Donbass – het lijden van de burgers van Mariupol van 2014 tot 2022, zoals de inwoners het vertellen

20apr 2022 by ian No Comments 
Bron:Christelle Néant
Donbass-insider 20 april 2022 ~~~

Op 16 april 2022 keerden we terug naar Mariupol, heel dicht bij de Azovstal-fabriek waar de laatste Oekraïense troepen zich bevinden. We gingen naar drie verschillende locaties rond de fabriek om met burgers te praten, die ons vertelden hoe de Azov-soldaten op hen en hun huizen schoten. Velen van hen vertelden ons ook wat er gebeurde op 9 mei 2014, maar ook in januari 2015, tijdens de beschieting van het Vostotchny-district, dat was toegewezen aan de DPR (Volksrepubliek Donetsk).

Want het lijden van de stad Mariupol begon niet in 2022, maar acht jaar eerder, met het bloedbad van 9 mei 2014.

Op de binnenplaats van hun gebouw bij de Azovstal-fabriek vertellen Valentina en Svetlana wat er gebeurde op 9 mei 2014, de Dag van de Overwinning. Een week na het bloedbad in Odessa, en terwijl Donbass in opstand komt tegen de staatsgreep die in Kiev plaatsvond, en zich voorbereidt op het referendum van 11 mei 2014 waarin de oprichting van de Volksrepublieken Donetsk en Lugansk wordt uitgeroepen, wordt door de post-Maidaanse autoriteiten een nieuwe politiechef in Mariupol aangesteld, Valery Androchtchouk.

Op 9 mei 2014, terwijl de ceremonies ter gelegenheid van de Dag van de Overwinning in volle gang waren, gaf Androtsjoek de politie van Mariupol opdracht de demonstranten te arresteren. Een bevel dat zij weigerden uit te voeren. Geconfronteerd met deze opstand schiet de nieuwe politiechef een van zijn ondergeschikten neer, verschanst zich in een kantoor en roept vervolgens de Nationale Garde in. Deze valt onder leiding van de Oekraïense afgevaardigde van de Radicale Partij, Oleg Liachko, het politiegebouw aan en schiet zowel op de politieagenten die de kant van de demonstranten hebben gekozen als op de burgers die hun politieagenten zijn komen steunen. Bij de botsingen kwamen twee politieagenten en zeven burgers om het leven.

Twee dagen na het bloedbad gaat de bevolking van Mariupol massaal stemmen in het referendum van 11 mei 2014, dat de oprichting van de Volksrepubliek Donetsk zal bekrachtigen, zo vertellen Valentina en Svetlana, die die dag hebben gestemd.

Svetlana verwijt de toenmalige burgemeester, Joeri Khotlubay, dat hij op die beruchte dag van 9 mei 2014 “op mysterieuze wijze afwezig” was. Een afwezigheid die te wijten is aan het feit dat de burgemeester van Mariupol volgens haar op de hoogte was van wat er ging gebeuren, net zoals hij in januari 2015 op de hoogte was van het feit dat zijn stad zou worden gebombardeerd, niet door de DPR, maar door het Oekraïense leger!

In januari 2015, toen de Raad van State zich opmaakte om Rusland tot “agressorstaat” te verklaren, werd in Mariupol een soortgelijke stemming gehouden in de gemeenteraad, aldus Svetlana. Maar het resultaat was niet wat werd verwacht. Khotlubay’s opgeheven hand werd beantwoord met stilte in de kamer van de gemeentelijke afgevaardigden. Volgens haar was het als straf voor deze mislukking dat op 24 januari 2015 de bomaanslag op de wijk Vostotchny werd georganiseerd.

Deze oostelijke wijk van Mariupol werd vervolgens onderworpen aan intense beschietingen met Grad en Hurricane meervoudige raketwerpers, die resulteerden in 31 doden en 117 gewonden. De meeste slachtoffers waren burgers, waaronder kinderen. Volgens Svetlana stonden de reddingsvoertuigen in een colonne ver van het gebombardeerde gebied, en vertrokken zij zodra de beschietingen voorbij waren. Volgens haar was de burgemeester gewaarschuwd voor wat er zou gaan gebeuren.

Het zal niemand verbazen dat deze beschietingen aan de DPR werden toegeschreven, ook door de OVSE, ondanks het feit dat de DPR nooit een Uragana meervoudige raketwerper heeft bezeten (in tegenstelling tot Oekraïne). Ik zal niet terugkomen op de overduidelijke partijdigheid van de OVSE, waarvan onlangs door de twee volksrepublieken is ontdekt dat haar bewakingscamera’s voor het staakt-het-vuren in feite werden gebruikt om de soldaten van de volksmilitie te bespioneren en het artillerievuur van het Oekraïense leger (dat bovendien de genoemde camera’s kon controleren) bij te sturen!

De getuigenis van Svetlana bevestigt dat niet de DPR, maar het Oekraïense leger op 24 januari 2015 op Marioupol heeft gevuurd, waarbij de burgemeester van tevoren werd gewaarschuwd, die zo de reddingstrucks in dekking kon brengen in afwachting van het einde van de beschietingen!

Zie de reportage gefilmd in Marioupol op 16 april 2022, met Franse ondertitels:

Valentina, en andere burgers die werden geïnterviewd op de verschillende locaties die we bezochten, vertelden ons ook over de misdaden die soldaten van het neonazistische Azov-regiment de afgelopen twee maanden hebben begaan tegen burgers. Azov-soldaten hebben mortieren afgevuurd op burgers die water aan het halen waren, de bovenste verdiepingen van een nabijgelegen ziekenhuis bezet, een granaat gegooid naar een flat waar twee vrouwelijke gepensioneerden verbleven, en gebouwen beschoten om ze te vernietigen toen noch het Russische leger noch de Volksmilitie van de DPR in de buurt waren!

Sindsdien heeft Rusland de Oekraïense soldaten die zich in de Azovstal-fabriek verschansten, herhaaldelijk aangeboden zich over te geven, met de garantie dat zij niet zouden worden gedood en dat zij naar behoren en met waardigheid zouden worden behandeld volgens de normen van het internationale recht. Desondanks weigerden de Oekraïense soldaten zich over te geven, om vervolgens overal te roepen dat er duizend burgers bij hen in de ondergrondse zouden zijn, en dat er humanitaire corridors nodig zijn om hen te evacueren, zodra de bestorming van de fabriek is begonnen!

Zoals sommige Russische commentatoren hebben opgemerkt, als er burgers bij hen waren in de kelder van Azovstal, en zij hen wilden evacueren, waarom hebben zij hen de fabriek dan niet laten verlaten toen Rusland veilige doorgangen opende voor de soldaten om zich over te geven? Als zij deze burgers verhinderden te vertrekken, betekent dit dat zij hen gegijzeld houden om hen als menselijk schild te gebruiken! Dit betekent dat de Oekraïense soldaten in Azovstal niets meer zijn dan terroristen!

Bovendien bewijzen de video’s die zogenaamd hun aanwezigheid in de ondergrondse bewijzen, in werkelijkheid niets. Zoals het Telegram-kanaal “Война с фейками” (oorlog tegen vervalsingen) erop wees, is de setting van de video’s waarop de Oekraïense soldaten te zien zijn en die waarop de burgers te zien zijn die zogenaamd bij hen zijn, verschillend.

De ondervraagde vrouwen en kinderen zeiden dat zij zich in een kelder bevonden, maar specificeerden niet of het de Azovstal-kelder was. Bovendien zijn er in de getoonde kelder hooguit honderd mensen, geen duizend, en lijkt de omvang meer op die van een typische kelder van een gebouw, dan op de (enorme) fabriekskelder. De video met de burgers toont een luidruchtige kelder, terwijl die met de soldaten stil is, en de kleur van de muren is ook niet dezelfde. De schuilkelder met de burgers heeft groene muren en grijze plastic buizen, terwijl die met de soldaten blauwe muren en witte buizen heeft.

Bovendien hebben de weinige Azov-soldaten die onlangs gevangen zijn genomen, verklaard dat er geen burgers in de fabriek zijn, en zelfs Zelensky sprak in zijn recente interview alleen over Oekraïense soldaten. En als bij toverslag kwam dit verhaal over burgers naar buiten toen de Russische en DPR strijdkrachten de aanval inzetten en het noordelijke deel van de Azovstal fabriek onder controle kregen. Ik denk niet dat er een onderlegde geleerde voor nodig is om in te zien dat dit een smerige vervalsing is om te proberen de volledige eliminatie van de soldaten van het neonazistische Azov-regiment in de kelder van de fabriek te voorkomen.

Maar om er zeker van te zijn dat het niet beschuldigd kan worden van misdaden tegen burgers, heeft Rusland vandaag nieuwe beveiligde corridors en een staakt-het-vuren georganiseerd, zodat degenen die zich binnenin de Azovstal-fabriek bevinden (burgers of militairen) zich kunnen evacueren of zich kunnen overgeven.

Hoewel er geen burgers (of militairen) uit de kelder van de fabriek zelf zijn gekomen, konden dankzij deze humanitaire corridor meer dan 120 burgers die vastzaten in de kelders van de huizen vlak voor de belangrijkste controlepost van Azovstal naar buiten komen, en eindelijk geëvacueerd worden, zoals onze collega’s van War Gonzo laten zien.

Volgens een bericht van Ramzan Kadyrov zal Azovstal zeer binnenkort onder Russische controle zijn, wat het einde zal betekenen van de strijd om Mariupol, en het begin van de strijd om Kramatorsk en Slaviansk.

Christelle Néant

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *