Het Oekraïense leger is in zeer slechte staat – meer gevechten zullen het alleen maar vernietigen

Bron: moonofalabama 2 mei 2022 ~~~

Het Franse persbureau AFP heeft een reportage gepubliceerd van Daphne Rousseau vanuit de buurt van de Oekraïense frontlinie. Het geeft ons een realistisch beeld van de toestand van de Oekraïense strijdkrachten.

Uitgeputte Oekraïense soldaten keren terug van oostelijk front

Hier is een actuele kaart van de frontlinie. Kiev is in de linkerbovenhoek.

groter

Ik zal het AFP rapport fragmentarisch citeren en mijn observaties toevoegen:

Volgepakt met uitgeputte Oekraïense soldaten met opeengeklemde kaken, rijdt de vrachtwagen in volle vaart weg. De troepen van de 81ste brigade hebben net het bevel gekregen zich terug te trekken van het oostfront waar Russische troepen oprukken.

De brigade heeft zaterdag 12 kilometer gelopen, gecamoufleerd in de bossen en onder kruisvuur, tot aan hun punt van terugtocht bij Sviatoguirsk.

De 81ste Luchtmobiele Brigade bestaat uit 3 infanterie bataljons uitgerust met BTR-70 gepantserde troepenwagens die op een vliegtuig geladen kunnen worden. Zij heeft ook een sterke artilleriegroep met 3 kanon- en raketbataljons, en de gebruikelijke mengelmoes van ondersteunende eenheden.

Aangezien de Oekraïense troepen 12 kilometer moesten lopen, rijst de vraag. Waar zijn hun legertransportwagens? Zelfs wanneer infanterie wordt ingezet in schuilholen en loopgraven moet haar transport altijd in de buurt zijn (~3 km) om haar zo nodig snel te kunnen oppikken.

Het meest waarschijnlijke antwoord is dat die BTR-70, net als de artillerie van de brigade, niet meer bestaan. Uit de ‘clobberlijst’ van vandaag, zoals gepubliceerd door het Russische ministerie van Defensie (nadruk toegevoegd):

In totaal werden 146 vliegtuigen en 112 helikopters, 683 onbemande luchtvaartuigen, 281 luchtdoelraketsystemen, 2.756 tanks en andere gepantserde gevechtsvoertuigen, 316 meervoudige lanceerraketsystemen, 1.234 veldartillerie en mortieren, alsmede 2.563 eenheden speciale militaire voertuigen van de Strijdkrachten van Oekraïne tijdens de operatie vernietigd.

Deze aantallen zullen, zoals gebruikelijk bij dergelijke tellingen, enigszins overdreven zijn. Maar ze vertellen wel een verhaal.

Sviatoguirsk, het extractiepunt voor de troepen, ligt zo’n 10 kilometer ten zuidoosten van Izium dat de Russische troepen een tijdje geleden hebben ingenomen.

Meer uit het AFP stuk:

Een maand lang streed het 81ste leger – dat als motto heeft “altijd eerst” – om de Russische opmars terug te dringen in de oostelijke Donbas regio van Oekraïne, waar de troepen van Moskou langzaam oprukken en dorpen één voor één innemen.

“Iedereen begrijpt dat we de linie hier moeten bewaken, we kunnen de vijand niet dichterbij laten komen, we proberen de linie met al onze kracht vast te houden,” zegt luitenant Yevgen Samoylov, bezorgd dat de eenheid op elk moment door Russisch vuur geraakt kan worden.

“Zoals je kunt horen, is de vijand heel, heel dichtbij,” zegt hij, wijzend naar de lucht. De rij Russische tanks staat aan de andere kant van een heuvel, ongeveer zeven kilometer verderop.

De troepen hebben 12 kilometer gelopen en zitten nu in vrachtwagens. De vijand is op dit moment op 7 kilometer afstand. Simpele wiskunde zal dat verklaren met een 5 kilometer diepe winst door de Russische troepen.

Samoylov, een officier van de militaire academie van Odessa, is 21 jaar oud en moet leiding geven aan 130 dienstplichtigen, vaak twee keer zo oud als hij.

“Het is mijn eerste oorlog. Ik zou over vier maanden afstuderen, maar ze hebben me hierheen gestuurd,” zegt de officier met een babygezicht en een korte zwarte baard.

Wat een ramp. 130 dienstplichtigen tot 40 jaar en ouder. Dit zijn geen goed getrainde strijders, maar onderwijzers en automonteurs of boeren die in de oorlog zijn ingelijfd. Met 130 manschappen heeft de eenheid ongeveer de grootte van een compagnie.
Infanterie eenheden in het Sovjet/Russische/Oekraïense leger zijn relatief groot:

[De sterkte van een tankcompagnie is 31-40 man, en het aantal militairen van een gemotoriseerde geweercompagnie varieert van 150 man. Vaak wordt een compagnie aangevoerd door een officier met de rang van kapitein, en slechts bij enkele eenheden wordt deze functie door een majoor bekleed.

De junior luitenant Samoylov, die zijn officiersopleiding niet eens heeft afgemaakt, leidt een eenheid die gewoonlijk wordt geleid door een officier die twee tot drie rangen hoger is dan hij. Waar zijn de hogere officieren?

Meer van AFP:

De eenheid kwam in actie op 23 februari, een dag voordat Rusland de invasie begon.

Aan het begin van de oorlog verdedigden ze een maand lang Izium, dat op 1 april werd ingenomen, voordat ze zich aansloten bij de gevechten rond het dorp Oleksandrivka.

“Een aantal echt moeilijke gevechten,” zegt de rustige Samoylov.

Izium ligt aan het noordelijk front waar de Russische troepen naar het zuiden oprukken. Er zijn verschillende nederzettingen met de naam Oleksandrivka (Alexandrovka) in Oekraïne, waarvan drie in de Donetsk oblast. Er kunnen nog meer onofficiële zijn met die naam. Twee van de bekende liggen in het noordwesten van de oblast Donetzk, respectievelijk zo’n 20 kilometer ten zuidwesten en zuidoosten van Izium.

De kaart toont Izium in het noorden, de westelijke Oleksandrivka ligt linksonder. Het andere Oleksandrivka ligt aan de westelijke rand van de stad Kramatorsk, waartoe het praktisch behoort. Het wordt op de kaart niet bij naam genoemd.

Geen van beide steden ligt direct aan de huidige frontlinie die ongeveer 10 kilometer noordelijker loopt. Sviatoguirsk, het evacuatiepunt, ligt veel dichter bij het front. Dat is waar de troepen waarschijnlijk waren voordat ze naar de trucks liepen.

groter

Het AFP stuk gaat verder:

In deze brigade, net als in de andere, zeggen ze niet hoeveel mensen er zijn gedood.

Als het onderwerp ter sprake komt, wordt de blik van Samoylov mistig. De pijn is intens.

Een dodelijke stilte maakt zich meester van de militaire vrachtwagen tijdens de rit naar het verlaten gebouw waar de soldaten zullen verblijven tijdens hun week rust.

De 130 mannen van Samoylov zijn waarschijnlijk niet van één oorspronkelijke compagnie. Ze zijn waarschijnlijk alles wat er over is van een bataljon dat oorspronkelijk uit drie compagnieën en meer dan 400 man bestond.

Wanneer het konvooi een vrachtwagen passeert die geladen is met lange-afstandsraketten die naar het front snellen, maken de soldaten automatisch met hun vingers een “V”-teken voor de overwinning voordat ze hun blik weer zwijgend op hun voeten of de horizon richten.

Is er nog enig moreel in deze mannen of is dat slechts een routinegebaar? Ik geloof dat het het laatste is.

Bij aankomst op de basis laden de soldaten hun wapens uit, trekken hun uitrusting uit en gaan onmiddellijk naar een van de vervallen kamers zonder elektriciteit waar ze een medisch onderzoek ondergaan na hun terugkeer van het front.

Bij de overlevenden “zijn er kleine verwondingen aan het voorhoofd, degenen die tijdens een bombardement onder het puin bedolven werden, hebben breuken en (verwondingen) die verband houden met granaatscherven,” zegt Vadym Kyrylov, de arts van de brigade.

“Maar we zien vooral somatische problemen, zoals hoge bloeddruk of chronische ziekten die verergerd zijn,” voegt de 25-jarige eraan toe.

Elk bataljon van de 81e brigade moet een arts hebben, waarbij een meer ervaren arts in de hoofdkwartiercompagnie van de brigade dient. Dat een 25-jarige de rol van arts van de brigade vervult, wijst opnieuw op een gebrek aan manschappen.

“Loopgraafvoet” –

De mannen hebben ook veel last van het zogenaamde loopgraafvoetsyndroom, veroorzaakt door langdurige blootstelling aan vocht, onhygiënische omstandigheden of de kou.

“Een maand lang zijn ze niet in staat om hun schoenen te drogen… dus zijn er veel voetgerelateerde verwondingen, voornamelijk schimmels en infecties,” zegt de arts.

Militaire laarzen moeten waterdicht zijn. In mijn tijd in het leger trainden we in soms zeer modderige gebieden, maar mijn voeten werden nooit nat. Je vraagt je af welke kwaliteit Oekraïense legerlaarzen hebben.

Na het medisch bezoek hebben ze allemaal dezelfde reflex: zich afzonderen en hun telefoon gebruiken om een vrouwelijke partner, een kind of een ouder te bellen.

Soldaten mogen hun telefoon aan het front niet gebruiken, en elke toepassing die locatiebepaling veronderstelt, is verboden.

Hoe streng is de controle op dat beleid? De ervaring leert dat als soldaten telefoons bij zich mogen hebben, ze die onvermijdelijk zullen gebruiken. Daarom verbiedt Rusland zijn soldaten om telefoons bij zich te hebben.

Vier soldaten zetten de roestige metalen bedframes weer in elkaar en vegen de met stof bedekte vloer aan om de indruk van een kamer te maken.

Dat klinkt niet als een leuke plaats om uit te rusten en te recreëren. Zijn er wel matrassen voor die metalen frames?

“Het is het moment voor de jongens om te ontspannen, om hun fysieke en psychologische verwondingen te verzorgen, om weer op krachten te komen voordat ze terugkeren naar de strijd,” zegt Samoylov.

“Ze slapen warm, eten normaal voedsel en proberen min of meer weer op de been te komen.”

Die troepen waren negen weken in de frontlinie en krijgen nu maar één week rust op een miserabele plek. Samoylov is een optimist. Geen van die verwondingen, zeker niet de psychologische, zal binnen een week genezen. Het duurt jaren om de wreedheden van de oorlog te boven te komen en soms meer dan een heel leven.

Het Oekraïense leger is er duidelijk slecht aan toe nu het nauwelijks getrainde dienstplichtigen naar de frontlinie stuurt waar de Russische artillerie hen zal verzwelgen. Dat het in zo’n staat verkeert is echter niet verbazingwekkend.

De Zwitserse militaire inlichtingenofficier Jacques Baud heeft in Oekraïne gewerkt en heeft over de huidige oorlog geschreven (hier, hier en hier). Hij beschrijft de erbarmelijke toestand waarin het Oekraïense leger zich van meet af aan bevond:

Het Oekraïense leger verkeerde toen in een deplorabele staat. In oktober 2018, na vier jaar oorlog, verklaarde de hoofdaanklager van het Oekraïense leger, Anatoly Matios, dat Oekraïne in de Donbass 2700 manschappen had verloren: 891 door ziektes, 318 door verkeersongevallen, 177 door andere ongevallen, 175 door vergiftigingen (alcohol, drugs), 172 door onzorgvuldig omgaan met wapens, 101 door inbreuken op veiligheidsvoorschriften, 228 door moorden en 615 door zelfmoorden.

In feite werd het leger ondermijnd door de corruptie van zijn kaders en genoot het niet langer de steun van de bevolking. Volgens een rapport van het Britse ministerie van Binnenlandse Zaken kwam bij de terugroeping van reservisten in maart/april 2014 70 procent niet opdagen voor de eerste sessie, 80 procent voor de tweede, 90 procent voor de derde, en 95 procent voor de vierde. In oktober/november 2017 kwam 70 procent van de dienstplichtigen niet opdagen voor de terugroepcampagne “Fall 2017”. Dit is exclusief zelfmoorden en deserties (vaak overgelopen naar de naar autonome gebieden), die opliepen tot 30 procent van de beroepsbevolking in het ATO-gebied. Jonge Oekraïners weigerden om in de Donbass te gaan vechten en gaven de voorkeur aan emigratie, wat ook, althans gedeeltelijk, het demografisch tekort van het land verklaart.

Het Oekraïense ministerie van Defensie wendde zich vervolgens tot de NAVO om te helpen zijn strijdkrachten “aantrekkelijker” te maken. Omdat ik reeds aan soortgelijke projecten in het kader van de Verenigde Naties had gewerkt, werd ik door de NAVO gevraagd deel te nemen aan een programma om het imago van de Oekraïense strijdkrachten te herstellen. Maar dit is een proces van lange adem en de Oekraïeners wilden snel handelen.

Om het gebrek aan soldaten te compenseren, nam de Oekraïense regering haar toevlucht tot paramilitaire milities. Die bestaan hoofdzakelijk uit buitenlandse huurlingen, vaak extreem-rechtse militanten. In 2020 vormden zij ongeveer 40% van de Oekraïense strijdkrachten en telden zij ongeveer 102.000 man, volgens Reuters. Zij werden bewapend, gefinancierd en getraind door de Verenigde Staten, Groot-Brittannië, Canada en Frankrijk. Er waren meer dan 19 nationaliteiten, waaronder Zwitsers.

Het Oekraïense leger zal de oorlog niet winnen en de fascistische milities evenmin. Het land heeft gewoon geen schijn van kans.

Westerse’ regeringen misbruiken Oekraïne en zijn soldaten. Zij willen “Rusland verzwakken” en staan niet toe dat Oekraïne om vrede vraagt.

Dat is misdadig.

Jacques Baud opnieuw:

Ondanks bereidheid van [president Zelensky] om tot een politieke regeling van de crisis met Rusland te komen, mag Zelensky dat niet doen. Net nadat hij op 25 februari had aangegeven bereid te zijn met Rusland te praten, besloot de Europese Unie twee dagen later om 450 miljoen euro aan wapens aan Oekraïne te leveren. Hetzelfde gebeurde in maart. Zodra Zelensky op 21 maart had aangegeven met Vladimir Poetin te willen praten, besloot de Europese Unie op 23 maart haar militaire hulp te verdubbelen tot 1 miljard euro. Eind maart deed Zelensky een interessant aanbod dat kort daarna weer werd ingetrokken.

Blijkbaar probeert Zelenski te laveren tussen de westerse druk en zijn extreem-rechts aan de ene kant en zijn bezorgdheid om een oplossing te vinden aan de andere kant, en wordt hij gedwongen tot een “heen-en-weer”, wat de Russische onderhandelaars ontmoedigt.

Vandaag moet Zelenski zijn land leiden onder het zwaard van Damocles, met de zegen van westerse politici en onethische media. Zijn gebrek aan politieke ervaring maakte hem een gemakkelijke prooi voor diegenen die Oekraïne tegen Rusland wilden uitbuiten, en in de handen van extreem-rechtse bewegingen. Zoals hij in een interview met CNN erkent, werd hij er kennelijk toe verleid te geloven dat Oekraïne gemakkelijker tot de NAVO zou toetreden na een openlijk conflict met Rusland, zoals Oleksej Arestovitsj, zijn adviseur, in 2019 bevestigde.

Oekraïne heeft de oorlog verloren. Alle wapensystemen die het Westen er nu naartoe duwt, zijn nutteloos omdat Oekraïne duidelijk niet over de manschappen beschikt om ze te gebruiken. Ze zullen waarschijnlijk worden geplunderd en in de toekomst kunnen sommige ervan wel eens tegen het ‘westen’ zelf worden gebruikt.

Ze zouden goed van pas komen.

topfoto: Een paramedicus van het Oekraïense leger draagt een machinegeweer van een gewond dienstlid dat naar het ziekenhuis is geëvacueerd na beschietingen aan de frontlinie bij het dorp Zaitseve in de regio Donetsk, Oekraïne op zaterdag. (foto Reuters)


Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *