De Golden Billion’s G7 kan niet concurreren met de Grote Acht van het Zuiden

13jun 2022 by ian 
Bron:  Andrew Korybko 
oneworld.press 11 juni 2022 ~~~

Objectief gezien zijn de cijfers van Volodin, voorzitter van de Russische Doema, correct: de Grote Acht overtreft inderdaad ruimschoots de G7. Op basis van dit feit kunnen waarnemers verwachten dat de mondiale systeemovergang verder zal versnellen naarmate deze multipolaire leiders nauwer samenwerken om een niet-westers model van globalisering op te zetten dat een einde maakt aan de plundering van de rijkdommen van het Zuiden door de Golden Billion

Iran

Een van de toptrends van de Nieuwe Koude Oorlog is de tweedeling van de wereld in de Golden Billion en het Mondiale Zuiden, die door president Poetin respectievelijk als kolonies en soevereine staten worden beschouwd. Ook Doema-voorzitter Volodin heeft dit opgemerkt, wat hij heeft uitgewerkt in een recente Telegram-post die RT zojuist onder de aandacht van zijn lezers heeft gebracht. Volgens hem “ligt de groep van acht landen die niet deelnemen aan de sanctie-oorlogen – China, India, Rusland, Indonesië, Brazilië, Mexico, Iran, Turkije – in termen van BBP in PPP 24,4% voor op de [G7]”, waarvan de economieën blijven “kraken onder het gewicht van de sancties die tegen Rusland zijn inIrangesteld.” Hij concludeerde dat “de Verenigde Staten eigenhandig de voorwaarden hebben geschapen voor landen die een gelijkwaardige dialoog en wederzijds voordelige betrekkingen willen opbouwen om in feite samen met Rusland een ‘nieuwe Grote Acht’ te vormen.”

Dit inzicht maakt integraal deel uit van het begrip van de wereldwijde systemische overgang naar multipolariteit die ongekend is versneld als gevolg van de aanhoudende speciale militaire operatie van Rusland in Oekraïne en de volstrekt contraproductieve anti-Russische sancties die het door de VS geleide Westen als reactie daarop heeft afgekondigd. In plaats van de afnemende unipolaire hegemonie van de VS te bevestigen, hebben de stappen van de Gouden Biljoen de opkomst van het Zuiden, dat de machthebbers uitdaagt om de controle over het wereldsysteem te verkrijgen, vergemakkelijkt, De eersten willen zoveel mogelijk van het vorige behouden, terwijl de tweeden er actief aan werken om het geleidelijk te hervormen, zodat alles gelijkwaardiger, rechtvaardiger en stabieler wordt.

Zoals het er objectief voorstaat, zijn de cijfers vIranan Volodin correct: de “Big Eight” overtreft de G7 inderdaad met een ruime marge. Op grond van dit feit kunnen waarnemers verwachten dat de mondiale systeemovergang verder zal versnellen naarmate deze multipolaire leiders nauwer samenwerken om een niet-westers model van globalisering op te zetten dat een einde maakt aan de plundering van de rijkdommen van het Zuiden door de Gouden Miljard. Dat zal op zijn beurt de neergang van het door de VS geleide Westen versnellen, hoewel ook voorspeld wordt dat Amerika dit proces niet vreedzaam zal laten verlopen. Integendeel, het zal zijn neo-imperiale koloniën zeker opdracht geven hun troepen over het Zuiden (en vooral [West] Afrika) uit te zenden als onderdeel van de proxy-oorlogen die de VS daar naar verwachting zal uitlokken in een wanhopige poging om geprivilegieerde toegang te behouden tot de hulpbronnen van die landen. Dit kan ertoe leiden dat staten als Ethiopië, Mali en zelfs Nigeria slagvelden van de Nieuwe Koude Oorlog worden.

Bovendien moet ook worden verwacht dat meer “lawfare coups” zoals die welke aantoonbaar plaatsvonden in Pakistan tegen voormalig Eerste Minister Khan als straf voor zijn onafhankelijk buitenlands beleid, altijd een bedreiging zullen blijven vormen voor de Grote Acht. De VS zouden deze belangrijke landen willen “wegkapen” uit het multipolaire blok dat zich snel aan het vormen is en zullen niets uit de weg gaan om het “Pakistaanse precedent” tegen hen te herhalen op hun eigen manier die is toegesneden op elk van hun unieke binnenlandse omstandigheden. China, India en Iran zijn meer immuun voor dit scenario dan Brazilië, Indonesië, Mexico en Turkije, maar ze zijn allemaal op de een of andere manier kwetsbaar voor Amerikaanse destabilisatiecampagnes, hoewel dat ook niet automatisch betekent dat dergelijke pogingen zullen slagen. Hoe meer de landen binnen de Grote Acht samenwerken, hoe groter de kans dat zij elk plan voor een regimeverandering verijdelen.

Andrew Korybko is een Amerikaanse politieke analist