzocht deze kleine republiek bij referendum met 97,2 procent om aansluiting bij de Russische Federatie. In 2014, toen de naburige Krim werd toegelaten tot de Russische Federatie, werd dit nogmaals aangevraagd [8].

Toen de Rand Corporation, de Amerikaanse militair-industriële lobby denktank, op 5 september 2019 haar Overextending and Unbalancing Russia plan presenteerde aan het Huis van Afgevaardigden, drongen de lobbyleden aan op het beginnen van een oorlog in Oekraïne, of bij gebrek daaraan, in Transnistrië [9]. In het licht van de militaire nederlaag van de “integrale nationalisten” in Oekraïne, denkt Washington eraan om snel naar een hogere versnelling te schakelen en een oorlog te beginnen in Transnistrië/Moldavië [10].

Nadat het plan van de RAND Corporation was opgesteld, maakten handlangertjes pagina’s in 43 talen in de online encyclopedie Wikipedia, die gewijd waren aan de “Dnjestroorlog” van 1992. Dit is een sprekend voorbeeld van de manier waarop Atlantische propaganda werkt. In het verslag van de gebeurtenissen wordt de rol van de CIA in de gevechten niet genoemd. De NAVO-troepen worden bestempeld als “Moldavisch”, ook al waren ze Roemeens. Vergelijk deze pagina’s met het artikel dat ik zeventien jaar geleden over dit onderwerp schreef [11]. Controleer de referenties. Dit fantasierijke verhaal zal vervolgens te goeder trouw worden overgenomen door alle westerse journalisten.

Op 20 oktober 2024 moesten de Moldaviërs hun president kiezen en stemmen over de vraag of hun aanvraag voor het lidmaatschap van de Europese Unie in de grondwet moest worden vastgelegd. Verrassing: ze herkozen de EU-vriendelijke Maia Sandu als president, maar stemden tegen het lidmaatschap van hun land van deze supranationale organisatie. Het plan van Washington voorzag in een soort remake van de Maidan-coup van 2014. Deze keer was het doel niet om “integrale nationalisten” aan de macht te brengen, maar om een oorlog met Transnistrië uit te lokken. Het Hof van Justitie van de Europese Unie heeft het voortouw genomen door de terugkeer naar Moldavië te verbieden van burgers die zouden weigeren mee te doen.
In eerste instantie sprak president Maia Sandu van “een ongekende aanval op de democratie”. “Criminele groeperingen die samenwerken met buitenlandse krachten die onze nationale belangen vijandig gezind zijn, hebben ons land aangevallen met tientallen miljoenen euro’s, leugens en propaganda” om “ons land gevangen te houden in onveiligheid en instabiliteit”, zei ze. In een tweede fase, na het tellen van de stemmen in het buitenland, kondigde de verkiezingscommissie een overwinning van 50,28 procent voor de ja-stem aan, een resultaat dat in Moldavië algemeen als frauduleus werd bestempeld, maar door de Westerse pers werd toegejuicht.

Subscribe to Voltairenet’s weekly newsletter

[1] Affaire C-406/22, Ordonnance du 4 octobre 2024, Cour européenne de Justice.

[2] “Strategic Engineered Migration as a Weapon of War”, Kelly M. Greenhill, Civil War Journal, Volume 10, Issue 1, July 2008. “Understanding the Coercive Power of Mass Migrations,” in Weapons of Mass Migration : Forced Displacement, Coercion and Foreign Policy, Kelly M. Greenhill, Ithaca, 2010. “Migration as a Coercive Weapon : New Evidence from the Middle East”, in Coercion : The Power to Hurt in International Politics, Kelly M. Greenhill, Oxford University Press, 2018.

[3] “The Venezuelan Disinformation Campaign”, Translation Roger Lagassé, Voltaire Network, 6 September 2019.

[4] “De touwtjes-trekkers van de migranten crisis”, door Thierry Meyssan, Vertaling Bart Ero, Voltaire Netwerk, 3 mei 2016.

[5] “De onechte « vluchtelingen crisis »”, door Thierry Meyssan, Vertaling Bart Ero, Voltaire Netwerk, 8 september 2015.

[6] “EU should ’undermine national homogeneity’ says UN migration chief”, Brian Wheeler, BBC, June 21st, 2012.

[7] Les ONG et les juges de la CEDH (2009-2019) et L’impartialité de la CEDH – Problèmes et Recommandations, Grégor Puppinck, Delphine Loiseau et Nicolas Bauer, Centre européen pour le droit et la justice (2020 et 2023).

[8] “Transnistria seeks to join Russian Federation”, Voltaire Network, 24 March 2014.

[9] Overextending and Unbalancing Russia, James Dobbins, Raphael S. Cohen, Nathan Chandler, Bryan Frederick, Edward Geist, Paul DeLuca, Forrest E. Morgan, Howard J. Shatz, Brent Williams, Rand Corporation, April 2019. Voir aussi les détails du plan dans Extending Russia : Competing from Advantageous Ground, Raphael S. Cohen, Nathan Chandler, Bryan Frederick, Edward Geist, Paul DeLuca, Forrest E. Morgan, Howard J. Shatz & Brent Williams, Rand Corporation, May 25, 2019.

[10] “Rand Corp: hoe Rusland te vernietigen”, door Manlio Dinucci , Vertaling Martien van den Hurk, Il Manifesto (Italië) , Voltaire Netwerk, 22 mei 2019.

[11] « En 1992, les États-Unis tentèrent d’écraser militairement la Transnistrie », par Thierry Meyssan, Réseau Voltaire, 17 juillet 2007.

Gerelatreerd (berichten in dit archief):