Media en politici verspreiden zoveel onzin dat het moeilijk is om het te doorzien.

Bron: moonofalabama 22 mei 2023 ~~~~

Westerse media voeden ons met bullshit. Het is zo sterk dat zelfs westerse politici, net als het publiek, erin lijken te geloven. De reden is dat het steeds moeilijker wordt om de bullshit te ontdekken, omdat er gewoon te veel van is.

Gilbert Doctorow gaat in op de westerse desinformatiecampagne, vooral met betrekking tot de val van Bakhmut:

[Het zijn deze censurerende staten en de massamedia die hun berichten met stenografische precisie in gedrukte en elektronische vorm verspreiden, die dag na dag desinformatie aan het publiek doorgeven. Deze is cynisch samengesteld en bestaat uit een giftige mix van ” spinsels “, waarmee misleidende interpretatie van gebeurtenissen wordt bedoeld, en regelrechte leugens.

De maandenlange strijd om de Donbas provinciestad Bakhmut, of Artjomovsk zoals het in Rusland heet, is van hogerhand in Washington, Londen en Berlijn verschillend beschreven. Toen de waarschijnlijke uitkomst onduidelijk was, werd de verdediging van Bakhmut heroïsch genoemd en demonstratief voor de dappere vechtlust van de Oekraïners.

Cijfers over het aantal slachtoffers die door Kiev werden verstrekt en vervolgens vanuit Washington werden rondgebazuind, suggereerden dat de Russen op domme wijze het leven van hun strijders weggooiden door gebruik te maken van menselijke aanvalsgolven zoals in WO I, die door de verdedigers werden gedecimeerd. Russische levens zijn goedkoop was de boodschap. Het feit dat de Russische artillerie ter plaatse vijf of zeven keer meer en beter presteerde dan de Oekraïense artillerie werd vrijelijk toegegeven door de westerse propagandisten, terwijl zij pleitten voor meer bevoorrading van Kiev. Desalniettemin publiceerden zij slachtofferrapporten over de Russen die de krachtsverhouding omkeerden. Men nam aan, uiteraard met reden, dat het publiek te lui of te ongeïnteresseerd was om te rekenen.

Ik had al eerder gewezen op de onzinnige slachtofferclaims:

De Russische troepen vuren tien keer zoveel granaten af als de Oekraïners. In een moderne oorlog veroorzaakt artillerievuur 65+% van alle slachtoffers. Het is dus onmogelijk dat Oekraïne minder soldaten verliest dan de Russen.

De totale verhouding kan wel 7 tegen 1 zijn, maar dat zal zeker in het voordeel van de Russische troepen uitvallen.

De berichtgeving over de vermeende niet-val van Bakhmut in de mainstream media is al even onzinnig:

The New York Times schrijft:

Terwijl Rusland de overwinning in Bakhmut opeist, ziet Oekraïne kansen temidden van ruïnes.

De inname van Bakhmut door Rusland zou een krachtig symbolisch succes zijn voor Moskou. Het zou de eerste Oekraïense stad zijn die het inneemt sinds Lysychansk afgelopen zomer, en het zou een tegenslag zijn voor Kiev, dat kostbare munitie heeft verbruikt en enkele van zijn meest capabele troepen heeft gestuurd om de verwoestende maandenlange aanval van Rusland op de stad te verijdelen. Duizenden troepen van beide zijden zijn vermoedelijk gesneuveld in bijna een jaar van intense gevechten daar.

Bakhmut is gevallen. Waarom schrijft de NYT dan in de aanvoegende wijs ‘zou’? Het slaat nergens op.

De Washington Post doet hetzelfde:

Als greep op Bakhmut afglijdt, dringen Oekraïense troepen aan om stad te omsingelen…

De Oekraïense troepen zijn gereduceerd tot kleine steunpunten in de verwoeste oostelijke stad Bakhmut, die ondanks haar beperkte strategische belang het bloedigste slagveld van de oorlog is geworden. Maar ze hebben winst geboekt op de Russische flanken, in een poging om de stad te omsingelen en de strijd daar uit te breiden, volgens Oekraïense functionarissen en militairen in het veld.

….

Oekraïne heeft nog steeds stukken van de stad in handen, waaronder het gebied rond wat een herkenningspunt is geworden van de laatste redoute van Oekraïne: een vernield beeld van een Sovjet MiG-gevechtsvliegtuig, volgens meerdere militairen die betrokken zijn bij de verdediging van de positie, die de Russische troepen blijven betwisten.

Nee. Oekraïne heeft geen “stukken van de stad” in handen. Gisteren gepubliceerde video’s bewijzen dat:

Ukraine Control Map @UAControlMap – 10:50 UTC – 22 mei 2023

46/48 Wagner-vlag gehesen in zuidwest Bakhmut bij het vernielde MiG-beeld.

Coördinaten: 48.57570907, 37.96475216

Kaartweergave: Google

‘De stad omsingelen’ is ook een droom.

Situatie in Bakhmut op 8 mei:

Bron: LiveUAmap groter

.

Situatie in Bakhmut op 22 mei

Bron: LiveUAmapgroter

De schaal van de kaart staat rechtsonder. Hieruit kunnen we opmaken dat de Russische troepen, onder vuur, zo’n 1 of 2 kilometer zijn teruggetrokken van de moeilijk te verdedigen velden naar beter geschikte posities, nadat Oekraïense troepen hun leven hadden verspild om een corridor te openen voor de troepen die uit Bakhmut vluchtten. Die aanval vond plaats op 11 mei. De volgende dag zei het Russische ministerie van Defensie dat de Oekraïense kant de afgelopen 24 uur 1.725 manschappen, 9 tanks en 55 gepantserde gevechtsvoertuigen had verloren. Dat was tot nu toe het grootste gemelde dagelijkse verlies in deze oorlog. De linies op de flanken van Bakhmut zijn sindsdien gestabiliseerd.

Dus waar is de ‘omsingeling’? De kaarten laten geen enkele poging daartoe zien.

Yves Smith wijst erop dat de misleidende inlichtingen blijkbaar zijn veranderd in de opvattingen van degenen die ze uitgeven:

US Geopolitics: Onmogelijke dingen geloven

In het bedrijfsleven van Amerika is er een behoorlijk risico dat bedrog wordt ontdekt door concurrenten, short sellers, klokkenluiders en gewoon zorgvuldig lezen van gecontroleerde financiën.

In de politiek daarentegen, is het vermijden van de realiteit vaak de sleutel tot een lange en succesvolle carrière, getuige de voorliefde van Eurocraten voor “kick the can” strategieën. En die neiging is bijzonder gevaarlijk wanneer leidende groepen zowel egoïstisch als kortzichtig zijn geworden. Ooit waren er echt mensen die in overheidsdienst gingen voor de dienstverlening en niet voor de draaideur en het netwerken.

Maar nu heeft de geoefende effectiviteit van propaganda politici en hun mediavertegenwoordigers aangemoedigd om zich te buiten te gaan aan het verkopen van Grote Leugens. En het ergste is dat er geen consequenties zijn voor de daders.

Het enige probleem met de oorlog in Oekraïne en de escalerende blik van de VS op China is dat geen van beide erg goed gaat, in die mate dat de propaganda in het Zuiden snel begon te vervagen en in het Westen aan kracht verliest. Het is moeilijk om de pretentie van een grote onvermijdelijke overwinning op Oekraïne vol te houden nu Oekraïne Bakhmut verliest, nadat Zelensky er afgelopen december het middelpunt van zijn liefdesfestijn in het Congres van maakte. Oh, maar Oekraïne probeert nog steeds te ontkennen dat het heeft verloren, zoals ze deden voor Mariupol en Soledar tot ver na het feit.

Het geloof in onmogelijke dingen is niet alleen met betrekking tot de oorlog in Oekraïne, maar ook met de grotere kijk op China:

Evenzo kunnen Amerikaanse functionarissen zichzelf wijsgemaakt hebben dat een groot deel van de wereld China met argwaan beschouwde vanwege zijn vaak oververhitte retoriek en overgevoeligheid voor kleinigheden. Maar deze zelfgenoegzame overtuigingen over China’s positie op het wereldtoneel werden flink wakker geschud toen China bemiddelde bij de normalisering van de betrekkingen tussen Saoedi-Arabië en Iran, en vervolgens Syrië. Nu maakt China nog meer problemen door in Amerika’s achtertuin te komen, zoals in Europa, en zijn op servetten ontworpen vredesplan voor Oekraïne aan te prijzen.

Het extreem vijandige G7 communiqué over China is gewoon weer een uiting van westerse waanideeën:

Volgens de Financial Times heeft de G7 zijn sterkste veroordeling van China uitgesproken, en de meeste andere internationale mainstream media benadrukken ook dat het “de druk op China opvoert.” Het lijkt erop dat de enige manier voor de G7 om de aandacht van de mensen te trekken en zijn gevoel van aanwezigheid te tonen is om te speculeren over de kwesties met betrekking tot China.

Als “club van rijke landen” die ooit tot 70% van de wereldeconomie vertegenwoordigde, wordt de G7 de laatste jaren geconfronteerd met een ernstige existentiële crisis omdat haar economisch gewicht afneemt, in combinatie met een daling van het aandeel van de wereldbevolking en de waargenomen aantrekkingskracht.

Hoe luider de anti-China retoriek van de G7, hoe kleiner het werkelijke effect zal zijn, aangezien dit een natuurwet is. Dit betekent namelijk dat de G7 eerder de strategische belangen van de VS dient dan het welzijn van de internationale gemeenschap. Het is zeer waarschijnlijk dat de G7 uiteindelijk zal vaststellen dat zij veel moeite heeft gedaan, maar dat het resultaat slechts het ronddraaien van haar wielen is.

De Top van Hiroshima lijkt de G7 het gevoel te hebben gegeven “de geschiedenis vorm te geven”, maar deze illusie zal spoedig door de wind van de werkelijkheid worden weggeblazen, want zonder interne welvaart en ontwikkeling is extern machtsvertoon slechts oppervlakkig.

Helaas geloven veel mensen in het westen de onzin die hun politici en media hen voorhouden. Zoals Caitlin Johnstone opmerkt:

Het probleem dat ten grondslag ligt aan de meeste andere problemen in de moderne tijd is dat de menselijke geest in hoge mate te hacken is, en dat de wetenschap om ze op massale schaal te hacken al sinds Bernays meer dan een eeuw geleden vooruitgang boekt. Hierdoor blijven mensen instemmen met de destructieve en uitbuitende agenda’s van de machtigen tegen hun eigen belangen in.

Veel mensen, misschien zelfs de meeste mensen, zijn zich er tot op zekere hoogte van bewust dat onze hele beschaving onzin is. Relatief weinig mensen kunnen echter precies beschrijven hoe en waarom het onzin is, omdat er zoveel onzin is dat het moeilijk is een duidelijk beeld te krijgen van hoe de onzin gebeurt.

Het is moeilijk te begrijpen hoe en waarom onze beschaving onzin is, precies omdat onze beschaving onzin is. Het zit vol met leugens, de leraren voeden ons met leugens, de algoritmes voeden ons met leugens, en we zijn getraind om informatie te zoeken in gebieden die leugens opleveren.

In een beschaving die gemaakt is van leugens, is het uitzonderlijk om stevig en hoog genoeg te staan om rond te kijken en duidelijk te zien hoe alle leugens plaatsvinden. Alles hier is erop gericht om te voorkomen dat we die voet aan de grond krijgen. Het vergt hard, ijverig werk, en meer dan een beetje geluk.

Helaas is haar conclusie juist.