Heersen over de as

20feb 2022 by ian 
Bron: Eamon McKinney 
strategic-culture 20 februari, 2022 ~~~

Het is de geschiedenis van Azië dat wanneer blanke mannen met geweren goede bedoelingen verkondigen, de Aziaten daaronder lijden.

De regio Azië-Stille Oceaan heeft de laatste jaren veel aandacht gekregen. Het grootste deel daarvan is een duidelijk zichtbare poging om China en zijn spectaculaire opkomst in te dammen, herinner je je Obama’s pivot to Asia? Het overheersende verhaal is dat China een onmiddellijke bedreiging vormt voor zijn naaste buren. Zelden horen we van de inwoners van de regio hoe zij over die dreiging denken. Voor Westerlingen die voortdurend worden gebombardeerd met de anti-China retoriek, is het begrijpelijk dat zij denken dat de Aziaten doodsbang zijn voor China en hun Westerse beschermers dankbaar zijn dat zij hen beschermen.

Laten wij dat onderzoeken.

Om de mentaliteit te begrijpen moeten we wat ongemakkelijke geschiedenis herlezen. Met uitzondering van Thailand zijn alle landen van Zuidoost-Azië het slachtoffer geweest van westerse kolonisatie. Vietnam, Taiwan, Hong Kong, Maleisië, Indonesië en China hebben allen zwaar geleden onder de westerse onderdrukking. De Filippijnen, Zuid-Korea en Japan hebben nog steeds Amerikaanse bases en zijn als gevolg daarvan de facto cliëntstaten. De overgrote meerderheid van de burgers van deze landen is zeer verontwaardigd over dit feit; ontelbare anti-imperiale demonstraties hebben dit duidelijk gemaakt, maar zij werden allen genegeerd door de minderheidsfracties in de regering. Het is de geschiedenis van Azië dat wanneer blanke mannen met geweren opduiken en goede bedoelingen belijden, de Aziaten daaronder lijden. Dit is al meer dan vierhonderd jaar het geval en het duurt voort tot op de dag van vandaag. De westerse retoriek valt in Azië in dovemansoren, elke belofte die het Westen hun ooit heeft gedaan is gebroken en zij weten dat het Westen hen niet als gelijken beschouwt of behandelt. Eens te meer zien zij dat van hen wordt verwacht dat zij lijden om de imperialistische belangen van het Westen te dienen.

De afgelopen 40 jaar heeft de regio een periode van vrede, stabiliteit en welvaart gekend die ongekend is in haar lange geschiedenis. Om duidelijk te zijn, er is veel historische vijandschap op het halfrond, Japan en Korea, Japan en China en andere hebben een tragische geschiedenis van conflicten. Er is weinig liefde en veel overgebleven wrok onder hen. Er zijn geschillen over de Zuid-Chinese Zee, veel van de landen hebben overlappende aanspraken. De zeeverdragen die de huidige kaarten bepalen, worden door allen geschonden en door geen enkel land erkend. Deze verdragen werden in het Westen opgesteld in het tijdperk na de Eerste Wereldoorlog, zonder dat er ook maar één Aziaat bij aanwezig was. Zij vertegenwoordigden de Westerse imperiale belangen, niet die van de Aziaten. Op de Aziatische manier lossen zij deze geschillen op door middel van diplomatie, niemand is bereid er een oorlog over te beginnen. Iedereen geniet nog steeds de vrijheid van scheepvaart, het is niet het grote probleem dat er in het Westen van wordt gemaakt.

Toen Trump zijn ambt aanvaardde, richtte hij zich op Noord-Korea, dat geen enkele bedreiging voor Amerika vormde, maar zijn inmenging in een lang sluimerende kwestie zorgde voor veel onrust in de regio. Zoals verwacht waren de Zuid-Koreanen bijzonder gealarmeerd. De meerderheid van dit vreedzame land was het erover eens dat hij zijn mond moest houden en terug moest gaan. Evenzo aanvaardt de meerderheid in Taiwan dat China een vreedzame hereniging wil, zoals het al meer dan 70 jaar duidelijk heeft verklaard. Ondanks voortdurende provocaties is China kalm gebleven in deze kwestie, die zonder Amerikaanse inmenging waarschijnlijk na verloop van tijd vreedzaam zal worden opgelost.

Japan is lange tijd de onwillige lokale man geweest voor Amerika’s agressie tegen China. Hoewel het Japanse volk niet bevriend is met China, heeft China de afgelopen 70 jaar niet onnodig kernbommen op hen laten vallen of hen bezet gehouden en hen als tweederangsburgers behandeld. Zij hebben er geen belang bij om verder te lijden namens de gehate Amerikanen. Japan en China hebben onlangs productieve bilaterale bijeenkomsten gehad om de Amerikaanse retoriek af te zwakken. Zonder inmenging zullen de Aziaten een oplossing vinden voor hun meningsverschillen en de vijandelijkheden melden. Het is voor iedereen duidelijk dat Amerika bereid is offers te brengen om China in toom te houden. Het zou al zijn zogenaamde “vrienden” in de regio opofferen als het de opkomst van China zou vertragen.

Parallellen met de Aziatische situatie zijn nu in Europa te vinden met de gefabriceerde Oekraïne-crisis. De Europeanen zijn zich er terdege van bewust dat Amerika het Europese belang van vrede en stabiliteit als een bedreiging voor de Amerikaanse hegemonie beschouwt. Terwijl Duitsland het Russische gas hard nodig heeft en zwaar heeft geïnvesteerd in de Nord Stream-pijpleiding, is Amerika bereid de Europeanen liever te zien bevriezen dan Russisch gas te kopen. Met zijn naakte agressie in Oekraïne wil Amerika Rusland provoceren tot een conflict op Europees grondgebied. Rusland heeft wijselijk niet in de valkuil getrapt, zoals China met Taiwan. Het slechtst denkbare scenario voor Amerika is dat de Europeanen Rusland accepteren als een vreedzaam lid van de gemeenschap van naties en doorgaan met het ontwikkelen van wederzijds voordelige economische banden. Zonder het grote boze Rusland als vijand is er geen behoefte aan NAVO en zou de roep om Amerika’s vertrek van al hun Europese militaire bases luid klinken.

Een oorlog met Rusland of China zou ondenkbare gevolgen hebben voor de wereld, en het lijkt duidelijk dat niemand behalve Amerika een conflict wil. De Duitsers en Fransen hebben geprobeerd hun eigen vrede met Rusland te sluiten buiten de NAVO kliek om. De NAVO factie zijn Amerika’s enige echte bondgenoten in Europa, dit is een Globalistische factie, zij vertegenwoordigen geen enkel lands nationaal belang. Het falende Empire loopt op zijn laatste benen, het brokkelt sociaal en economisch af, een oorlog, welke oorlog dan ook, zou een nuttige afleiding zijn. Het lijkt nu duidelijk dat het Imperium de wereld wil zien branden, zodat het over de as kan heersen.

Topfoto: REUTERS/Jorge Silva

Eerdere berichten in dit archief: