De lijdensweg van het Westen

05jul 2022 by ian 
Bron:  Thierry Meyssan, 
Voltaire Netwerk Parijs, 5 juli 2022

Sergei Lavrov vergeleek het Westen vaak met een gewond roofdier. Volgens hem mag het niet worden geprovoceerd omdat het dan gek zou worden en alles kapot zou kunnen maken. In plaats daarvan moet het naar de begraafplaats worden begeleid. Het Westen ziet dat niet zo. Washington en Londen leiden een kruistocht tegen Moskou en Peking. Ze brullen en zijn tot alles in staat. Maar wat kunnen ze echt doen?

ook in de talen: عربي ελληνικά English Español français italiano Português русский

President Joe Biden en premier Boris Johnson op de G7-top in Elmau, Duitsland.

De G7-top in Beieren en de NAVO-top in Madrid moesten de afstraffing door het Westen van het Kremlin voor zijn “speciale militaire operatie in Oekraïne” inluiden. Maar terwijl het beeld dat werd gegeven er een was van westerse eenheid, toont de realiteit aan dat het Westen geen voeling meer heeft met de werkelijkheid, zijn aanhang in de wereld kwijtraakt en uiteindelijk zijn superioriteit verliest.

Terwijl het Westen zichzelf ervan overtuigt dat de problematiek in Oekraïne ligt, ziet de wereld hen in de “Thucydides-val” lopen [1]. Zullen de internationale betrekkingen zich blijven organiseren rond het Westen of zullen zij multipolair worden? Zullen de tot nu toe onderworpen volkeren zich emanciperen en soevereiniteit verwerven? Zal het mogelijk zijn om anders te denken dan in termen van wereldheerschappij en zich te wijden aan de ontwikkeling van elk individu?

Het Westen heeft over de Russische “speciale militaire operatie” in Oekraïne een verhaal verzonnen dat voorbijgaat aan hun eigen acties sinds het uiteenvallen van de Sovjet-Unie. Zij zijn vergeten dat zij het Handvest voor de Europese Veiligheid hebben ondertekend (ook bekend als de OVSE-verklaring van Istanboel) en hoe zij dit hebben geschonden door bijna alle voormalige leden van het Warschaupact en enkele van de nieuwe post-Sovjetstaten een voor een op te nemen. Zij zijn vergeten hoe zij in 2004 de Oekraïense regering hebben veranderd alsook de staatsgreep waarmee zij in 2014 banderistische nationalisten in Kiev aan de macht hebben gebracht. Nu ze die bladzijden hebben uitgewist, beschuldigen ze Rusland van alle misstanden. Zij weigeren hun eigen daden in twijfel te trekken en bedenken dat zij op dat moment tot actie gedwongen werden. Voor hen zijn hun overwinningen rechtskrachtig.

Om dit denkbeeldige verhaal in stand te houden, hebben zij de Russische media in eigen land al het zwijgen opgelegd. Hoezeer zij ook beweren “democraten” te zijn, het is beter tegenstemmen te censureren alvorens te liegen.

Het Westen benadert het Oekraïne conflict dus zonder tegenspraak en overtuigt zichzelf ervan dat alleen zij de plicht heeft om Rusland te beoordelen, te veroordelen en te bestraffen. Door kleine staten te chanteren, zijn zij erin geslaagd van de Algemene Vergadering van de VN een tekst te verkrijgen die hun gelijk lijkt te bewijzen. Zij zijn nu van plan Rusland te ontmantelen, zoals zij hebben gedaan in Joegoslavië en hebben geprobeerd te doen in Irak, Libië, Syrië en Jemen (Rumsfeld/Cebrowski strategie).

Daartoe begonnen zij Rusland te isoleren van de wereldfinanciën en handel. Zij hebben haar de toegang tot het SWIFT-systeem en Lloyds ontzegd, waardoor zij niet meer kon kopen en verkopen en geen goederen meer kon overdragen. Ze dachten dat dit de economische ineenstorting zou veroorzaken. Op 27 juni 2022 kon Rusland een schuld van 100 miljoen dollar niet betalen en werd het door het ratingbureau Mody’s in gebreke gesteld [2].

Maar dit had niet het gewenste effect: iedereen weet dat de reserves van de Russische Centrale Bank vol zitten met vreemde valuta en goud. Het Kremlin betaalde de 100 miljoen, maar kon het vanwege westerse sancties niet naar het Westen overmaken. Het heeft deze op een geblokkeerde rekening gezet waar ze klaarstaan voor hun debiteuren.

Intussen is het Kremlin, dat niet langer door het Westen wordt betaald, begonnen zijn productie, met name zijn koolwaterstoffen, aan andere kopers, met name China, te verkopen. Handel die niet meer in dollars kan worden gedaan, wordt in andere valuta gedaan. Als gevolg daarvan vloeien de dollars die hun klanten vroeger gebruikten, terug naar de VS. Dit proces was reeds enkele jaren geleden begonnen. Maar de unilaterale sancties van het Westen hebben dit proces in een stroomversnelling gebracht. De enorme hoeveelheid dollars die zich in de VS ophopen, veroorzaken enorme prijsstijgingen. De Federal Reserve doet zijn uiterste best om het te delen met de Eurozone. De prijsstijgingen verspreiden zich met grote snelheid over geheel West-Europa.

De Europese Centrale Bank is geen economisch ontwikkelingsagentschap. Haar voornaamste taak is de inflatie in de Unie onder controle te houden. Aangezien zij de sterke prijsstijging in het geheel niet kan afremmen, tracht zij deze te gebruiken om haar schuld te verminderen. De Lidstaten van de Unie worden derhalve verzocht de daling van de koopkracht van hun “burgers” te compenseren door de belastingen te verlagen en uitkeringen te verstrekken. Maar dit is een eindeloze cirkel: door hun burgers te helpen, binden zij zich met hun handen en voeten aan de Europese Centrale Bank, ketenen zij zich nog wat meer vast aan de schulden van de VS en worden zij nog armer.

Er is geen remedie voor deze inflatie. Dit is de eerste keer dat het Westen de dollars moet ophoesten die Washington jarenlang roekeloos heeft gedrukt. De prijsstijging in het Westen komt overeen met de kosten van de imperiale uitgaven in de afgelopen dertig jaar. Het is vandaag en pas vandaag dat het Westen betaalt voor zijn oorlogen in Joegoslavië, Afghanistan, Irak, Libië, Syrië en Jemen.

Tot nu toe heeft de VS iedereen gedood die de hegemonie van de dollar bedreigde. Zij hebben president Saddam Hoessein, die hen weigerde, gemarteld en opgehangen, en de centrale bank van Irak geplunderd. Zij folterden en lynchten de leider Muamar el-Gaddafi, die een nieuwe pan-Afrikaanse munt aan het voorbereiden was, en plunderden de Libische Centrale Bank. De gigantische bedragen die door deze oliestaten werden vergaard, zijn spoorloos verdwenen. Men zag alleen GI’s die tientallen miljarden dollars wegvoerden, verpakt in grote vuilniszakken.. Door Rusland uit te sluiten van de dollarhandel heeft Washington zelf bewerkstelligd waar het zo bang voor was: de dollar is niet langer de internationale referentievaluta.

De meerderheid van de rest van de wereld is niet blind. Zij begreep wat er aan de hand was en haastte zich naar het Economisch Forum in Sint-Petersburg en probeerde zich vervolgens in te schrijven voor de virtuele Brics-top. Het besefte – een beetje laat – dat Rusland in 2016 het “Wider Eurasia Partnership” had gelanceerd en dat zijn minister van Buitenlandse Zaken, Sergei Lavrov, dat in september 2018 plechtig had aangekondigd tijdens de Algemene Vergadering van de VN [3]. Vier jaar lang werden wegen en spoorwegen aangelegd om Rusland te integreren in de netwerken van de door China bedachte nieuwe “Zijderoutes” over land en zee. Hierdoor kon de goederenstroom in enkele maanden tijd worden omgeleid.

De waardevermindering van de dollar en de verschuiving van de goederenstromen leiden tot een nog grotere stijging van de energieprijzen. Rusland, dat een van de grootste exporteurs van koolwaterstoffen ter wereld is, heeft zijn inkomsten aanzienlijk zien stijgen. Zijn munt, de roebel, is er nog nooit zo sterk geweest. In reactie daarop heeft de G7 een prijsplafond vastgesteld voor Russische olie en gas. Het heeft de zogenaamde “internationale gemeenschap” bevolen er niet meer voor te betalen

Maar Rusland zal natuurlijk niet toestaan dat het Westen de prijzen van zijn producten dicteert. Wie ze niet tegen de marktprijs wil kopen, zal ze niet kunnen kopen, en geen enkele klant is van plan ervan af te zien om het Westen een plezier te doen.

De G7 probeert, althans in theorie, haar overheersing te organiseren [4]. Dit werkt niet meer. Het tij is gekeerd. De vier eeuwen van westerse overheersing zijn voorbij.

Uit wanhoop heeft de G7 zich ertoe verbonden de door haar beleid veroorzaakte wereldwijde voedselcrisis op te lossen. De betrokken landen weten wat de toezeggingen van de G7-top betekenen. Zij wachten nog steeds op het grote Afrikaanse ontwikkelingsplan en andere rook en spiegels. Zij weten dat het Westen geen stikstofhoudende meststoffen kan produceren en dat zij Rusland beletten deze op de markt te brengen. De G7-hulp is slechts een druppel water op een gloeiende plaat om hen te laten wachten en de heilige beginselen van de vrije handel niet in twijfel te trekken.

De NAVO-top in Madrid was een toonbeeld van eenheid en macht. Maar de lidstaten werden bijeengeroepen om te ondertekenen wat Washington en Londen voor hen hadden besloten. Hun eenheid was slechts een vorm van onderwerping waarvan velen dachten zich los te maken.

De enige optie om de westerse overheersing te redden is oorlog. De NAVO moet erin slagen Rusland militair te vernietigen, zoals Rome ooit Carthago met de grond gelijk maakte, maar het is te laat : het Russische leger beschikt over veel meer gesofisticeerde wapens dan het Westen. Het heeft er sinds 2014 al mee geëxperimenteerd in Syrië. Het kan zijn vijanden op elk moment verpletteren. President Vladimir Poetin heeft in 2018 de verbazingwekkende vorderingen van het arsenaal aan zijn parlementariërs gepresenteerd [5].

De NAVO-Top in Madrid was een mooie communicatie-operatie [6]. Maar het was slechts een zwanenzang. De 32 lidstaten verkondigden hun eenheid met de wanhoop van hen die vrezen te sterven. Alsof er niets gebeurd was, hebben zij allereerst een strategie aangenomen voor de wereldheerschappij in de komende tien jaar, waarbij zij de “groei” van China als een punt van zorg noemden [7]. Daarmee hebben zij toegegeven dat hun doel niet hun eigen veiligheid is, maar de overheersing van de wereld. Vervolgens openden zij het toetredingsproces voor Zweden en Finland en overwogen zij China te naderen met, als eerste stap, de mogelijke toetreding van Japan.

Het enige incident, dat snel onder controle werd gebracht, was de Turkse druk waarbij Finland en Zweden gedwongen werden de PKK te veroordelen [8]. De VS konden geen weerstand bieden en lieten hun bondgenoten, de Koerdische huurlingen in Syrië en hun leiders in het buitenland, vallen.

Daarop werd besloten de snelle reactiemacht van de NAVO 7,5 maal zo groot te maken van 40.000 tot 300.000 manschappen en deze aan de Russische grens te stationeren. Daarmee hebben zij hun eigen handtekening, het Handvest voor de veiligheid in Europa, weer eens geschonden door Rusland rechtstreeks te bedreigen. In feite kan Rusland zijn immens lange grenzen niet verdedigen en kan het zijn veiligheid alleen garanderen door ervoor te zorgen dat geen enkele buitenlandse mogendheid een militaire basis aan zijn grenzen installeert (strategie van de verschroeide aarde). Het Pentagon verspreidt reeds plannen voor de ontbinding van Rusland die het hoopt uit te voeren.

De voormalige Russische ambassadeur bij de NAVO en huidige directeur van Roscosmos, Dmitry Rogozin, heeft gereageerd door op zijn Telegram-account de vuurcoördinaten te publiceren van de besluitvormingscentra van de NAVO, waaronder de vergaderzaal van de top in Madrid [9]. Rusland beschikt over hypersonische lanceerinrichtingen, die momenteel niet kunnen worden onderschept, en die binnen enkele minuten een kernkop kunnen afleveren bij het NAVO-hoofdkwartier in Brussel en het Pentagon in Washington. Om elk misverstand te voorkomen heeft Sergei Lavrov, verwijzend naar de Straussianen, duidelijk gemaakt dat de krijgsbesluiten van het Westen niet door de militairen, maar door het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken worden genomen. Het zou het eerste doelwit zijn.

De vraag is: Zullen de Westerse mogendheden alles op het spel zetten? Zullen zij het risico van een Derde Wereldoorlog nemen, ook al is die reeds verloren, alleen maar om niet alleen te hoeven sterven?

Topfoto: Net als Rome stort het Angelsaksische Rijk in door zijn eigen decadentie.

Voetnoten