Duitse druk op Polen om de euro aan te nemen is Berlijns nieuwste hegemoniale machtsspel

Bron: Andrew Korybko oneworld.press 16 juli 2022 ~~~

De opkomende trend is dat de Pools-Pruisische alliantie plaats maakt voor een Pools-Duitse rivaliteit, zij het een waarin Warschau Berlijn niet zal kunnen verslaan. Deze ambitieuze regionale leider ging all-in door te snel te veel te doen voor Oekraïne, en nu is het niet in staat om de koers te keren, waardoor het gedoemd is om te blijven doen wat Duitsland in dat land voorschrijft.

De Poolse grijsaard Jaroslaw Kaczynski, die eind vorige maand om gezondheidsredenen ontslag nam als vice-premier, beweerde dat de invoering van de euro de vooruitzichten van zijn land om de huidige economische crisis te overleven “om zeep” zou helpen. Hij voegde er ook aan toe dat alleen Duitsland en de groep landen langs de westelijke en zuidelijke periferie van de euro profiteren, terwijl andere landen zoals Litouwen te kampen hebben met een op hol geslagen inflatie. Dit volgt op de beschuldiging van Duitsland eerder deze maand door de gouverneur van de Poolse centrale bank om Polen onder druk te zetten zijn nationale munteenheid te laten vallen ten gunste van de euro. Het is duidelijk dat het Pools-Pruisische bondgenootschap waarover de voormalige Russische president en fungerend vice-voorzitter van de Veiligheidsraad Dmitri Medvedev eind mei sprak, uiteenvalt als gevolg van het laatste hegemoniale machtsspel van Berlijn.

De de facto leider van de EU heeft Polen bespeeld door het te manipuleren om het bod van Berlijn in Oekraïne te doen, waarna Warschau wakker geschud lijkt te zijn en zich realiseerde dat het in de steek gelaten wordt door de rekening te moeten betalen voor de de facto confederatie die het onlangs met die voormalige Sovjet Republiek (Oekraine) creëerde. Kaczynski speculeerde begin juni ook dat Duitslands verklaarde ambitie om het grootste leger van de EU samen te stellen eigenlijk tegen Polen gericht zou kunnen zijn, wat geïnterpreteerd zou kunnen worden als een hint dat Berlijn op een dag zou kunnen proberen om met geweld de voormalige delen van Pruisen terug te vorderen die na de Tweede Wereldoorlog aan Polen werden gegeven en waarop Warschau historische aanspraken heeft die ongeveer een millennium teruggaan. Afgezien van dit vergezochte scenario, is het punt dat Polen zich ongemakkelijk begint te voelen bij Duitsland.

Om eerlijk te zijn, de regerende “Wet & Rechtvaardigheid partij” (PiS in de Poolse afkorting) heeft altijd een dergelijke houding ten opzichte van zijn westerbuur gehad, maar nog nooit was het zo bespeeld door Berlijn als in de afgelopen vijf maanden. Niet alleen streeft Duitsland er openlijk naar om het militair machtigste land in de EU te worden, maar het zet Polen ook onder druk om economische zelfmoord te plegen door zo snel mogelijk de euro in te voeren. De eerste ontwikkeling is vanuit Pools perspectief beheersbaar omdat het een vergezocht scenario betreft, terwijl de tweede veel onvoorspelbaarder is omdat Polen economisch zeer afhankelijk is van Duitsland, dat ook een uitgebreid en diep verankerd invloednetwerk in het land heeft via de oppositiepartij “Burgerplatform” (PO volgens de Poolse afkorting) en de daaraan gelieerde media.

De opkomende tendens is dat de Pools-Pruisische alliantie plaats maakt voor een Pools-Duitse rivaliteit, zij het een waarin Warschau Berlijn niet zal kunnen verslaan. Deze ambitieuze regionale leider ging all-in door te snel te veel te doen voor Oekraïne, en nu is het niet in staat om de koers om te keren, waardoor het gedoemd is om te blijven doen wat Duitsland in dat land voorschrijft. Polen zal misschien nooit meer door Duitsland worden binnengevallen, noch zal het ooit nog met succes onder druk worden gezet om de euro in te voeren en zo economische zelfmoord te plegen, maar het staat als een paal boven water dat het nooit strategische pariteit zal bereiken met zijn westerbuur. Integendeel, hoewel het de illusie koesterde dat al zijn relevante stappen autonoom waren besloten en vervolgens zijn strategische autonomie versterkten, was het enige wat zij deden Polen tot Duitslands “nuttige idioot” maken.

Topfoto: Olof Scholz | Archieffoto