Kiev is niet de enige die schuld heeft aan moord op Daria Dugina

Bron: SouthFront 23 augustus 2022 ~~~

Op 20 augustus overleed Daria Dugina, Russisch journaliste, filosofe en oorlogscorrespondente, op de weg in de regio Moskou. De SUV waarin ze reed ontplofte en brandde af.

Daria reed in een Land Cruiser Prado. De explosie vond plaats toen ze rond 22.00 uur Moskou-tijd in de buurt van het dorp Bolshye Vyazemy reed. Daria Dugina en haar vader, de filosoof, die beschouwd wordt als de ideoloog van de “Russische wereld” Alexander Dugin, waren op de terugweg van het festival Traditie. Alexander was naar verluidt van plan om met haar mee te gaan, maar stapte in een andere auto. Zijn dochter stierf voor zijn ogen.

Voor de Video: southfront.org

Alexander Dugin, 60, is een Sovjet en Russische filosoof, politicoloog en publieke figuur. Hij is een van de belangrijkste ideologen van het Eurazianisme en staat aan het hoofd van de Internationale Euraziatische Beweging. Van 2009 tot 2014 was hij hoofd van het departement sociologie van de internationale betrekkingen van de faculteit sociologie van de Lomonosov Staatsuniversiteit van Moskou.

De Verenigde Staten hebben Dugin in 2015 sancties opgelegd omdat hij “verantwoordelijk is voor of medeplichtig is aan acties of beleid die de vrede, de veiligheid, de stabiliteit of de soevereiniteit of territoriale integriteit van Oekraïne bedreigen”. Ook Canada en Australië hebben sancties tegen hem ingesteld. Tegelijkertijd heeft hij geen officiële banden met het Kremlin. Zijn dossier is ook gepubliceerd op de Oekraïense website Mirotvorets (Vredestichter), waarop staat dat hij “zich bezighoudt met anti-Oekraïense propaganda”. De website Mirotvorets werd in 2014 opgericht als een openbare database met persoonlijke informatie van degenen die het Kievse regime beschouwt als “pro-Russische terroristen, separatisten, huurlingen, oorlogsmisdadigers en moordenaars.”

Daria Dugina was 29 toen ze werd vermoord. Ze was een politiek commentator en hoofdredacteur van United World International website. Ze werd gesanctioneerd door de VS en Groot-Brittannië. Aan het begin van de zomer ging Dugina naar de Volksrepublieken Donetsk en Lugansk om de lopende gebeurtenissen te verslaan en burgers te helpen. Ze verzamelde ook informatie over het Azov-regiment.

President van Rusland Vladimir Poetin heeft haar postuum de Orde van Moed toegekend voor haar moed en toewijding in de uitoefening van haar professionele plicht.

De Russische onderzoekscommissie opende een strafzaak voor moord nadat een Toyota Land Cruiser “op volle snelheid van de weg raakte” en in brand vloog, nadat een “explosief dat onder de bodem van de auto aan de bestuurderskant was geplaatst” op afstand tot ontploffing was gebracht.

Twee dagen na de aanslag gaf de Russische Federale Veiligheidsdienst (FSB) de Oekraïense speciale diensten de schuld van de aanslag. De FSB beweerde dat de dader van het misdrijf een 43-jarige inwoonster van Oekraïne was, Natalia Vovk (geboren Sjaban), die op 23 juli met haar 12-jarige dochter in Rusland was aangekomen. Na de moord zijn Vovk en haar dochter via de grens in de regio Pskov naar Estland ontsnapt, aldus de FSB in een verklaring.

Volgens de Russische speciale diensten kwam Vovk het grondgebied van Rusland binnen in een Mini Cooper met DPR-nummers. Vervolgens gebruikte ze Kazachstaanse nummers toen ze in Moskou reed, en Oekraïense nummers stonden op de auto toen ze Rusland verliet. In Moskou huurde Vovk een appartement in het huis waar Daria Dugina woonde om “informatie te verzamelen over haar levensstijl,” alsmede om de moord te organiseren.

Op de dag van de moord waren Vovk en haar dochter op hetzelfde festival in het Zakharovo park bij Moskou, waar Daria Dugina eregast was en Aleksandr Dugin een lezing gaf. Daar werd het explosief in de auto van Daria geplaatst.

De media veronderstelden dat het 12-jarige meisje betrokken kon zijn bij de voorbereiding of zelfs de uitvoering van de misdaad. Beiden vluchtten onmiddellijk na de moord naar Estland.

De FSB publiceerde een video van Natalia Vovk die verdacht wordt van het plegen van een politieke terreurdaad:

  1. Vovk en Shaban komen Rusland binnen
  2. Vovk gaat het huis binnen waar de overledene woonde.
  3. Vovk en Shaban verlaten Rusland voor Estland.
  4. Screenshots
Voor de Video: southfront.org

Uit de publicatie van informatie over de moordenaar bleek dat zij al lang op de website van Nemezida stond. Dit is een website die de nazi’s van de 21e eeuw en hun misdaden aan de kaak stelt. Het team van Russische hackers RaHDIt publiceerde al in april 2022 het certificaat van het Azov regiment op naam van Natalia Pavlovna Shaban. Zij diende in de Oekraïense Nationale Garde in de militaire eenheid 3057 waartoe het Azov regiment behoort.

Shaban (Vovk) Natalia Pavlovna zou volgens de boekhouding van het Azov bataljon (militaire eenheid 3057) een salaris hebben ontvangen van Azov toen ze de functie van telefoniste uitoefende tot februari 2022. De bron van het screenshot van de Azov-documenten is onbekend.

Azov ontkende dat Vovk in hun rangen diende.

Na Natalia’s identificatie, verklaarden de Russische wetshandhavers dat ze van plan waren om haar uitlevering te vragen.

Ondanks alle bewijzen van Russische zijde noemde de Estse minister van Buitenlandse Zaken Urmas Reinsalu de informatie van de Russische FSB over de ontsnapping van Natalia Vovk naar de republiek een provocatie.

“Wij beschouwen dit [de verklaring van de FSB van Rusland] als een provocatie van de Russische Federatie <…>, we hebben hier niets meer over te zeggen,” beweerde Reinsalu.

Nadat de verklaring van de FSB op 22 augustus was vrijgegeven, riep deze in de Russische mediaruimte vragen op over hoe Vovk, na het plegen van een misdrijf, erin slaagde het Russische grondgebied vrij te verlaten en de grens over te steken met een onvriendelijk land, waar ingrijpende controlemaatregelen zouden moeten worden toegepast, met name op burgers van derde landen.

Kiev ontkent op zijn beurt elke betrokkenheid bij het incident. President Volodymyr Zelensky waarschuwde dat hij verwacht dat de moord op Dugina onlosmakelijk zal leiden tot de intensivering van de militaire campagne van Rusland. In de media proberen de Kievse functionarissen het idee door te drukken dat de werkelijke reden van de moord de interne politieke strijd in Rusland was.

Onmiddellijk na de terreuraanslag heeft de voortvluchtige Russische oppositiepoliticus Ilya Ponomarev zijn vermeende betrokkenheid bij de moord op Daria opgeëist. De Russische ultraliberale politieke sectie eiste indirect via Ilya de verantwoordelijkheid op voor de organisatie van de moord.

Met een tevreden grijns vertelde hij in zijn interview op 21 augustus hoe de moord zou zijn voorbereid. Hij haastte zich om de betrokkenheid van Natalia Vovk en Sofia Shaban bij de moord te ontkennen nadat de FSB hen beschuldigde. Onmiddellijk na het incident kondigde hij de oprichting aan van het zogenoemde Nationaal Republikeins Leger (NRA), dat de verantwoordelijkheid op zich nam voor de moord op Daria Dugina en voor andere terreurdaden in Rusland. Spoedig na zijn interview werden op de sociale media-accounts die aan het NRA gelieerd zouden zijn, terreurdreigingen verspreid met oproepen tot aanslagen op ambtenaren en veiligheidstroepen, zakenlieden en zelfs gewone burgers die de Russische regering steunen.

Ponomarev verklaarde betrokken te zijn bij de financiering in Oekraïne en bij de ondersteuning van de NRA, wat neerkomt op een poging om in Rusland een terroristische beweging te organiseren onder de bescherming van het regime in Kiev. Kiev heeft geen relevante opmerkingen gemaakt of ontkenningen gedaan. De Oekraïense burger Ponomarev steunt en organiseert dus, zonder enige tegenwerking van de kant van de Kievse autoriteiten, een terroristische beweging in Rusland.

Veel deskundigen veronderstellen dat de beweringen van de Russische ex-gedeputeerde bedoeld waren om elke verdenking van het Kievse regime en zijn westerse curatoren af te leiden.

De figuur van Ponomarev werd aan de vooravond van de aanslag door de Oekraïense media aangeprezen. Daags voor de aanslag bracht een van de belangrijkste Oekraïense TV-zenders een reportage uit gewijd aan Alexander Dugin. De deskundige die door de Oekraïense verslaggevers werd uitgenodigd was Ponomarev, die de mediaruimte voorbereidde op de aanstaande aanslag en het publiek ervan overtuigde dat Dugin de belangrijkste ideoloog van Poetin en van de oorlog in Oekraïne zou zijn, wat een regelrechte overdrijving is.

Hij heeft controle over Poetin! Alexander Dugin

In 1998-2014 bekleedde Ponomarev hoge posities in Khodorkovsky’s YUKOS. In 2001 werd hij vice-president van IBS holding, die een budgetcontract kreeg voor de uitvoering van het Electronic Russia programma ter waarde van ongeveer 30 miljard roebel, de Skolkovo Foundation. Hij was adviseur van voorzitter Vekselberg, een oude zakenpartner en vriend van Tsjoebais.

Tegelijkertijd hield Ponomarev zich bezig met politieke activiteiten en werkte hij nauw samen met Surkov, die in die tijd in de presidentiële administratie de leiding had over het binnenlands beleid en de Oekraïense beleidskoers in het buitenlands beleid van Rusland, waarbij hij nauw samenwerkte met de Oekraïense veiligheidsdienst. In 2007 werd Ponomarev dankzij zijn banden met Surkov tot lid van de Doema verkozen. Nadat hij in de Skolkovo Foundation fraude had gepleegd, werd hij gedwongen Rusland te ontvluchten.

Ponomarev woonde van 2014 tot 2016 in de VS. Daarna verhuisde hij naar Oekraïne. Op 17 mei 2019, op de laatste werkdag van de periode van Porosjenko, verleende de toenmalige president van Oekraïne Ponomarev het Oekraïense staatsburgerschap.

Bedenk dat Ponomarev een van de leiders van het Russische Linkerfront was. Tijdens zijn politieke activiteiten in Rusland stond hij dicht bij radicaal linkse en anarchistische organisaties die terreur gebruiken als methode van politieke strijd.

Anarchie is goed. Je hebt het alleen niet geprobeerd

De organisatie van terroristische guerrilla’s in Rusland, waarmee Ponomarev zou hebben samengewerkt, is waarschijnlijk mythisch en bestaat alleen in de sociale media.

Dit sluit echter niet uit dat de moord op Daria Dugina overeenstemt met de belangen van Russische radicalen die in het buitenland asiel hebben gekregen.

Leden van radicale anarchistische organisaties die zich altijd hebben beziggehouden met gevechtstraining van saboteurs en betrokken waren bij diverse politieke moorden in Rusland, zouden deel kunnen nemen aan de uitvoering van de moord. Volgens Ponomarev zijn dit “echte Russische patriotten”.

Het is heel goed mogelijk dat Russische “activisten” op allerlei manieren met de Oekraïense speciale diensten hebben samengewerkt om de aanslag te organiseren. Russische linkse activisten en anarchisten konden de steun inroepen van Oekraïense agenten die in Rusland waren ingebed en die technische steun verleenden en de moordaanslag uitvoerden. Het is ook mogelijk dat de operatie werd uitgevoerd zonder de toestemming van de hoogste leiding van Oekraïne.

Daria Dugina was een publiek persoon. Terzelfder tijd was zij weinig bekend bij het grote Russische publiek. Dezelfde beoordeling is gedeeltelijk relevant voor haar vader. De naam van Dugin is alleen bekend bij het actieve patriottische deel van de Russische samenleving. Dugin heeft de laatste tijd niet de kans gekregen om zijn ideeën via de staatsmedia te verspreiden. Jaren geleden nam hij deel aan openbare discussies, en daarna verdween hij uit de Russische media. Het is moeilijk te herinneren wanneer Russische politieke talkshows Dugin uitnodigden voor de TV-uitzending. Tegenwoordig zijn de belangrijkste kanalen voor de verspreiding van zijn patriottische ideeën internetplatforms, die niet erg populair zijn. Hij bekleedde geen politieke functies. Men kon geen enkele foto van hem met Vladimir Poetin vinden.

De moord op Daria Dugina heeft verstrekkende gevolgen, die voor de radicale oppositie noodzakelijk zijn en het regime in Kiev weinig voordeel opleveren

De moord op de dochter van Dugin heeft reeds geleid tot de verspreiding van het gedachtegoed van professor Dugin onder de bevolking. Deze moord heeft verschillende Russische patriottische politieke bewegingen verenigd. Tegelijkertijd heeft de aanslag geleid tot de demonisering van Russische liberale activisten in de ogen van de bevolking.

Bovendien heeft het incident hoogstwaarschijnlijk veranderingen teweeggebracht in het Russische wetgevingskader en de wetshandhavingsactiviteiten. Te beginnen met de radicalisering van de activiteiten van de Russische contraspionagediensten. Zij zullen waarschijnlijk optreden als in oorlogstijd, in het besef dat er een oorlog gaande is, ook op het grondgebied van de Russische Federatie.

Strenge reactiemaatregelen van de wetgevende autoriteiten moeten ook worden verwacht. Zo kunnen bijvoorbeeld Russische liberale bewegingen als extremistisch worden aangemerkt. Publieke steun aan het Westen of Oekraïne kan ook als extremisme worden erkend, zoals dat bijvoorbeeld in Oekraïne tegen Rusland is gebeurd. Momenteel zijn er in de Russische wetgeving alleen normen op grond waarvan iemand kan worden gestraft voor het verspreiden van valse informatie over de militaire operaties in Oekraïne of over het Russische leger.

De rechtshandhavingsactiviteiten kunnen worden uitgebreid op grond van artikel 282 van het Wetboek van Strafrecht van de Russische Federatie. Volgens dit artikel is iemand strafbaar voor “handelingen die zijn gericht op het aanzetten tot haat of vijandschap, of op het vernederen van de waardigheid van een persoon of een groep personen op grond van geslacht, ras, nationaliteit, taal, afkomst, godsdienstige gezindheid, of het behoren tot een sociale groep, en die in het openbaar of met behulp van massamedia worden gepleegd”. Het is opmerkelijk dat de aanhangers van de ideeën van Dugin degenen waren die vaak op grond van dit artikel werden aangeklaagd. In het verleden werd het artikel actief gebruikt om de verspreiding van Russische nationalistische ideeën tegen te gaan en zo marginalisering van de etnische minderheden in het land te voorkomen. Nu kan het op grotere schaal worden toegepast op linkse bewegingen op basis van het aanzetten tot haat gebaseerd op politieke opvattingen.

Als Dugina’s moordenaar het Kievse regime is, dan zal het dus het tegenovergestelde van het gewenste resultaat krijgen.

Kiev in handen van de Angelsaksen zet aanvankelijk in op pogingen om Rusland van binnenuit te vernietigen, en de koelbloedige moord op een jong meisje inspireert alleen maar Russische patriottische bewegingen.

Tegelijkertijd is de moord op Daria gunstig voor de Russische ultraliberale krachten in Rusland en daarbuiten. De responsmaatregelen van de Russische regering zullen leiden tot de marginalisering van de politieke oppositie, en de verdere radicalisering van individuen en cellen die op het grondgebied van het land zijn gebleven. Voortvluchtige radicalen proberen processen op gang te brengen die vergelijkbaar zijn met de processen die zich in het begin van de 20e eeuw in Rusland hebben afgespeeld. Zij proberen sociale en politieke zaken uit te lokken die zullen leiden tot het ontstaan van een terroristische beweging van politieke aard, naar het voorbeeld van de Strijdorganisatie. Deze werd opgericht door de Socialistische Revolutionaire Partij in het begin van de 20e eeuw om de autocratie te bestrijden door middel van “gecentraliseerde” terreur tegen de meest verfoeilijke vertegenwoordigers van de heersende elite.

Vanuit het gezichtspunt van moderne radicalen zal een dergelijk beleid, gecoördineerd vanuit het buitenland, een revolutionair moment in Rusland creëren. In dit geval vallen de belangen van de ultraliberalen samen met die van de anarchisten. Het lijkt erop dat het regime in Kiev hier ook van moet profiteren.

Moord op Plehve, minister van Binnenlandse Zaken

Kiev heeft echter op korte termijn resultaten nodig, maar de moord zal alleen maar leiden tot onmiddellijke vergeldingsmaatregelen tegen het Oekraïense regime, ook op het slagveld.

Bovendien wacht Kiev nu op de goedkeuring van financiële hulp van het Westen ter waarde van vele miljarden dollars. Onthulling van het terreurbeleid van Kiev op het internationale toneel zal het verkrijgen van financiële hulp van met name “democratisch” Europa bemoeilijken.

Zo heeft Rusland al verklaard dat het de moord op Daria Dugina aan de orde zal stellen tijdens een vergadering van de VN-Veiligheidsraad op 23 augustus.

“De moord op Daria Dugina toont de aard van de Oekraïense staat aan, de connectie van Kiev met saboteurs is duidelijk,” zei de vertegenwoordiger van Rusland in de VN-Veiligheidsraad.

De VN heeft al opgeroepen tot een onderzoek om vast te stellen wie achter de dood van Daria Dugina zat, zei de officiële vertegenwoordiger van de secretaris-generaal van de internationale organisatie Stefan Dujarric.

Zelfs de Verenigde Staten reageerden terughoudend op de aanslag. Woordvoerder Ned Price van het ministerie van Buitenlandse Zaken zei dat de Verenigde Staten aanvallen op burgers veroordeelt en gaf commentaar op de moord op Daria Dugina.

Russische radicale cellen zijn op hun beurt in afwachting van de gevolgen op middellange en lange termijn. Naast de marginalisering en radicalisering van de oppositionele krachten, kregen zij de kans om de resultaten van hun subversieve activiteiten aan de Amerikaanse en Britse autoriteiten te demonstreren en hun steun te verwerven in de lange strijd voor de vernietiging van het Russische natie-zijn.

Uit de analyse van de korte- en langetermijnbelangen van de verschillende partijen blijkt dat het regime in Kiev niet de enige is die verdacht moet worden van de moord op Daria Dugina. De Russische diensten zijn erin geslaagd de moordenaar te identificeren, maar Moskou moet nog onthullen wie de opdrachtgevers, de organisatoren en de medeplichtigen zijn.

De aanslag in Moskou is al vergeleken met de moord op aartshertog Franz Ferdinand in 1914. Een vastberaden reactie van Rusland op de moordaanslag is voor het Kremlin noodzakelijk om aan de nationale eis te voldoen. Tezelfdertijd baart de positie van Estland, een NAVO-lid, zorgen. Het beleid van het politieke Westen kan leiden tot een nieuwe escalatieronde van het conflict, niet tussen Moskou en Kiev, maar tussen Rusland en de NAVO.

Voor de Video: southfront.org

Voor alle commentaren op dit artikel: southfront.org (EN)