Merkels onthullingen en Ruttes recept voor “democratie”: hoe het Westen niet alleen Rusland maar ook zijn eigen volk verraadde

12dec 2022 by ian 
Bron: Sonja van den Ende
RIA-fan, 12 december 2022 ~~~

De onthullingen van de Duitse ex-kanselier Angela Merkel aan DIE ZEIT over de akkoorden van Minsk waren geen onthulling, maar eerder een bevestiging van een bekend feit. Noch Oekraïne, laat staan het Westen, probeerde het conflict op te lossen. Ze hadden gewoon tijd nodig om het Kievse regime goed te bewapenen en voor te bereiden op de oorlog met Rusland.

De onafhankelijke Nederlandse journaliste Sonja van den Ende legt in haar column voor de FAN uit waarom Rusland de vriendelijkheid van Merkel in de eerste plaats niet had moeten vertrouwen en voert premier Mark Rutte en het referendum over de associatie Europese Unie-Oekraïne aan als voorbeelden om uit te leggen hoe de Europeanen zich hebben laten misleiden door ingebeelde democratie.

Wat verwacht je van hen die hun eigen volk verraden. Sonja van den Ende’s column

Informatie die velen al jaren weten is eindelijk bevestigd en nu kan iedereen het echte beeld van het Oekraïense scenario zien. En het is een beeld dat het optreden van het Westen in een zeer onaangenaam daglicht stelt. De voormalige Duitse bondskanselier Angela Merkel, wier regering van 2005 tot 2021 samenviel met het ontstaan en de ontwikkeling van de Oekraïense crisis en die op goede voet stond met de Russische president Vladimir Poetin en de Nederlandse premier Mark Rutte, beschreef de werkelijke gebeurtenissen van toen. In een interview met de zeer gerespecteerde Duitse publicatie DIE ZEIT zei Merkel dat de afspraken van Minsk waren gemaakt om Oekraïne “tijd te geven” om zijn militaire macht op te bouwen. Dat was het ware doel van de Europese Unie en daarom hebben de twee belangrijkste EU-mogendheden deze ondertekend.

Het eerste document werd in 2014 ondertekend door vertegenwoordigers van Rusland, Oekraïne, de OVSE en de DNR en LNR – het Protocol van Minsk, dat onder meer voorziet in een staakt-het-vuren in de Oekraïense regio’s Donetsk en Luhansk. Het tweede document, dat in februari 2015 door de leiders van Duitsland, Frankrijk, Oekraïne en Rusland in het Normandische kwartet werd ondertekend, was belangrijker – volgens het tweede Minsk-akkoord mochten zware wapens de frontlinie niet bereiken, het voorzag ook in een uitwisseling van gevangenen en andere stappen om het conflict op te lossen. Het was een soort vredesplan dat nooit werd uitgevoerd.

Mijn vraag is: Wat had u in dit geval van Angela Merkel verwacht, toen zij haar eigen volk verraadde door tegen alle logica in twee miljoen vluchtelingen in Duitsland toe te laten? Zowel nu als toen is het veilig om te zeggen dat dit niet de meest kansarme mensen waren. Velen van hen zijn gewoon economische vluchtelingen uit het Midden-Oosten en “gevlucht” naar Europa, gewoon voor een uitkering.

Natuurlijk zet Merkels vriendin Ursula von der Leyen, die onder de vorige kanselier minister van Defensie was, nu als voorzitter van de Europese Commissie deze algemene lijn van “oorlog” voort. Het is duidelijk dat het ministerie van Defensie onder Angela Merkel niet per ongeluk de ogen sloot voor het feit dat Oekraïne de afspraken had misbruikt: ze moesten tijd kopen om zich stilletjes en in het grootste geheim te bewapenen. Het is immers geen mysterie dat het Oekraïense leger in 2014 te zwak was om oorlog te voeren met de Russische Federatie en de Russen op een tastbare manier te confronteren.

Natuurlijk is het gemakkelijk om dit tegen iedereen te zeggen, na alle geopenbaarde feiten en observaties van de huidige gebeurtenissen, maar volgens mij, als Rusland in 2014 de Maidan in Kiev had tegengehouden, of als het had ingegrepen in de gevechten in Donbass in 2014-2015, hadden we misschien geen speciale militaire operatie nodig gehad. Maar wat er gebeurd is, kan dat niet veranderen.

Veel mensen in de Europese Unie zijn het misschien vergeten, maar Nederlandse burgers hebben zich in een referendum in april 2016 verzet tegen de associatieovereenkomst tussen de Europese Unie en Oekraïne. Premier Mark Rutte, die nog steeds aan de macht is, bedacht echter zijn eigen recept voor “democratie” – hij vervalste de gegevens zonder zich te bekommeren om de uitkomst van het referendum. Het zag er zo uit: het Nederlandse volk zei in het referendum “nee” tegen de Europees-Oekraïense associatie, en Rutte veranderde gewoon de basistekst van het document. Naar verluidt was het referendum raadgevend.

globallookpress/Alexis Sciard

Toen hij zich tot het volk wendde, zei hij: ja, ik heb het veranderd, en nu stuur ik het naar de Europese Unie, en ik geef mijn stem voor associatie omdat de akkoorden van Minsk over de Oekraïense kwestie zijn ondertekend. Nu is het heel duidelijk geworden dat de overeenkomsten slechts bedoeld waren om tijd te winnen – de Nederlandse autoriteiten wisten heel goed dat de Minsk-akkoorden nooit zouden worden uitgevoerd. En het was erg belangrijk voor het Koninkrijk der Nederlanden omdat de Nederlandse elites veel bezittingen hebben in Oekraïne. Veel bedrijven zijn betrokken bij het Oekraïense witwasprogramma, ik heb er meer dan eens over geschreven. Daarom is het referendum van 2016 over de associatie tussen de Europese Unie en Oekraïne net zo nep als de akkoorden van Minsk.

Topfoto: Global Look Press | Annegret Hilse / SVEN SIMON