Gesprek met de Russische communistenleider over Oekraïne, Rusland, China en meer

22mei 2022 by ian No Comments 
Bron: Fergie Chambers, 15 april 2022
in gesprek met Roman Kononenko, 
TowardFreedom 21 mei 2022 ~~~

TowardFreedom-medewerker Fergie Chambers had de gelegenheid om op 15 april een persoonlijk onderhoud te hebben met Roman Kononenko , lid van het Presidium van het Centraal Comité van de Communistische Partij van de Russische Federatie (CPRF) en eerste secretaris van het stadscomité van Sint-Petersburg van de CPRF. In het interview kwamen onderwerpen aan de orde als de Russische “speciale militaire operatie”, de aard van de Oekraïense staat, de positie van de CPRF in Rusland, de populariteit van de Russische president Vladimir Poetin en China. Dit interview werd hoofdzakelijk in het Engels en een beetje in het Russisch afgenomen.

Fergie Chambers: Allereerst, kunt u mij iets vertellen over het standpunt van de CPRF over het conflict in Oekraïne?

Roman Kononenko: Wij hebben vanaf de eerste dag een verklaring afgelegd ter ondersteuning van de speciale operatie, en wij gebruiken ook dit woord “speciale operatie”.

FC: In tegenstelling tot oorlog, invasie of invasie…

Roman Kononenko: Ja, we gebruiken geen oorlog, invasie of invasie. We noemden het “speciale operatie” zodra het werd opgenomen in de officiële documenten van Rusland. Wij zijn er dus diep van overtuigd dat de huidige Oekraïense staat niet zelfbesturend, niet onafhankelijk is. Het wordt volledig gecontroleerd door het zogenaamde “collectieve Westen”. Ik bedoel, de Europese Unie, de VS en de NAVO. Wij zijn dus van mening dat de Oekraïense regering een marionettenregering, een marionet is, dat zij niet echt haar nationale belangen nastreeft met wat zij doet. En een andere reden is natuurlijk de ongelooflijke groei van het nazisme, het fascisme. We kunnen debatteren of we het fascisme of nazisme noemen, maar er zijn zeker Oekraïense nazi’s. En het Westen heeft de laatste acht jaar veel inspanningen gedaan om hen te steunen. Zij investeerden er geld in via de Westerse NGO’s, officieel onder het voorwendsel van nationale identiteitsvorming. Maar eigenlijk was het nazisme. En zelfs nu nog, bijvoorbeeld in de stad Melitopol of in Berdyansk, vonden de Russische militairen boeken, pamfletten, uitgegeven en betaald door de autoriteiten van de EU en ook door andere NGO’s uit de Europese landen. Als we alles zorgvuldig bestuderen, is het duidelijk dat zij hebben geprobeerd een beeld te scheppen dat Rusland een vijand is.

Op het kantoor van de Communistische Partij van de Russische Federatie (KPRF) in Sint-Petersburg zit Roman Kononenko, lid van het presidium van het centraal comité van de KPRF en eerste secretaris van het stadscomité van Sint-Petersburg van de KPRF / credit: Fergie Chambers

FC: Als u het specifiek over Rusland hebt, hebben we het dan eigenlijk over het Russische volk en niet alleen over de Russische regering?

Roman Kononenko: Ja, de Russen. Iedereen die Russisch spreekt, die uit Rusland komt, is een vijand. Hij kan de Oekraiense nationaliteit hebben of uit bijvoorbeeld de Republiek Boerjatië of Dagestan of Tsjetsjenië komen, maar hij spreekt Russisch. En voor hen is hij een vijand.

FC: Mm-hm.

Roman Kononenko: Wat natuurlijk een gevaarlijke situatie is. Dus vroeg of laat, natuurlijk, zou de situatie zijn ontploft.

FC: Het was interessant omdat ik in Kishinev [Moldavië] een man interviewde die daar het hoofd was van de NGO Oekraïense Vereniging van Moldavië. En ik vroeg hem over nazisme en hij zei: “Wij zijn geen nazi’s”, zoals u zei. Hij zei: “Wij zijn geïnteresseerd in het creëren van een nationale identiteit.” En de volgende zin was: “Wist u dat er in 2016 bloedtesten waren die aantoonden dat Russen Mongools bloed hebben en Oekraïners Europees bloed?” Zeggen: “Wij zijn geen nazi’s,” en dan onmiddellijk een opmerking maken over bloed en eugenetica is gek. En dit zijn de “gematigden”.

Roman Kononenko: En ze hebben ook zichtbare attributen, beelden van het behoren tot de nazibeweging. Weet je, dit is de officiële slogan die ze gebruiken, “Slava Ukraini” [Eer van Oekraïne]. Slava kopieert eigenlijk het Duitse “Heil Hitler”. Dat is eigenlijk hetzelfde of wat ze in Oekraïne zeggen. Het is “Oekraïne boven alles”.

FC: Zoals “Duitsland boven alles”.

Roman Kononenko: Ja. Dat is kopiëren. Ze kopiëren wat de nazi’s deden, wat ze zeiden. Zij gebruiken zelfs dezelfde verklaringen om uit te leggen waarom Russen geen mensen van hetzelfde Europese bloed zijn, u weet wel, hakenkruizen, symbolen van Azov en afbeeldingen van Hitler. We hebben veel foto’s. Wij hadden ze al voordat de speciale operatie begon, en sommige ervan wisten zelfs op de pagina’s van de westerse media te komen, maar geen enkele reactie. En wat we in Oekraïne hebben, is dat deze ultra-nazi’s niet alleen bestaan, maar ook in de Oekraïense regering dienen. Ze maken deel uit van de Oekraïense speciale strijdkrachten. Ze maken deel uit van het Oekraïense leger. Ze hebben allemaal militaire rangen. Voormalige nazi-paramilitaire groepen gingen dus deel uitmaken van de Nationale Garde of de Strijdkrachten van Oekraïne. En dit is weer een voorbeeld van de Oekraïense staat die openlijke nazi’s gebruikt: Gebruik ze of serveer ze. Ook daarover kan worden gediscussieerd.

FC: En hoe zit het met de positie van internationaal “links” of andere “linkse” partijen in Rusland?

Roman Kononenko: Over de positie van links. Wat deze militaire operatie betreft, hebben wij natuurlijk verschillende standpunten. Ik heb niet geanalyseerd wat de socialistische partijen zeggen. Ik heb niet geanalyseerd wat sommige kleine linkse groeperingen zeggen.

FC: Bedoel je in Rusland of elders?

Roman Kononenko: Ik bedoel in het Westen. Wij lezen wat de Europese communistische partijen hierover zeggen, over deze operatie en de hele situatie. Zij hebben allen de “Russische invasie” veroordeeld en zij zeggen allen dat het een imperialistische oorlog is. [In de context van het kapitalisme betekent imperialisme het gebruik van militair geweld ter bescherming van het kapitaal dat is voortgebracht door de uitbuiting van land, arbeid en hulpbronnen nadat dat kapitaal is gaan circuleren buiten de landen waar het kapitaal zich heeft opgestapeld]. Ik kan u maar één partij noemen die een verklaring heeft gepubliceerd ter ondersteuning van wat Rusland doet. Het is een Servische partij, de nieuwe Communistische Partij van Joegoslavië. Ik denk dat zij [de anderen] gewoon de oudere marxistisch-leninistische instrumenten gebruiken om de situatie te analyseren.

FC: Leg eens uit?

Roman Kononenko: Als je [Bolsjewiek leider Vladimir] Lenin’s “Imperialisme: de hoogste fase van het kapitalisme” leest, en als je alles letterlijk leest en begrijpt, dan zou je kunnen stellen dat dit een imperialistische oorlog is. Maar Lenin heeft ons altijd geleerd elke situatie te analyseren, rekening houdend met de huidige situatie, de huidige historische situatie, enzovoort. Dus als we kijken naar alle andere aspecten: Natuurlijk kan Rusland enkele van zijn eigen imperialistische belangen hebben. We kunnen Syrië als voorbeeld nemen. Ik denk niet dat Rusland het Syrische volk wilde beschermen tegen de bezetting door Daesh. Rusland volgde zijn belangen in Syrië. Maar zonder Russische inmenging in Syrië, denk ik dat we vandaag geen onafhankelijke, soevereine Syrische staat zouden hebben. We kunnen dus zeggen dat de inmenging waarmee we in Syrië werden geconfronteerd, progressief van aard was.

Een schilderij in het KPRF-kantoor in Sint-Petersburg waarop de organisatie van de bolsjewistische revolutie is afgebeeld / credit: Fergie Chambers

FC: Ik heb mensen horen argumenteren, zelfs in termen van Lenin’s definitie, dat Rusland niet in dezelfde hoedanigheid als het Westen als een “imperialistische staat” kan worden aangemerkt, wegens het gebrek aan financieel kapitaal en exportkapitaal in Rusland. Ik vraag me af wat je daarvan vindt?

Roman Kononenko: Ja, dat is waar. Dat klopt. Rusland heeft niet veel kapitaal geëxporteerd, en ik denk dat bijna het meeste Russische kapitaal dat geëxporteerd werd naar Oekraïne is gegaan, en een groot deel daarvan is in 2014 verloren gegaan.

FC: Wat vindt u van deze beschuldigingen die de ronde doen over Mariupol, Bukha. Weet je, elke dag is er iets nieuws: Azov legt een verklaring af dat er chemische wapens zijn gebruikt…

Roman Kononenko: We kunnen zien dat deze zaak Bukha een provocatie is. Het is nooit gebeurd, wat we zagen op de Westerse televisie en de Oekraïense televisie. Dit was volledig in scène gezet door de Oekraïense strijdkrachten en politieke technologen, want wij weten dat de Russische strijdkrachten Bukha op 30 maart hebben verlaten. We zagen openbare vieringen in de Oekraïense media waarin werd gezegd: “Oké, nu zijn we hier in het ‘bevrijde Boeka'”, en er was geen sprake van enig bloedbad. Toen verschenen er publicaties in de Oekraïense sociale media dat zij een “zuivering” van het grondgebied zouden beginnen. En pas na de Oekraïense “schoonmaak” zagen we wat we nu op de foto’s zien. Ik denk dus dat het gewoon vreedzame mensen waren, gedood door Oekraïense troepen of andere nationalistische paramilitaire groepen. Want als we goed kijken naar de foto’s en de video’s, zien we witte armbanden. In het door Rusland gecontroleerde gebied van Oekraïne vragen de Russische strijdkrachten aan vreedzame mensen om gewoon deze witte band om hun elleboog te doen.

Het is dus duidelijk dat de Oekraïners deze mensen hebben vermoord wegens samenwerking met de Russen en zo. Wat Mariupol en andere gevallen betreft, kunnen wij nu vaststellen dat de Oekraïense strijdkrachten inderdaad terroristische tactieken toepassen. Zoals bijvoorbeeld in Syrië is gebeurd, gebruiken zij de vreedzame bevolking als levend schild. Dit slaat nergens op, want als we bijvoorbeeld de oorlog tegen nazi-Duitsland nemen, hoe reageerde het leger dan? Zij bouwden beschermende linies voor de stad en probeerden het vijandelijke leger de stad niet binnen te laten komen. Nu komen ze in de stad, tussen de gebouwen, op de daken, in de flats. En ze laten de vreedzame bevolking de stad niet verlaten. Ze willen een beeld krijgen van verwoesting, vernieling, en ze willen zeggen dat er veel vreedzame mensen zijn gedood. Dit zijn terroristische tactieken. Dit is geen klassieke oorlogsvoering.

FC: Mm-hm.

Roman Kononenko: Het leger gebruikt zijn eigen mensen om een beeld te schetsen van de misdaden die ze begaan.

FC: Dus, een ander ding dat echt elke dag in de westerse media lijkt te haperen, is hoe de feitelijke strijd verloopt. De ene dag zien we dat de Oekraïners “Poetin vernederen”. Het volgende, dat het “brute Russische leger” Oekraïne verwoest. Hoe zie jij het?

Roman Kononenko: We hebben een gezegde dat een bijna vernietigde vijand zijn laffe aanval begint. Natuurlijk, we zijn hier. We weten niet alles. Zeker, we stellen veel vragen hoe de beslissingen werden genomen en waarom. Maar ik heb geen volledige militaire opleiding. Ik studeerde aan de universiteit in de militaire faculteit. Het is alsof je één dag per week studeert en dan luitenant wordt. Maar ik ben geen militair expert. Wat gebeurde er toen ze besloten de regio Kiev en Chernihiv te verlaten? Ik begrijp het nog steeds niet. Onze soldaten verloren het keven. Er waren mensen die het Russische leger verwelkomden, en plotseling vertrokken wij, en wij lieten deze mensen over aan de Oekraïeners die kwamen, en toen gebeurde de Bukha-affaire.

FC: Dus vanuit uw positie begrijpt u het besluit om het Noorden te verlaten niet?

Roman Kononenko: Ik kan het niet begrijpen.

FC: De enige theorieën die ik erover heb gehoord zijn, weet je, het idee was om de Oekraïense strijdkrachten te decentraliseren, die mogelijk geconcentreerd waren in de Donbass.

Roman Kononenko: Ja. Maar om ze enige tijd vast te houden in Kiev of Chernihiv, maar nu zijn ze vrij om terug te keren naar Donbass. Het is vreemd.

FC: Ja, vreemd. Vertel me eens, misschien meer in het algemeen, wat waren volgens u de belangrijkste factoren die ertoe hebben bijgedragen dat dit militair moest worden opgelost, in tegenstelling tot een diplomatieke oplossing? Waarom hebben bijvoorbeeld de akkoorden van Minsk niet gewerkt? Of welke krachten waren volgens u het meest betrokken bij hun mislukking?

Roman Kononenko: Ik denk dat de akkoorden niet hebben gewerkt omdat de Oekraïense regering ze nooit zou uitvoeren. In zeven jaar tijd hadden zij nog geen enkele stap gezet in de richting van de tenuitvoerlegging. En van tijd tot tijd hoorde je hooggeplaatste Oekraïense functionarissen opscheppen dat zij officieel niets zouden nakomen, openlijk op TV en in de media.

FC: Juist.

Roman Kononenko: En volgens de resultaten van wat onze troepen daar vonden nadat de operatie was begonnen, konden we ook zien dat ze plannen vonden: Militaire kaarten en plannen voor een invasie in de Donbass en de Krim. Deze documenten werden getoond in al onze media en sociale media. Natuurlijk denk ik dat onze regering van te voren wat inlichtingen had, want je weet, de militaire manier om problemen op te lossen is de laatste manier die je moet gebruiken. Ik denk dat ze een soort van intelligentie hadden die hen deed denken en geloven dat de enige manier om dit op te lossen een militaire oplossing was.

FC: En dat een grote invasie van het oosten in de Donbass aanstaande zou kunnen zijn. En wat is volgens u op dit moment de best mogelijke oplossing voor het conflict?

Roman Kononenko: Ik denk dat in deze fase van het conflict alleen een volledige militaire nederlaag van Oekraïne een oplossing voor dit conflict kan zijn, want zelfs als zij een staakt-het-vuren of een vreedzaam akkoord tekenen, zou er niets eindigen. Het lijkt erop dat we een hele Russische grens hebben met een anti-Russische bevolking. Ik denk dat zelfs als we een vredesakkoord sluiten en alles bij het oude laten, er niets zou eindigen. De beschietingen van Russische gebieden zouden doorgaan, zoals zij al jaren doen, en ja, gisteren vielen zij de regio Belgorod, de regio Koersk en de regio Bryansk aan. We moeten hier een eind aan maken. Helaas, op dit moment, is dit de enige oplossing.

FC: Als u het over een volledige militaire nederlaag hebt, impliceert dat dan ook een opdeling van de Donbass? En betekent het ook het einde van de Euromaidan [rechtse protestbeweging]? Betekent dit een volledige verandering van de regering in Kiev?

Roman Kononenko: Volledige overgave van de Kyiv regering, en er moet een nieuwe regering komen. Ik denk dat er een voorlopige regering moet komen. Natuurlijk moet de nieuwe regering democratisch worden gekozen, maar wel onder nieuwe voorwaarden, en niet onder controle van fascistische krachten.

FC: Hoe denkt u dat dergelijke nationalistische conflicten na de val van de USSR zijn ontstaan?

Roman Kononenko: Ik weet het echt niet want ik woon daar niet. Maar ik denk dat het hen natuurlijk vele jaren heeft gekost om deze zogenaamde nationale identiteit op te bouwen. Ik zeg “zogenaamd”. Er werd veel gedaan in dit stukje cultuur in Oekraïne, op het gebied van “geschiedenisstudie”. Weet je, ze hebben een complete nepgeschiedenis gecreëerd van een oude Oekraïense staat die nooit heeft bestaan.

FC: Nep, in tegenstelling tot Kiev/Rus?

Roman Kononenko: Ja. Er zijn veel gekke theorieën. Sommigen zeiden zelfs dat de Oekraïners de Zwarte Zee gegraven hebben. Dit soort spul werd vele, vele jaren overal verspreid. Om te laten zien dat de Oekraïense natie iets voortreffelijks is.

FC: Wat was uw relatie als partij tot de Oekraïense socialistische of communistische partijen?

Roman Kononenko: O, wij hadden en hebben nog steeds zeer goede betrekkingen met de Communistische Partij van Oekraïne.

FC: En wat is hun situatie? Ik bedoel, ze zijn illegaal, nietwaar?

Roman Kononenko: Ze zijn illegaal. Veel kameraden zijn de afgelopen jaren gearresteerd. Zij werden herhaaldelijk aangevallen door het fascistische tuig en regelmatig op straat in elkaar geslagen. Op dit moment weten we niet waar de leider van de Communistische Partij van Oekraïne is.

FC: Omdat hij werd vastgehouden of omdat hij ondergedoken zat? Wat is zijn naam?

Roman Kononenko: [Petro] Symonenko. We weten niet welke [opgesloten of ondergedoken]. Sinds 24 februari hebben we geen nieuws meer over waar hij is. Maar bijvoorbeeld ook de leider van de jongerenorganisatie van de Communistische Partij van Oekraïne werd gearresteerd.

FC: En wat was het politieke standpunt [van de Communistische Partij van Oekraïne] vóór de Maidan? Hoe sterk waren ze?

Roman Kononenko: De partij was vrij sterk, de tweede of derde factie in het Oekraïense parlement, met veel leden. Maar na de staatsgreep werden ze illegaal. Het is nogal belachelijk omdat het Ministerie van Justitie heeft besloten de communstische partij van Oekraiene te verbieden. Ze zijn naar de rechtbank gegaan en het proces is nog gaande. In feite is het besluit om de Communistische Partij van Oekraïne te verbieden nooit officieel genomen. Maar in feite beschouwen alle Oekraïense autoriteiten en regeringsinstanties het als een besluit dat reeds van kracht is.

FC: Dus ze dwingen het af?

Roman Kononenko: Ja.

Deze rode gedenkplaten markeren het hoofdkwartier van de stadsafdeling van de KPRF in Sint-Petersburg. Op de bovenste plaquette staat, “Comité van de Stadsafdeling van Sint Petersburg.” Op de onderste staat: “Comité van de Leningrad Oblast (Regio) Afdeling”. Op beide borden staat bovenaan: “Communistische Partij van de Russische Federatie” / credit: Fergie Chambers

FC: Wat is de relatie tussen de CPRF en kleinere socialistische partijen in Rusland? Is er een goede samenwerking met andere partijen? Is er een soort links blok of is het meer versnipperd?

Roman Kononenko: Er is geen blok. Kunt u een kleinere socialistische partij noemen?

Nee.

Roman Kononenko: Ik ook niet. We hebben een partij die eerlijke liberalen heet. Zij zeggen dat zij sociaal-democraten zijn, maar zij zijn het niet, noch in hun ideologie, noch in hun praktische stappen. We hebben ze nooit opgemerkt, dus we identificeren ze niet eens als behorend tot het socialisme. Maar ze waren lid van de Socialistische Internationale.

FC: Sommige linkse westerlingen en Russische radicalen beschuldigen de CPRF ervan een revisionistische partij te zijn, of haar af te doen als een overblijfsel uit het verleden, een partij voor de oudjes. Wat zou je zeggen over het standpunt van de partij vandaag? [Revisionisme verwijst naar een beleid van veranderingen zonder vast te houden aan revolutionaire beginselen].

Roman Kononenko: Wij zijn de op een na grootste partij in het parlement. Wij zijn de grootste oppositiepartij. Wat de revisionistische beschuldigingen betreft, nemen wij in ons programma op dat wij de “creatieve ontwikkeling van het marxisme-leninisme” gebruiken, omdat het marxisme-leninisme geen dogma is. Maar denk logisch, ik ben geen revisionist. Ik kan niet toegeven dat ik revisionistisch ben. Ik zal nooit revisionistisch zijn. (lacht) Ik ben al 21 jaar lid van de partij en ik ben relatief jong.

FC: Hoe oud ben je?

Roman Kononenko: Ik ben 40. Het is geen partij van oude mensen. Natuurlijk hebben we veel oude partijleden die lid waren van de Communistische Partij van de Sovjet-Unie (CPSU). Maar de mensen die op onze partij stemmen zijn niet de mensen van die leeftijd. Wij worden voornamelijk gesteund door mensen tussen de 30 en 50. En de ouderen stemmen op Poetin’s partij.

FC: Hoe heeft de partij geprobeerd een post-Sovjetgeneratie te bereiken?

Roman Kononenko: Wij pakken alleen gemeenschappelijke problemen aan, omdat de problemen van zowel jongere generaties als andere generaties in Rusland heel gewoon zijn. We praten over sociale problemen en stellen onze methoden voor om de situatie op te lossen. Onze maatregelen.

FC: Wat zijn bijvoorbeeld, vanuit het gezichtspunt van de CPRF, de voornaamste sociale tegenstellingen in Rusland?

Roman Kononenko: Rusland is een kapitalistisch land, ja, met veel van zijn rijkdom in handen van de oligarchen. Wij vinden dat onze natuurlijke hulpbronnen moeten worden genationaliseerd, niet op papier zoals nu het geval is. Maar feitelijk zou het genationaliseerd moeten worden en gebruikt om onze industrie te ontwikkelen, om onze economie te ontwikkelen, om ons, en dit is een modieuze term, “menselijk kapitaal” te ontwikkelen.

FC: In het Westen hebben we gehoord over een recente nationalisatie van de Russische economie. Als je zegt dat het “op papier” staat, wat bedoel je dan?

Roman Kononenko: Bijvoorbeeld, olie en gas, in de grondwet staat dat ze aan het volk toebehoren. Maar in werkelijkheid zijn degenen die het exploiteren particuliere ondernemingen; u betaalt gewoon extra belastingen, maar zij strijken de winst op. Gazprom bijvoorbeeld, de grootste gasproducent, is een particuliere onderneming. Een paar jaar geleden lanceerden ze een grote campagne op de Russische televisie: “Gazprom is een nationaal erfgoed.” Maar dit nationale erfgoed is een privé-onderneming. Natuurlijk is er enige betrokkenheid van de staat bij de eigendom, maar de staat heeft niet eens een meerderheidsbelang.

FC: Maar [de staat] heeft enige belangstelling. Zo anders dan het zuiver kapitalistische Westen?

Roman Kononenko: Ja, tot op zekere hoogte.

FC: En als je het over sociale problemen hebt, is dat wat je bedoelt?

Roman Kononenko: Nee. Oké. Wij hebben altijd veel problemen gehad, en deze problemen zijn niet verdwenen sinds het begin van de militaire operatie. Er is een enorme kloof tussen de inkomens van de armsten en de rijksten, soms wel 30 keer zo groot. Dat is een enorme kloof. En een andere zaak was de zogenaamde “pensioenhervorming” die in 2018 plaatsvond, toen de pensioenleeftijd werd verhoogd. De regering heeft dit gedaan.

FC: Hebt u gemerkt dat de populariteit in verband met deze kwestie toeneemt?

Roman Kononenko: In populariteit, in steun? Ja, natuurlijk. Dit jaar waren er geen federale verkiezingen, maar wel regionale verkiezingen, en we hebben onze resultaten aanzienlijk verbeterd; we hebben twee nieuwe gouverneurs van oblasts [regio’s] gekregen.

FC: Hoeveel oblast gouverneurs heeft u op dit moment?

Roman Kononenko: Momenteel drie.

FC: En zetels in het parlement?

Roman Kononenko: Ik weet het niet meer precies. Negentig plus.

FC: Wat is bij benadering het percentage?

Roman Kononenko: Ik denk 19 procent. Maar dit komt op de tweede plaats na Verenigd Rusland, omdat Verenigd Rusland de staat controleert.

FC: En als we het over Verenigd Rusland hebben, vanuit mijn perspectief, sta ik waarschijnlijk sympathieker tegenover Verenigd Rusland, vanuit de dialectische lens van een Amerikaan, dan ik zou zijn als ik hier in Rusland was. Je hebt het over inkomen, de inkomenskloof, je hebt het over nationalisatie van middelen, je hebt het over oligarchie. Vanuit het Westen bekeken, lijkt het erop dat dit problemen zijn waarvan het Westen Poetin de schuld wil geven. Maar het lijkt erop dat al deze dingen de laatste 20 jaar veel beter zijn geworden dan in de jaren 90. Bent u het daarmee eens? Niet dat ze zichzelf hebben opgelost, maar dat de materiële omstandigheden voor de massa’s in Rusland onder Poetin zijn verbeterd, vergeleken met [in] de jaren ’90?

Een schilderij van theoreticus en organisator Karl Marx aan de muur van het KPRF-kantoor in Sint-Petersburg / credit: Fergie Chambers

Roman Kononenko: Natuurlijk, maar zij zijn vooral verbeterd tussen 2000 en 2011, vanwege de hoge olie- en gasprijzen in die jaren. En we noemen ze “fatt”.

Als een “bubble”?

Roman Kononenko: Ja, en we hebben nog steeds veel onopgeloste problemen, en al deze problemen zijn door Verenigd Rusland veroorzaakt. Wij hebben veel problemen in de gezondheidszorg omdat men al die jaren een algemene lijn van zogenaamde “optimalisering” heeft gevolgd. Zij sloten ziekenhuizen en klinieken om er één te maken in plaats van twee, en wilden graag optimaliseren om niet veel geld uit te geven. En het sluiten van enkele kleine groep ziekenhuizen.

FC: In naam van de efficiëntie?

Roman Kononenko: Efficiëntie, ja. En natuurlijk explodeerde alles toen COVID-19 ter sprake kwam, omdat plotseling bleek dat in veel ziekenhuizen of regionale centra de infectieafdelingen waren gesloten of “geoptimaliseerd”. Ze hadden zelfs geen medische voorzieningen om mensen te isoleren en moesten ze naar naburige regio’s overbrengen. Ze moesten natuurlijk heel snel iets doen en nieuwe faciliteiten creëren. Maar wat er in het begin van 2020 – in maart en april – gebeurde, was dat we niet genoeg [bedden] in de ziekenhuizen hadden voor degenen die met COVID besmet waren.

FC: Dat wist ik niet. Zeg eens, ik denk dat de kwestie van de “mensenrechten” vaak een instrument is van imperialistische propaganda, maar is de Partij bezorgd over mensenrechtenkwesties in Rusland – of burgerrechten – in relatie tot Verenigd Rusland? Denkt u dat staatsrepressie een probleem is?

Roman Kononenko: Ja, we zijn bezorgd. Ik denk dat burgerrechten iets belangrijks zijn. Maar ze zijn toch niet minder belangrijk dan sociale rechten? Als sociale beschermingsrechten. Maar als Verenigd Rusland bijvoorbeeld een democratisch burgerrecht aanvalt om de straat op te gaan om te protesteren, dan zijn wij tegen die aanval. Dat willen we beschermen.

FC: Dus u bent tegen het opsluiten van demonstranten?

Roman Kononenko: Ja. Wij behoren tot degenen die de straat opgaan om te protesteren tegen deze [en] andere anti-volk maatregelen van Verenigd Rusland.

FC: Niet om op dit moment tegen de speciale operatie te protesteren, maar tegen andere zaken?

Roman Kononenko: Ja. Maar wij kennen vele gevallen van vervolging, en vervolging is niet wettig, zelfs niet volgens hun wetten.

FC: Dus dit soort vervolging, hetzij voor protesteren of voor journalistiek, voor de speciale operatie of voor andere zaken ziet er meestal uit als een echte harde gevangenisstraf, of lijkt het gewoonlijk op een boete?

Roman Kononenko: Bijna uitsluitend boetes. Geen van onze leden is ooit naar de gevangenis gestuurd voor politieke activiteiten. Ik denk het echt niet.

FC: Omdat in het Westen de perceptie bestaat dat Poetin je zal opsluiten als je in Rusland over de schreef gaat.

Roman Kononenko: In principe niet. Hoogstwaarschijnlijk wordt je gearresteerd en breng je de nacht door op een politiebureau. Misschien slepen ze je de volgende dag voor de rechter en beboeten je. Dat is de meest voorkomende uitkomst.

FC: Het andere punt is dat we in het Westen nooit horen dat de Communistische Partij de voornaamste oppositie vormt. We horen over [Rusland van de Toekomst partijleider Alexei] Navalny.

Roman Kononenko: Navalny en zijn aanhangers,… ze zijn er in geringe aantallen, in Sint-Petersburg, in Moskou, de twee rijkste en meest Europese steden. En dan vertegenwoordigen ze ook geen macht elders in Rusland.

FC: Het viel me op dat er een groot verschil is tussen de Russische stemmen die het Westen wil benadrukken. De mensen over wie je in het Westen hoort, vertegenwoordigen een klein deel van de bourgeoisie van Sint-Petersburg en Moskou, die waarschijnlijk in het Westen zijn opgeleid, die waarschijnlijk hebben geïnvesteerd in zakelijke betrekkingen met het Westen, weet je, en die daar misschien wonen of uitgeweken zijn. Is dat juist?

Roman Kononenko: Je hebt helemaal gelijk.

FC: En dus dat, en die omstandigheid, is ook een soort van representatief voor deze Navalny stroming?

Roman Kononenko: Zij zijn de enige aanhangers van Nawalny, en het zijn meestal jonge mensen tussen de 16 en misschien 20 jaar. Waarom? In de eerste plaats weet ik niet waarom, maar zij willen zeggen dat zij behoren tot iets wat zij een “creatieve klasse” noemen. Ik weet echt niet wat het is, maar ze zeggen dat het bestaat.

FC: Dus we zien dit in de VS, echt teruggaand tot de jaren zestig en zeventig, hoe de jeugd tegencultuur een grote voedingsbodem werd voor CIA activiteiten, zelfs voor het verspreiden van anarchisme. En toen begon Vice veel over Rusland te berichten, en dook Pussy Riot overal op, als een symbool van het Russische verzet. Klopt dat?

Roman Kononenko: Absoluut.

FC: Wat is de relatie van de Partij met de Chinese Communistische Partij (CCP)?

Roman Kononenko: We hebben vrij nauwe contacten. We hebben [een] samenwerkingsovereenkomst. We ondertekenen het om de vijf jaar om het met nog eens vijf jaar te verlengen. Wij wisselen regelmatig delegaties uit en werken ook samen op het gebied van de wetenschappelijke aspecten van de studie van het marxisme-leninisme. We zijn dus nauw met elkaar verbonden.

FC: Dus misschien nauwer verbonden met de CCP dan de CPSU was na de [ideologische] splitsing van 1960?

Roman Kononenko: Ja, we zijn nauwer verbonden. Zeker.

FC: En in het algemeen, ziet u een Russisch-Chinese partnerschap als een belangrijk onderdeel van een soort historische vooruitgang?

Roman Kononenko: Natuurlijk. Het is een deel van het historisch proces. Het kan de wereld de kans geven om de economie te diversifiëren.

FC: Is het doel van de CPRF de macht in Rusland te heroveren en een dictatuur van het proletariaat te herstellen?

Roman Kononenko: Om terug aan de macht te komen? Ja. Maar we schrijven niet over de dictatuur van het proletariaat in ons officiële programma. Wij hebben het officieel “bouwen aan een vernieuwd socialisme van de 21e eeuw” genoemd. Dat is wat wij het noemen, het beste uit de Sovjet-periode proberen te nemen en wat nu goed is.

FC: Wat is dan het verschil tussen de Sovjetperiode en dit concept van “hernieuwd socialisme in de 21e eeuw”?

Roman Kononenko: Wel, ik kan u zeggen dat wij economisch gezien over het algemeen niet helemaal tegen privé-bezit zijn. Wij zeggen dat kleine particuliere ondernemingen kunnen bestaan, zoals een kleine bakkerij, een kapperszaak of een drogisterij. Dat is het grootste verschil, want tijdens de Sovjetperiode was alles staatseigendom. Wij denken dus dat dit, dat deze dingen in de eerste plaats zouden kunnen helpen om de economie te stimuleren, zoals Lenin in de jaren twintig deed, de zogenaamde NEP [Nieuwe Economische Politiek, die streefde naar een overgang tussen de post-kazistische periode van armoede en het communisme met een “gemengde” economie, waarin kleine tot middelgrote particuliere ondernemingen waren toegestaan terwijl de staat grote ondernemingen, zoals banken, controleerde om het kapitaal te helpen verschaffen dat nodig was voor de ontwikkeling van de produktiekrachten]. Ik denk dus dat wij hetzelfde doel nastreven.

FC: Als een middel tot volledig communisme later of gewoon als een aanpassing aan de huidige tijd?

Roman Kononenko: Natuurlijk. Uiteindelijk moet het volledig communisme worden. Maar eerst moet je een socialistische staat opbouwen.

FC: Vergelijkbaar met [Chinese leider van 1978 tot 1989] Deng Xiaoping?

Roman Kononenko: Insgelijks. We zullen het Chinese model niet kopiëren, maar….

FC: Dus ik neem aan dat u op dit moment ook niet pleit voor een gewelddadige overname van de staat?

Roman Kononenko: Ja, we zijn er niet openlijk voorstander van. In onze documenten staat dat we via verkiezingen aan de macht moeten komen.

FC: En denkt u dat dat realistisch is? Denk je dat de verkiezingen hier open zijn?

Roman Kononenko: Nee, dat denken we niet. Ze zijn niet eerlijk. Ja, maar wij strijden om ze transparanter, opener, eerlijker en rechtvaardiger te maken.

FC: En hoe gebeurt dat? Want als de mensen die de verkiezingen controleren degenen zijn die oneerlijk zijn, hoe kun je daar dan tegen vechten?

Roman Kononenko:: We werken harder. Dat is de enige manier. Om de meest verantwoordelijke mensen in het Congres de stembureaus te laten controleren. Wat moeilijk is, natuurlijk, als het hele staatsapparaat tegen je is. Maar we sluiten nooit de revolutionaire manier uit om de macht te veranderen. Maar natuurlijk heb je eerst revolutionaire voorwaarden nodig.

FC: Dus zou u zeggen dat uw focus misschien ligt op het versterken van het revolutionaire bewustzijn in Rusland of op het herstel van de politieke opvoeding?

Roman Kononenko: Groeiend klassenbewustzijn. Politieke opvoeding, natuurlijk. Zelfs het zogenaamde “burgerlijk activisme”. Daar hebben ze sovjetwoorden voor. Zij schreven hun budgetten. Wij willen zoveel mogelijk mensen deze klassenbewuste houding bijbrengen.

FC: En zijn er brede politieke voorlichtingsprogramma’s waar de partij in het land bij betrokken is?

Roman Kononenko: Natuurlijk hebben we in elke regio onze eigen centra voor school, politieke vorming. En natuurlijk bieden we hier onze eigen programma’s aan. Maar politieke opvoeding is niet alleen mensen ergens bijeenbrengen en hen onderwijzen. Politieke opvoeding is verlichting. Uitleggen: “Waarom gebeurt dit en wat is de reden?” Dus voorlichting kan worden bereikt door middel van elementaire folders, of kranten. Of sociale media.

FC: En jullie hebben nog steeds Pravda?

Roman Kononenko: Ja, we hebben Pravda. Dit is een nationale krant, en we geven ook twee kranten uit hier in Sint-Petersburg.

FC: Waar liggen enkele van de geografische bolwerken van de partij?

Roman Kononenko: Ik kan het u niet precies zeggen, want het verschilt van jaar tot jaar. Maar ik denk de centrale delen van Rusland en het Verre Oosten van Rusland, Vladivostok of Khabarovsk Altai.

FC: Vormt Sint-Petersburg een grotere uitdaging vanwege het eurocentrisme dat hier heerst?

Roman Kononenko: We hebben veel liberalen, zogenaamde liberalen, in ons Russisch begrip. Liberalen, niet zoals de VS het begrijpt. Veel liberalen hier, weet u, er is een liberale politieke partij, Yabloko, die enige steun heeft in Moskou en Sint-Petersburg. Oh, en als je bijvoorbeeld naar de derde grootste stad van Rusland komt, Novosibirsk, in Siberië, hebben we een communistische burgemeester.

FC: Ziet u zichzelf nog steeds als een democratisch centralistische partij?

Roman Kononenko: Ja, natuurlijk. Want zonder democratisch centralisme is er volgens ons geen partijdiscipline.

FC: Zou u Sint-Petersburg weer Leningrad noemen als u de kans had?

Roman Kononenko: (lacht) Ik denk niet dat dat het eerste is wat we moeten doen. Ik bedoel, een soort van grap. Misschien nummer 33, ja.

Een schilderij van de bolsjewistische leider Vladimir Lenin in het KPRF-kantoor in Sint-Petersburg / credit: Fergie Chambers

FC: Ik ben benieuws naar de relatie met de Kerk, en ik zeg dat als iemand die zowel communist als orthodox is. Ik ben vergeten welk jaar het was, maar ik las dat [CPRF-leider Gennady] Syagunov en [Russisch-orthodoxe bisschop] Kirill toenadering tot elkaar hadden gezocht of elkaar hadden erkend. Wat is het standpunt van de partij over de Kerk?

Roman Kononenko: Partijleider Gennadi Syagunov is religieus. Dat is zijn persoonlijke overtuiging. Maar onze partij is een atheïstische partij. We zijn nog steeds atheïsten als partij. Maar wij erkennen het recht van ieder partijlid om in God te geloven; de enige eis is dat je binnen de partij geen religieuze propaganda mag maken. Als persoon, heb je het recht om alles te doen. En in onze officiële documenten staat dat wij een partij van wetenschappelijk atheïsme zijn. Niet van vulgair atheïsme.

FC: Hoe maakt u onderscheid tussen vulgair atheïsme en wetenschappelijk atheïsme?

Roman Kononenko: Ik denk dat er geen strikte definitie kan zijn van of het wetenschappelijk is of niet, maar je moet het wel invullen. Het zou dom zijn voor een communist om op straat te roepen: “Er is geen God!” Juist. Dat is vulgair, denk ik. Maar om het te verklaren: er is geen bewijs dat zoiets bestaat. Dus dat zou wetenschappelijker kunnen zijn. Maar persoonlijk, ben ik een atheïst. Mijn vrouw? Ze is ook partijlid, maar ze gelooft in God. Voor ons is het oké.

FC: Vindt u dat de kerk nu een te grote rol speelt in de Russische staat?

Roman Kononenko:: Het raakt meer en meer betrokken bij de samenleving. En zijn rol wordt steeds groter. Maar tot nu toe denk ik dat het niet zo almachtig is in de staat als sommigen het willen afschilderen.

FC: Zijn er andere socialistische of communistische partijen in de wereld waarmee u bijzonder belangrijke betrekkingen onderhoudt?

Roman Kononenko: Wij hebben altijd goede betrekkingen gehad met de Communistische Partij van Vietnam, de Communistische Partij van Cuba. Communistische Partij van India (CPI).

FC: De marxistische partij in India?

Roman Kononenko: Beide [CPI-Marxist en CPI (Maoïst)], omdat het verschillende partijen zijn, maar tijdens verkiezingen maken zij deel uit van één strijd. Echt, we hebben internationale betrekkingen met alle communistische partijen.

FC: Bent u het er in het algemeen mee eens dat het standpunt van een westerse communist er in de eerste plaats in moet bestaan zich te verzetten tegen het imperialisme van het Westen?

Roman Kononenko: Ik denk het wel. De meesten van hen verzetten zich tegen imperialisme, Westers imperialisme.

FC: Nou, misschien niet in de VS.

Roman Kononenko: Ik bedoel, ik heb het over de Communistische Partij. Ik heb het niet over de anderen, want daar weet ik niets van. Eigenlijk, was ik nooit geïnteresseerd.

FC: Hoe zit het met Venezuela, de relatie met de Venezolaanse regering, met Maduro?

Roman Kononenko: Ik denk niet dat we officiële betrekkingen hebben, noch met Maduro, noch met de regeringspartij. We hebben wat contacten, maar we kunnen het geen relaties noemen. Natuurlijk zeggen wij dat Venezuela lijdt onder het imperialisme van de Verenigde Staten, maar wij begrijpen ook dat niet alles goed gaat met de regering-Maduro.

FC: Ik wilde u vragen hoe de KPRF zichzelf reorganiseerde na de val van de USSR? Ging het gewoon door of moest het hervormen?

Roman Kononenko: Wij, de CPSU, konden niet doorgaan omdat [de Russische president Boris] Jeltsin de Communistische Partij in 1991 verbood. Zo waren er speciale groepen van oud-partijleden die als kleine groepjes werkten, zoals “Communisten voor de Sovjet-Unie”. Dus ging onze partij naar het Grondwettelijk Hof. Er was een lang proces dat bijna het hele jaar 1992 duurde. Wij probeerden te bewijzen dat het verbod van Jeltsin illegaal was, en de rechtbanken namen een soort aparte beslissing.

FC: Een aparte beslissing?

Roman Kononenko: Dus zij zeiden niet dat het verbod van Jeltsin illegaal was; zij zeiden dat het legaal was om de Communistische Partij van de Sovjet-Unie te verbieden, om de centrale organen van de Communistische Partij van de Russische Socialistische Federale Republiek te verbieden. Maar ze zeiden dat het illegaal was om de primaire organisaties, de basisorganisaties, te verbieden. Dus werden de basisorganisaties gelegaliseerd. Ik denk dat dit besluit eind 1992 is genomen. En in drie maanden organiseerden wij deze kleine basisorganisaties, en vervolgens organiseerden wij een congres in februari 1993. Het werd het “Buitengewoon Congres van de Communistische Partij van de Russische Socialistische Sovjetrepubliek” genoemd. En op dat congres hebben we KPRF opgericht.

FC: Wat is het officiële partijstandpunt over Stalin?

Roman Kononenko:: Wij hebben nooit een concrete beslissing genomen of er is geen schriftelijke beslissing. Wij zeggen, natuurlijk, Stalin heeft veel gedaan voor het land, voor het volk. Maar natuurlijk waren het schendingen van de socialistische wet in die periode. Dat is hoe we het officieel beoordelen. En dan, natuurlijk, intern zijn er andere posities. Er zijn velen die zouden zeggen dat Stalin beter was dan Lenin, maar er zijn er ook die anti-Stalin zijn.

FC: Maar geen trotskisten?

Roman Kononenko: (lacht) Natuurlijk niet.

FC: Wie was volgens u de meest destructieve van de Sovjetleiders, degene die het meest verantwoordelijk was voor de ondergang van de USSR?

Roman Kononenko: Chroesjtsjov.

FC: Nou, dat zegt veel. Kameraad, dat was buitengewoon interessant. Hartelijk dank voor uw tijd vandaag.

Roman Kononenko: En dank u voor uw komst. Het is me een genoegen en u bent altijd welkom.

Fergie Chambers is een freelance schrijver en socialistisch organisator gevestigd in New York die vanuit Oost-Europa verslag doet voor Toward Freedom . Hij is te vinden op Twitter , Instagram en Substack .

Topfoto: De Communistische Partij van de Russische Federatie is de grootste oppositiepartij in Rusland en heeft kritiek geuit op de aanhoudingen naar aanleiding van protesten tegen de “speciale militaire operatie” van Rusland in Oekraïne

Eerdere berichten in dit archief:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *